Cyriocosmus ritae – ptasznik

Cyriocosmus ritae – ptasznik

Nazewnictwo

Nazwa angielska: Peruvian Black & White Dwarf

Systematyka

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.

Domena:	eukarionty (Eucaryota)
Królestwo:	zwierzęta (Animalia)
Typ:	stawonogi (Arthropoda)
Podtyp:	szczękoczułkowce (Chelicerata)
Gromada:	pajęczaki (Arachnida)
Rząd:	Pająki (Araneae)
Podrząd:	Opisthothelae
Infrarząd:	Mygalomorphae
Rodzina:	Theraphosidae

Gatunek sklasyfikowany w 1998 roku przez Pérez-Miles’a.

Wygląd

• Młode osobniki

  Po przejściu wylinki z NII osiągają wielkość ok 5-7 mm. U młodych osobników można dostrzec charakterystyczny czarny ornament na karapaksie oraz czarne chelicera, owalne lusterko, jasnopomarańczowe pasy po bokach czarnego odwłoku. Coxa, trochanter, patella, tibia, metatarsus również jasnopomarańczowe, femora i tarsus czarne. Kądziołki przędne kremowe.

• Podrostki

  Odwłok czarny z widocznym lusterkiem w kolorze rdzawym oraz jasnymi (prawie białymi) pasami po bokach. Karapaks również kremowy, a na nim wyraźny czarny ornament. Coxa, trochanter, patella, tibia, metatarsus jasnopomarańczowe/kremowe; femora oraz tarsus czarne. Kądziołki kremowe. Chelicera czarno-kremowe. Z czasem u podrostków ciemnieją kądziołki przędne, tibia i metatarsus; natomiast coraz jaśniejsze są patella i chelicera.

• Dorosła samica

  Odwłok czarny z rdzawym lusterkiem w kształcie podobnym do serca, dwiema symetrycznie położonymi kropkami (między lusterkiem, a karapaksem) oraz z pięcioma parami przecinających go po bokach kremowy paskami. Karapaks jasnopomarańczowy/rdzawy z czarnym ornamentem. Coxa, trochanter i część femora są tego samego koloru co karapaks. Końcówki femora od strony patella są już czarne. Patella są prawie białe/jasne kremowe, również chelicera w tym kolorze. Tibia, metatarsus i tarsus oraz kądziołki przędne dorosłych samic są czarne/ciemnoszare.

  Wentralna część odwłoka jest jasna z ciemnoszarym geometrycznym ornamentem, który zaczyna się pod płytką płciową, a kończy przy kądziołkach przędnych. Samice dorastają do 3 – 3,5 cm długości ciała. Łączna długość rozstawu odnóży to ok 6 cm.

• Dorosły samiec

  Jak cały rodzaj, dorosłe osobniki tego gatunku posiadają haki goleniowe oraz bulbusy na nogogłaszczkach. Odwłok czarny z lusterkiem w kształcie podobnym do serca intensywnego pomarańczowego/rdzawego koloru, dwiema symetrycznie położonymi kropkami (między lusterkiem, a karapaksem; są słabo widoczne u dorosłych samców) oraz z pięcioma parami przecinających go po bokach białymi pasami. Karapaks bardzo jasny kremowy/biały z czarnym ornamentem (ornamenty dorosłych osobników różnią się kształtem). Coxa, trochanter i część femora są tego samego koloru co karapaks. Końcówki femora od strony patella są już czarne. Patella są białe, tego samego koloru są chelicera oraz metatarsus (zwłaszcza na I parze odnóży krocznych). Tibia, tarsus oraz kądziołki przędne dorosłych samców są czarne/ciemnoszare. Samce dorastają do 1,5-2,5 cm długości ciała. Łączna długość rozstawu odnóży to ok 6-7 cm.

Odmiany barwne

Występują prawdopodobnie dwie formy barwne gatunku Cyriocosmus ritae. Powyższy opis ubarwienia dotyczy osobników z Peru. Natomiast różnice między osobnikami z Brazylii i Peru to przede wszystkim inny kształt ornamentu na karapaksie oraz brak symetrycznych jasnych kropek na odwłoku (między lusterkiem, a karapaksem) u osobników z Brazylii.

