[7]
Loading...
Epibolus pulchripes
Występowanie
Epibolus pulchripes (Gerstäcker, 1873) jest średniej wielkości gatunkiem krocionoga, dorasta zaledwie do 8-12 cm. Posiada przy tym od 50 do 59 segmentów ciała. Interesujące ubarwienie sprawia iż jest coraz popularniejszy w hodowli domowej.
U samicy ciało matowe, kruczo-czarne, odnóża koloru czerwonego, natomiast samiec jest w takiej samej kolorystyce, z tym, że jest błyszczący. Krocionóg ten nadaje się jako pierwsze zwierzę, jest prosty w hodowli.
Jest to afrykański gatunek krocionoga. Spotkamy go w południowo-środkowych rejonach tego kontynentu, w krajach takich jak Kenia, Tanzania czy na terenie masywu górskiego Usambara.
Biotop
Kenia oraz Tanzania znajdują się w zasięgu klimatu równikowego monsunowego ze stosunkowo wyrównanym przebiegiem temperatur w ciągu całego roku. Na wybrzeżu i w górach – wilgotny. Średnia roczna suma opadów osiąga nawet do 1000 mm, a w wyższych piętrach gór nawet do 1500 mm. Występują dwie pory deszczowe, pierwsza od marca do maja, druga pora deszczowa jest krótsza, występuje w listopadzie-grudniu, w niektórych rejonach występuje tylko jedna pora deszczowa – od kwietnia do czerwca. Średnia temperatura waha się od 25-28°C na wybrzeżu, nawet do 15-19°C w górach.
Cechy szczególne
Posiadają szereg gruczołów, wzdłuż ciała przez które są uwalniane substancje obronne. Nie są one dla nas groźne, jednak możemy nieźle sobie ubrudzić ręce. Bardzo ciężko jest zmyć plamy powstałe w wyniku ubrudzenia tą substancją. Wydzielina działają drażniąco jeśli dostanie się na błony śluzowe, zalecamy wtedy przemywanie dużą ilością wody. Niektóre gatunki małp używają wydzielin krocionogów jako naturalnych odstraszaczy owadów – uciążliwych komarów i meszek. Wcierają sobie wydzielinę w sierść dzięki czemu nie są przez nie kąsane.
Terrarium
Z racji małych rozmiarów naszego pupila wystarczy w zupełności terrarium o wymiarach 30x20x30 cm. Obowiązkowo powinno być wyposażone w klapę uniemożliwiającą wydostanie się podopiecznego z pojemnika ponieważ krocionogi dobrze wspinają się po elementach wystroju. Terrarium powinno być wyposażone w poidełko. Jako podłoże włókno kokosowe oraz liście dębu lub buku o minimalnej grubości 10 cm. Zamiennikiem włókna kokosowego może być torf, najlepiej stosować proporcję 3:1 lub 3:2 (włókno lub torf na liście). Możemy dodać do naszego terrarium również elementy ozdobne jak, roślinki (nietrujące ponieważ będą nadgryzane przez krocionogi), kamienie, gałązki wedle uznania tylko jest jedna zasada – elementy nie mogą stanowić zagrożenia dla naszych podopiecznych!
Przygotowanie liści
Ważną rolę odgrywają liście ponieważ służą jako pokarm, lecz również stymulują kopulację. Więc należy je odpowiednio przygotować, a mianowicie wybrać się do lasu i uzbierać odpowiednią ilość suchych liści (mogą być z uschniętego drzewa lub gałęzi lub prosto z ziemi). Polecane są liście dębu oraz buku. Czytaj Przygotowanie liści dla wijów.
Temperatura
Temperaturę utrzymujemy w zakresie 22-28°C, w nocy może delikatnie spadać.
Wilgotność
Wilgotność utrzymujemy również na wysokim poziomie – 70%.
Żywienie
Wszelaki pokarm roślinny. Owoce, takie jak jabłka, śliwki oraz warzywa takie jak ogórki, pomidor, sałata, itp. Możemy eksperymentować z pokarmem, ja do przykładu podaję od czasu do czasu płatki owsiane lub suchy pokarm dla rybek. Podajemy zależnie od upodobań naszych pupili. Nieodzowne jest stosowanie w diecie suplementacji wapniowej! Najlepiej kupić sepię w sklepie zoologicznym, rozkruszyć ją na drobniejsze kawałki i rozsypać w paru miejscach terrarium, możemy nawet parę ich zakopać lub rozkruszyć na pokarm (niewielkie ilości). Gdy pokarm zacznie pleśnieć natychmiast musimy go wyciągnąć lecz gdy zacznie gnić niekoniecznie, ponieważ krocionogi jako detrytofagi chętnie zjadają rozkładające się części roślin więc i lekko gnijące warzywa lub owoce im nie zaszkodzą.
Rozmnażanie
Dojrzałość płciową osiągają w niecałe 3 lata. Występuje wyraźny dymorfizm płciowy, samice są matowe i nie posiadają narządów rozrodczych za ok 4 parą odnóży, natomiast samce są smuklejsze, przede wszystkim błyszczące i posiadają gonopodia (u niedojrzałych osobników jest przerwa pomiędzy odnóżami niedaleko głowy).
Gdy posiadamy parkę i odpowiednie warunki to do kopulacji dojdzie szybciej niż nam się wydaje. Zostawiamy krocionogi w spokoju, nie stresujemy ich niepotrzebnie, dajemy to co niezbędne (jedzenie, woda, itp). Podwyższamy lekko temperaturę o ok 2 stopnie. Po paru tygodniach po kopulacji samica powinna zacząć składać małe białe lub żółtawe jajka, natomiast po upływie ok. 2 miesięcy powinny wylęgać się młode.
Opracowanie i źródła informacji
Opracował: Azureus 2008 na podstawie własnych doświadczeń oraz internetu:
www.diplopoda.de
Liczba wyświetleń: 2879
