[21]
Loading...
Coleonyx elegans
Wygląd
Gatunek ten osiąga całkowitą wielkość od 150 do 180 mm, gdzie wielkość ciała wynosi 75-90 mm, a ogon mierzy nawet 50% całej długości ciała. Samice są o 2-3 cm mniejsze niż samce.
Podgatunki
Wyróżniamy dwa podgatunki:
- Coleonyx elegans elegans – (Grey 1885) Nominatywny podgatunek występujący od środkowego Veracruz przez północne Oaxacad, Tabasco, Chiapas, Yucatan, aż po Quintana Roo w Meksyku po północną część Gwatemali oraz Honduras
- Coleonyx elegans nemoralis – (Klauber 1945) Hacienda Paso del Rio, Colima, Michoacan aż do Guerrero w Meksyku.
Występowanie
Przybrzeżne niziny Zatoki Meksykańskiej od środkowego Veracruz przez Yucatan, część Belize oraz przybrzeżne niziny Oceanu Spokojnego od okolic Colimy po Guerrero w Meksyku a także Gwatemala oraz Honduras.
Biotop
Eublefar ten występuje na terenach wilgotnych lasów. Często spotyka się je na obrzeżach lasów a także w okolicach ludzkich skupisk i przedmieściach miast.
Długość życia
Eublefary te dożywają od 4 do 8 lat.
Ciekawostki
Dłuższe utrzymywanie temperatury powyżej 30°C może być dla tego gatunku bardzo niebezpieczne. Jest to naziemny gad (nie chodzi po szybach) o aktywności nocnej.
Żywienie
W środowisku naturalnym eublefary te żywią się owadami i innymi bezkręgowcami. Podstawowym pokarmem w hodowli są świerszcze. Dodatkowo podajemy larwy mącznika, szarańczę, plankton łąkowy oraz dorosłym osobnikom jednodniowe noworodki mysie. Należy pamiętać o dodawaniu do pokarmu preparatów mineralno-witaminowych (Nekton MSA).
Terrarium
Do hodowli tego gatunku potrzebujemy terrarium o wymiarach minimalnych 40x25x25 cm (optymalne 50x40x30 cm) ze ścianami wykonanymi ze skałek lub prasowanego korka, na którym możemy posadzić różnego rodzaju epifity, które pomogą utrzymać odpowiednią wilgotność w terrarium. Oświetlenie dosyć słabe, najlepiej świetlówka ponieważ żarówki strasznie wysuszają powietrze. Jako podłoże stosujemy 5 centymetrową warstwę torfu, torfu z piaskiem lub włókna kokosowego. Terrarium należy spryskiwać dwa razy dziennie aby zapewnić odpowiednią wilgotność (podłoże powinno być stale wilgotne ale nie mokre) Niezbędna będzie kryjówka, do tego celu idealnie nadają się kawałki kory, wydrążona łupina orzecha kokosowego, kawałki dębu korkowego itp. Można jako kryjówki użyć także hermetycznego pojemnika na jedzenie w którym wytniemy otwór wejściowy, a całość wypełnimy wilgotnym substratem. Idealnie do tego celu posłuży nam mech torfowiec (Sphagnum sp). Zwierzęta najczęściej wybiorą taką kryjówkę jako najlepsze miejsce do złożenia jajek.
Dymorfizm płciowy
Płeć można bardzo łatwo rozróżnić u osobników już 5-6 miesięcznych. Samce mają widoczne dwa hemipenisy po obu stronach nasady ogona wielkości ok. 5mm oraz na spodniej stronie ud preanalne pory.
Rozmnażanie
Należy pamiętać aby nie dopuszczać do rozmnażania młodych samic które nie skończyły jeszcze roku, ponieważ często występuje u nich proces krzywicy spowodowany pobieraniem wapnia do budowy wapiennych skorupek jaj. W czasie sezonu lęgowego utrzymujemy temperaturę podłoża w dzień w przedziale 27-29°C oraz 22-24°C w nocy. Na przełomie grudnia i stycznia można skrócić czas oświetlenia do ośmiu godzin, a temperaturę obniżyć do 26°C w dzień oraz 18-22°C w nocy. Takie warunki powinno się utrzymać około 2 miesięcy. Najlepsze rezultaty hodowli odnosi się hodując ten gatunek w grupie, jeden samiec 2-4 samice. Należy bardzo uważnie obserwować zwierzęta w momencie dołączania do grupy nowych samic. Przy hodowli w parach bardzo często bywa tak, iż samiec stresuje samicę ciągłymi próbami kopulacji co może doprowadzić nawet do śmierci samicy. Do kopulacji dochodzi od lutego do końca czerwca. Samice składają w odstępach 4-5 tygodniowych po 2 jajka, pierwsze już na przełomie lutego i marca co trwa aż do października. Jednakże często zdarza się, że samice składają jajka nawet w zimie. Przez rok samice znoszą jajka od 2 do 7 razy, przeciętnie możemy zaobserwować jednak 4 zniosy. Składane jajka maja wielkość 14-19×9 cm. Inkubujemy je w różnych wilgotnych substratach (aqroperlit, seramis, vermikulit przykryty mchem torfowcem) przy temperaturze 28-32°C w dzień oraz 23-28 w nocy. (średnia temperatura 28°C). Inkubacja trwa wtedy od 54 do 79 dni. Przy temperaturze 28-29°C inkubacja trwa 63-65 dni, przy 25-27°C 74-85 dni, przy 29,5°C 63-64 dni, przy 29°C 65-67 dni, przy 28.5°C czas inkubacji wydłuża się już do 70-75 dni, a przy 27°C do 117 dni.
Młode po wylęgu mierzą 68-72 mm, a ważą około 1,5 g. Odchowujemy je w pojemnikach o wielkości 10x10x5 z wilgotnym torfem lub włóknem kokosowym przy większej wilgotności (około 80-85%) i karmimy miękkimi owadami. Należy pamiętać aby karma była przez cały okres wzrostu mocno wzbogacana preparatami mineralno-witaminowymi. Młode zaczynają zmieniać młodzieńcze ubarwienie w wieku 6 tygodni po pierwszej wylince a ubarwienie dorosłego osobnika uzyskują w okresie ukończonego roku. Samice już w wieku 11 miesięcy i wielkości 150-155 mm zaczynają składać nie zapłodnione jaja.
Uwagi
Gatunek ten nie podlega Konwencji Waszyngtońskiej CITES.
Opracowanie i źródła informacji
Kasia i Grzesiek Lipscy na podstawie własnych doświadczeń.
Cały opis jest częścią przyszłej książki o gekonach, która właśnie powstaje i wszystkie prawa do zdjęć i publikacji wymagają pisemnej zgody autorów. www.gekon.lublin.pl
Liczba wyświetleń: 4375