Występowanie

Dokładny obszar występowania: Brazylia (stan Acre – Rio Branco, Humaitá); Peru (Colonia).

Biotop

W naturze zamieszkują lasy tropikalne lub ich pogranicza, gdzie adaptują szczeliny przy korzeniach drzew, spróchniałe gałęzie lub już istniejące naturalne jamy i wgłębienia. Na obszarze ich występowania temperatura w ciągu roku wynosi średnio 27-29°C, a roczna uśredniona suma opadów to ok. 3000 mm.

Długość życia

Jak u wszystkich przedstawicieli Cyriocosmus spp. jest stosunkowo krótka. Samice dożywają do 7-8 lat przy dobrych warunkach, a samce giną zazwyczaj po kilku miesiącach od ostatniej wylinki.

Aktywność

Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Zachowanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.

Z obserwacji wynika, że osobniki tego gatunku nie są w żadnym stopniu agresywne – czując zagrożenie wolą uciec do swojej kryjówki aniżeli zaatakować.

Jadowitość

Jad Cyriocosmus spp. jest słaby dla człowieka, natomiast wystarczająco silny, aby poradzić sobie z ofiarami dużo większymi od nich samych.

Cechy szczególne

Gatunek stosunkowo niedawno pojawił się w Polsce i został również jakiś czas temu rozmnożony w naszym kraju. Od razu zyskał sporą popularność i obecnie nie ma problemu z dostępnością młodych osobników. Gatunek wyczesuje z odwłoka włoski parzące typu III.

Terrarium

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.

Młode pająki oraz podrostki z racji niewielkich rozmiarów można trzymać w kliszówkach/pojemnikach/niewielkich terrariach. Dla dorosłych osobników będzie odpowiednie terrarium o wymiarach 10/10/10 cm lub 15/15/15 cm z ok. 5-centymetrową warstwą np. włókna kokosowego.

Temperatura

W dzień 26-28°C z niewielkimi spadkami w nocy.

Wilgotność

Utrzymujemy na poziomie 70-80%.

Żywienie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.

Młode chętnie jedzą małe świerszcze i larwy mącznika młynarka, starszym osobnikom podajemy duże świerszcze, karaczany i szarańczę.

Dymorfizm płciowy

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.

Dojrzały samiec ma na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy), a na przedniej, najdłuższej parze kończyn krocznych haczyki.

Rozmnażanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.

Samice osiągają dorosłość przy 2-2,5 cm DC. Samiec po ostatniej wylince posiada bulbusy oraz haczyki. Samca powinno się zostawić u samicy na kilka godzin, ponieważ pająki często dość długo zbierają się do kopulacji. Kopulację można powtarzać w celu zwiększenia szansy na kokon. Kokon tworzony jest przez samicę po ok. 4 tygodniach od kopulacji, natomiast po około miesiącu w kokonie powinny być już nimfy. Liczba jaj w kokonie to 100-150 sztuk – informacje zaczerpnięte z raportów rozmnożeń.

U młodych osobników nie ma problemu z karmieniem. Pająkom z rodzaju Cyriocosmus spp. można podawać martwe lub żywe owady karmowe dopasowane odpowiednio do wielkości pająka.

 

Opracowanie i źródła informacji
Anna Małecka (Obli/oblivion)

Opracowano na podstawie doświadczeń własnych oraz:
– Revision od Cyriocosmus Simon, 1903, with notes on the genus Hapalopus Ausserer, 1875 (Araneae: Theraposidae); Zootaxa 846: 1-31;
– Cyriocosmus perezmilesi sp. n. from Bolivia (Araneae: Theraphosidae: Theraphosinae); Radan Kaderka, 2007;
– Cyriocosmus venezuelensis sp. n. from Venezuela (Araneae: Theraphosidae: Theraphosinae);
– http://www.arachnoboards.com/ab/
– www.theraphosidae.cz/

Liczba wyświetleń: 6111