Cyriocosmus elegans – ptasznik

Cyriocosmus elegans – ptasznik

 

Nazewnictwo

Nazwa angielska: Trinidad Fifteen Spot Brown Tarantula

Systematyka

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.

Domena:	eukarionty (Eucaryota)
Królestwo:	zwierzęta (Animalia)
Typ:	stawonogi (Arthropoda)
Podtyp:	szczękoczułkowce (Chelicerata)
Gromada:	pajęczaki (Arachnida)
Rząd:	Pająki (Araneae)
Podrząd:	Opisthothelae
Infrarząd:	Mygalomorphae
Rodzina:	Theraphosidae

Gatunek sklasyfikowany w 1889 roku przez Simon’a.

Wygląd

Jeden z najmniejszych ptaszników na świecie i w obrębie rodzaju Cyriocosmus spp. Dorosłe samice dorastają do 2,5 cm DC (długości ciała), a dorosłe samce maksymalnie 1,5 cm (jednak najczęściej osiągają ok 1 cm DC). Wielkość maluchów po linieniu z nimfy II wynosi zaledwie około 4-5 mm z rozstawem odnóży. U młodych osobników nie widać jeszcze specyficznych cech ubarwienia: odwłok i odnóża są ciemnoszare, a karapaks jasnopomarańczowy. Podrostki są już ubarwione na kolorowo i widać u nich charakterystyczny czarny trójkąt na karapaksie (od fovea do chelicera); odnóża są koloru beżowego (poza czarnymi femora) – nie mają jeszcze srebrnych pasów, a na odwłoku widać charakterystyczne „lusterko” w kształcie serca. Dorosłe osobniki mają intensywnie pomarańczowy karapaks z czarnym „trójkątem”; chelicera oraz dwa pierwsze człony odnóży również są czarne. Na odnóżach, od patella do tarsus włącznie, widnieją srebrzyste pasy. Odwłok jest czarny z jasnoróżowym lusterkiem w kształcie serca oraz z czterema parami przecinających go po bokach kremowych pasków, kądziołki przędne jasnopomarańczowe. Wentralna część odwłoka jest jednolicie jasnopomarańczowa, bez ornamentów.

Występowanie

Wenezuela, Brazylia, Boliwia oraz Trynidad i Tobago.

Biotop

W naturze zamieszkują lasy tropikalne lub ich pogranicza, gdzie adaptują szczeliny przy korzeniach drzew, spróchniałe gałęzie lub już istniejące naturalne jamy i wgłębienia. Na obszarze ich występowania temperatura w ciągu roku wynosi średnio 27-29°C, a roczna uśredniona suma opadów to ok. 3000 mm. Na terenie występowania Cyriocosmus elegans występują dwie pory roku: deszczowa i sucha. Pora deszczowa trwa przeważnie od maja do listopada, natomiast sucha od grudnia do kwietnia. W porze deszczowej wilgotność powietrza jest duża i wynosi średnio 80-85%, a w czasie pory suchej około 65-70%.

Długość życia

Jak u wszystkich przedstawicieli Cyriocosmus spp. jest stosunkowo krótka. Samice dożywają do 7-8 lat przy dobrych warunkach, a samce giną zazwyczaj po kilku miesiącach od ostatniej wylinki.

Aktywność

 

Zachowanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.

Z obserwacji wynika, że osobniki tego gatunku nie są w żadnym stopniu agresywne – czując zagrożenie wolą uciec do swojej kryjówki aniżeli zaatakować.

Jadowitość

Jad Cyriocosmus spp. jest słaby dla człowieka, natomiast wystarczająco silny, aby poradzić sobie z ofiarami dużo większymi od nich samych.

Cechy szczególne

Cyriocosmus elegans występował wcześniej pod wieloma nazwami rodzajowymi i gatunkowymi takimi jak:
Hapalopus elegans, Erythropoicila plana, Cyriocosmus semifasciatus, Pseudhomoeomma fasciatum, Chaetorrhombus semifasciatus. Nie tak dawno (do 2009 r.) gatunek „miał” dwie formy barwne: pierwszą był oczywiście obecny Cyriocosmus elegans jakiego widzimy na zdjęciach, a drugą był Cyriocosmus venezuelensis tzw. „wenezuelska” forma barwna. Gatunek wyczesuje z odwłoka włoski parzące typu III.

Terrarium

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.

Młode pająki oraz podrostki z racji niewielkich rozmiarów można trzymać w kliszówkach, pojemnikach, niewielkich terrariach. Dla dorosłych osobników będzie odpowiednie terrarium o wymiarach 10/10/10 cm z ok. 5-centymetrową warstwą np. włókna kokosowego.

Temperatura

W dzień 26-28°C z niewielkimi spadkami w nocy.

Wilgotność

Utrzymujemy na poziomie 70-80% .

Żywienie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.

Młode chętnie jedzą małe świerszcze i larwy mącznika młynarka, starszym osobnikom podajemy duże świerszcze, karaczany i szarańczę.

Rozmnażanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.

Samice osiągają dorosłość przy 1,1-1,2 cm DC. Samiec po ostatniej wylince posiada bulbusy oraz haczyki. Samca powinno się zostawić u samicy na kilka godzin, ponieważ pająki często dość długo zbierają się do kopulacji. Kopulację można powtarzać w celu zwiększenia szansy na kokon. Kokon tworzony jest przez samicę po ok. 4 tygodniach od kopulacji, natomiast po około miesiącu w kokonie powinny być już nimfy. Liczba jaj w kokonie to zazwyczaj 40-100 sztuk.

U młodych osobników nie ma problemu z karmieniem. Pająkom z rodzaju Cyriocosmus spp. można podawać martwe lub żywe owady karmowe dopasowane odpowiednio do wielkości pająka.

 

Opracowanie i źródła informacji
Anna Małecka (Obli/oblivion)

Opracowano na podstawie doświadczeń własnych oraz:

– Revision od Cyriocosmus Simon, 1903, with notes on the genus Hapalopus Ausserer, 1875 (Araneae: Theraposidae); Zootaxa 846: 1-31;
– Cyriocosmus perezmilesi sp. n. from Bolivia (Araneae: Theraphosidae: Theraphosinae); Radan Kaderka, 2007;
– Cyriocosmus venezuelensis sp. n. from Venezuela (Araneae: Theraphosidae: Theraphosinae);
– http://www.arachnoboards.com/ab/
– www.theraphosidae.cz/

Liczba wyświetleń: 34441