Creobroter pictipennis – modliszka

Spis treści

Systematyka

Rodzina Hymenopodidae

Występowanie

Gatunek występuje w tropikalnych rejonach Azji: Indiach, Tajlandii. Rodzaj Creobroter obejmującego ponad 20 ciekawie ubarwionych gatunków, z których w Polsce i krajach sąsiednich można kupić przedstawicieli 3 z nich: Creobroter pictipennis, Creobroter gemmatus i Creobroter elongata.

Wygląd

Bardzo atrakcyjnie wyglądająca modliszka. Młode L1 przypominają czerwone mrówki, podczas gdy starsze larwy już od L2 są w kolorach moro – przeważaja barwy od cielistej do intensywnie zielonej w brązowe lub zielone łatki. Na górnej stronie odwłoka okolone różowo i żółto „oko”, podobnie jak u rodzaju Pseudocreobotra służące do odstraszania napastników i sygnalizacji. Po wewnętrznej stronie odnóży chwytnych różowe pasy, służące komunikacji pomiędzy osobnikami (podobnie jak niektóre inne Hymenopodidae wymachują odnóżami by pokojowo sie rozejść w razie spotkania drugiego owada tego samego gatunku). Skrzydła imago intensywnie zielone z żółtą lub białą plamą w kształcie oka. Dorosłe samice mierzą ok 35-40 mm, samce są mniejsze, 30-35 mm.

Hodowla

Młode L1-L4 można trzymać w pojemnikach zbiorczych po kilkanaście sztuk pod warunkiem zapewnienia im gałązek i liści pomiędzy którymi mogą się chować na czas wylinki (rośliny mogą być sztuczne). Przy zapewnieniu dużej ilości pokarmu nie powinno być problemów z kanibalizmem aż do wieku L4. Po tym czasie wzrasta ryzyko szczególnie jeśli zwierzęta nie są na tym samym etapie rozwoju. Niektórzy hodowcy zalecają oddzielenie jedynie samic (trzymanie ich pojedynczo), natomiast samców- trzymanie razem. Osobiście jednak jestem zwolenniczką minimalizowania zagrożeń i odseparowania wszystkich osobników. Już L3 bywaja agresywne przy przegęszczeniu, a L4 zjadaja się często. Ilość wylinek przechodzonych przez samicęobie płcie: 7. Creobroter to bardzo żarłoczny, odważny i aktywny gatunek. Modliszki lubią wędrówki po pojemniku, szczególnie jeśli jest dość gęsto obsadzony roślinami. Stąpają powoli i z gracją, przestraszone mogą daleko skakać. Polują na niemal każdy pokarm, latający czy skaczący. Zarówno świerszcze jak i muchy będą chętnie zjadane (nawet te większe od samych modliszek!) L1-L2 najlepiej karmić małą owocówką (Drosophila melanogaster) lub muszką octówką (D. hydei). Gatunek jest dość tolerancyjny na niższą temperaturę – 22°C w nocy i 25-28°C w dzień to optimum, jednak toleruje tez niższy zakres: w nocy 20-21°C i w dzień 22-25°C (przed wylinką zalecana wyższa!). Wilgotność powinna być utrzymywania na troszkę wyższym poziomie niż ten w naszych mieszkaniach- skąpe pryskanie codziennie zraszaczem lub mocniejsze raz na 2- 3 dni w zupełności wystarcza. Należy być uczulonym na pleśń, bardzo szybko zabija ona te modliszki.

Dymorfizm płciowy

Rozróżnienie imago nie nastręcza trudności- samiec jest smuklejszy, mniejszy od samicy z dłuższymi skrzydłami i grubszymi czułkami. Najlepszym sposobem określenia płci u larw jest liczenie segmentów odwłoka. U L4 można już z całą pewnością ocenić czy zwierzę jest samcem czy samicą, nawet bez lupy. Zarówno samice jak i samce mają ostatni segment odwłoka ciemnobrązowy, więc u samiczek ten fragment jest dużo większy niż u samca. W razie wątpliwości dobrze jest z lupą policzyć segmenty.

Rozmnażanie

Samica jest gotowa do kopulacji ok. 2-3 tygodni od ostatniej wylinki. Samiec dojrzewa 1-2 tygodnie po wylince imaginalnej, ale żyje bardzo krótko (ok. miesiąca) warto więc zgrać czas ich ostatniego linienia. Samice bywają agresywne w stosunku do partnera,dlatego lepiej jest pilnować zwierząt podczas kopulacji. Samiec po usadowieniu się na samicy kopuluje kilka razy, najpierw krótko potem coraz dłużej, nawet 5 razy w ciągu jednego dopuszczenia, dlatego nie należy go zbyt wcześnie ściągać!

Sam rytuał kopulacji nie jest wyrafinowany- samiec ostrożnie od tyłu zbliża sie do samicy, po czym z pewnej odległości podlatuje do niej. Bardzo dobrze lata, więc należy zamknąć okna i drzwi jeżeli dopuszczamy w pomieszczeniu. Jeżeli sie spłoszy może polecieć na znaczną odległość!

Samica żyje kilka miesięcy, kokony składa z różną częstotliwością zależnie od temperatury i intensywności karmienia. Zdarzają się 3cm kokony na ok 20-30 młodych a nawet ok. 7 cm, z których moż wyjść do 70-80 larw! Wykluwanie najczęściej zachodzi w 1 rzucie, jednak warto zostawić kokon na dzień następny, gdyż zdarza się doklucie kilku sztuk w drugim rzucie.

Uwagi

– Jest to jeden z najszybciej rozwijających sie gatunków modliszek, niektórzy hodowcy obserwowali cały rozwój osobniczy od L1 do imago w 2,5- 3 miesiące! (ja sama obserwowałam linienia co 8-13 dni!)

– Gatunek polecany dla początkujących hodowców, choć dobrze jest przed rozpoczęciem hodowli mieć już podstawową wiedzę na temat modliszek oraz kabel grzewczy.