Wraz ze wzrostem popularności egzotycznych gatunków gryzoni ostatnimi czasy pojawiają się coraz częściej w hodowlach amatorskich skoczki pustynne. W handlu spotyka się kilka ich gatunków, dlatego postanowiliśmy omówić te najbardziej popularne.
Rodzina skoczkowatych (Dipodidae) obejmuje kilkadziesiąt gatunków niewielkich, ściśle wyspecjalizowanych pustynnych gryzoni. Wspólną cechą przedstawicieli tej rodziny jest obligatoryjna dwunożność, są to gryzonie poruszające się wyłącznie na tylnych łapkach, które są bardzo silnie wydłużone. Tylne kończyny mają bardzo silnie wydłużone śródstopie, którego kości są zrośnięte tworząc jeden element. Sylwetką skoczki przypominają niewielkie kangury i tak jak te torbacze, z którymi nie są spokrewnione poruszają się za pomocą skoków. Przednie kończyny skoczków są silnie skrócone, ale chwytne i służą im do przytrzymywania i manipulowania pokarmem. Ogon skoczków również jest bardzo długi i stanowi podporę dla zwierzęcia podczas spoczynku oraz wspomaga wykonywanie skoków niczym trzecia kończyna. Głowa w stosunku do wielkości ciała jest duża, z dużymi oczami i małżowinami usznymi. Wszystkie skoczkowate są doskonale przystosowane do życia w warunkach pustynnych, są bardzo odporne na skrajne temperatury i niedobór wody. Zasiedlają obszary pustynne, zarówno skaliste jak i piaszczyste oraz stepy Afryki Północnej, Półwyspu Arabskiego, Azji Mniejszej i Centralnej. W epoce lodowcowej niektóre gatunki przystosowały się do życia na zimnych stepach północnej Eurazji, a ich szczątki znaleziono również w Polsce.
Przedstawiamy opisy hodowli skoczkowatych:
Liczba wyświetleń: 3097