Diesbachia tamyris

 

Straszyk Diesbachia tamyris – PSG 301 (Westwood, 1859)

• Nazwa polska: –

• Synonimy

  Cyphocrania tamyris, Sosibia tamyris, Centrophasma infernale

• Pochodzenie: Malezja, Tapah Hills

• Rozmnażanie

  płciowe

• Wygląd

  samica 11-12 cm , samiec 9-10 cm

Diesbachia tamyris to stosunkowo nowy gatunek w polskich hodowlach. Zamieszkuje lasy deszczowe porastające górskie stoki. U tego gatunku dymorfizm płciowy jest słabo zaznaczony, nie wydziela on też żadnych substancji obronnych. Jeśli ktoś hodował już straszyki na pewno poradzi sobie z hodowlą tego gatunku.

Jak rozpoznać

• Samica

  

   

  Gatunek ten charakteryzuje się typową, „patyczakowatą” budową ciała. Samice są nieco większe od samców. Dorastają do 11-12 cm długości, są więc dość sporej wielkości. Efektu imponujących rozmiarów dopełniają olbrzymie kolorowe skrzydła imago. Podstawowy kolor ciała to brązowy, rzadko zdarzają się osobniki oliwkowe. Na przedtułowiu znajdują się liczne ostre chitynowe wyrostki czerwonego koloru. Skrzydła z zewnątrz brązowe, rzadko z białymi przebarwieniami. Po rozłożeniu ukazuje się imponująca różowo-czarna mozaika. Skrzydła pomimo swoich rozmiarów nie służą do latania, samice wypełnione jajami są zbyt ciężkie by się unieść, skrzydła spełniają więc jedynie funkcję odstraszającą/obronną. Odwłok samicy zakończony jest charakterystycznym pokładełkiem w formie „rurki”, którym samica składa jaja płytko w podłożu. Czułki bardzo długie ok. 8-9 cm.

• Samiec

  

   

  Samce są nieco mniejsze od samic. Dorastają zazwyczaj do 10 cm długości ciała. Ciało koloru brązowego. Podobnie jak samice, samce posiadają na przedtułowiu nieregularnie rozłożone czerwone chitynowe wyrostki. Chitynowe kolce występują również tuż pod linią skrzydeł, są one zwykle brązowe. Skrzydła nieco smuklejsze niż u samicy, z wierzchu brązowo-białe, po rozłożeniu ukazuje się intensywny różowy kolor, upstrzony czarnymi plamami. Czułki bardzo długie ok. 8cm, odwłok zakończony kulistym narządem kopulacyjnym.

• Młode

  Młode zaraz po wykluciu są sporych rozmiarów. Mierzą zazwyczaj 25mm, są bardzo ruchliwe i szybkie. Ciało koloru oliwkowego, rzadko brązowe. Młode owady są bardzo delikatne, dlatego należy uważać w trakcie manipulacji w terrarium aby nie uszkodzić nimf.

• Jaja

  

   

  Jaja mają kolor brązowy, są charakterystycznego kształtu klina zwężającego się ku dołowi o chropowatej fakturze. Przy wieczku jaja znajduje się gęsta koronka drobnych niteczek. Jajo ma ok. 5 mm i 2 mm szerokości.

Hodowla

• Owady

  Zarówno dorosłe jak i młode straszyki nie sprawiają problemów w hodowli. Jest to gatunek lubiący podwyższoną wilgotność dlatego hodujemy go w dobrze wentylowanym terrarium. Jeśli zapewnimy im temperaturę w przedziale 20-25°C, wilgotność ok. 85% i stały dostęp do świeżego pokarmu, będziemy się długo cieszyć hodowlą tego gatunku. Młode po wyjściu z jaj dojrzałość płciową osiągają średnio po 4-5 miesiącach. Samica jako imago żyje średnio 10 miesięcy samiec ok. 8 miesięcy. Jako że Diesbachia to gatunek składający jaja w podłożu, należy zapewnić warstwę torfu/włókniny kokosowej odpowiedniej grubości (ok. 5 cm) w terrarium.

• Jaja

  Jaja możemy inkubować na ręcznikach papierowych, wermikulicie lub włókninie kokosowej. Temperatura odpowiednia do inkubacji to ok. 22-25°C, wilgotność należy utrzymywać na poziomie 75-85%. Przy zapewnieniu odpowiednich warunków młode lęgną się z jaj po 4 miesiącach. Inkubacja nie odpowiednio pielęgnowanych jaj może znacznie się wydłużyć.

Żywienie

W hodowli eksperymentowałem z wieloma rodzajami pokarmu, począwszy od standardowej jeżyny i maliny, po bardziej wyszukane jak dąb, buk, grab, Chryzalidocarpus. Owady pomimo stałego dostępu do wielu gatunków roślin pokarmowych wybierały zawsze jeżynę i malinę. Jest to więc gatunek bezproblemowy jeśli chodzi o karmienie. Pomimo swoich pokaźnych rozmiarów owady nie jedzą dużo. Należy jednak pamiętać, aby w terrarium zawsze znajdował się świeży pokarm, a niezjedzone resztki należy usuwać.

Terrarium

Terrarium o wymiarach 30x30x40 cm [dł. x szer. x wys.] zapewni pełen komfort 3 parkom. Jest to dość duży owad, dlatego przy zakupie lub budowie terrarium najpierw należy uwzględnić jego wysokość, która nie może być mniejsza niż 40 cm. Dno wysypujemy włókniną kokosową, torfem, mieszanką włókniny i piasku aby straszyki mogły bezpiecznie składać jaja. Jeżeli decydujemy się natomiast na wyłożenie dna terrarium ręcznikami papierowymi pamiętamy o pojemniczku z torfem do którego samice będą składać jaja – brak podłoża odpowiedniego do składania jaj grozi uszkodzeniem pokładełka samicy. W terrarium możemy umieścić cienkie gałęzie sięgające od podłoża po szczyt terrarium, stworzą one dogodne miejsce do kamuflowania się, oraz przechodzenia wylinki. Gatunek ten lubi nieco wyższą wilgotność, należy zatem zraszać terrarium regularnie 1-2 razy dziennie.

Opracowanie i źródła informacji

Opracował Bartosz Rom (BartekR) na podstawie własnych doświadczeń hodowlanych. Zdjęcia autorstwa Bruno Kneubühler’a, użyte za jego zgodą.

Liczba wyświetleń: 1911