[3]
Loading...
Ceratogyrus spp.
Nazwa rodzaju: Ceratogyrus. Rodzaj ten zrzesza obecnie 10 gatunków. Gatunek ten zajmowanym biotopem i wyglądem przypomina nieco ptaszniki z rodzaju Pterinochilus, dlatego część ptaszników z tego rodzaju, została ponownie sklasyfikowana jako Ceratogyrus. W nazewnictwie angielskim dość często pojawia się przymiotnik „horned”, który pochodzi od charakterystycznego rogu umieszczonego na karapaksie większości gatunków.
Rodzaj Ceratogyrus skupia silne i mocno jadowite pająki, których naturalnym miejscem występowania są suche sawanny Zimbabwe i Mozambiku, gdzie kopie norki, w których w dzień chronią się przed wysokimi temperaturami (nie jest to jednak ptasznik typowo podziemny), a w nocy wychodzą polować. W naturze łatwiej jest spotkać dorosłego samca, gdyż to właśnie one wyruszają w wędrówkę w poszukiwaniu samic.
Samica dorasta do około 6 cm (długość ciała), samiec nieznacznie mniejszy i smuklejszy, osiąga około 5-5,5 cm długości ciała. W ubarwieniu dominuje kolor szary i beżowy. Odwłok pajaka jest barwy popielatej, który pokrywaja cętki barwy jasnobrązowej i czarnej. Karapaks na środku posiada bardzo charakterystyczny czarny róg. Dodatkowo w okolicach oczu znajduje się charakterystyczna (zwykle ciemna) łatka w kształcie litery U. Opis ten można przyjąć za wspólny dla większości przedstawicieli rodzaju. Główne różnice między poszczególnymi gatunkami widoczne są nieznacznie w ubarwieniu lub też kształcie i długości rogu. Są to pająki długowieczne. Samica może żyć nawet do 10-15 lat. Samce żyją krócej i padają w przeciągu roku od ostatniej wylinki.
Wybrane gatunki
- Ceratogyrus bechuanicus (Purcell, 1902)
- Ceratogyrus brachycephalus (Hewitt, 1919)
- Ceratogyrus darlingi (Pocock, 1897)
- Ceratogyrus dolichocephalus (Hewitt, 1919)
- Ceratogyrus ezendami (Gallon, 2001)
- Ceratogyrus hillyardi (Smith, 1990)
- Cerarogyrus marshalli (Pocock, 1897)
- Cerarogyrus meridionalis (Hirst, 1907)
- Cerarogyrus pillansi (Purcell, 1902)
- Cerarogyrus sanderi (Strand, 1906)
Jadowitość
Jad tych ptaszników jest dość silny. U Ceratogyrus LD50 jest wyliczone na około 0,1mg/kg. Śmierć gryzoni potraktowanych jadem następowała wskutek porażenia i upoledzenia mięśni oddechowych. W przypadku podawania mniejszych dawek niż letalna, badane zwierzęta dość szybko powracały do zdrowia. U człowieka po ukąszeniu występuje silny, promieniujacy ból. W poważnych przypadkach może dojść do zawrotów głowy, podwyższenia temperatury lub wymiotów.
Zachowanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.
Mimo, że do rodzaju Ceratogyrus należą bardzo agresywne i pobudliwe gatunki, to zaniepokojony osobnik woli schować się do swojej kryjówki. Nie należy go wówczas niepokoić, gdyż zwykle wtedy następuje szybki atak.
Nie wyczesuje włosków parzących z odwłoka, co jest istotną informacją dla alergików.
Dymorfizm płciowy
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.
Dymorfizm płciowy jest widoczny u dojrzałych osobników. Samce zwykle smuklejsze, posiadają ciemniejsze ubarwienie od samic. Na przednich odnóżach występują haczyki służące przytrzymywaniu samicy podczas kopulacji oraz bulbusy na nogogłaszczkach.
Rozmnażanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.
Rozmnażanie może być trudne ze względu na niewielką ilość osobników dostępnych w handlu. Najchętniej kopulują 3-4-letnie samice, które przed parzeniem obficie karmimy. Rzadko wówczas przejawiają agresję w stosunku do partnera. Jeżeli parzenie zakończyło się pomyślnie, samica składa kokon po 1-1,5 miesiąca, w którym znajduje się około 150-200 jaj. Nimfy wykluwają się po około 20 dniach.
Liczba wyświetleń: 4085
