[5]
Loading...
Eublaberus distanti – karaczan
Eublaberus distanti (Kirby, 1903) jest przynależny do rodzaju Eublaberus owad dość dużej wielkości oscylującej wokół 50 mm. Karaczan masywnej budowy ciała, silne odnóża zaopatrzone w solidne kolce pomagające zarówno w grzebaniu jak i obronie przed napastnikiem.
Słomkowego koloru skrzydła w niewielkim stopniu wystające poza odwłok i kolorystycznie apetyczne przedplecze o owalnych krawędziach ozdobione układem czarnych plam na czerwono-brązowym bądź pomarańczowym tle i zwieńczone dalej czarnym poprzecznym pasem, z całością w wysokim połysku czynią ten gatunek bardzo atrakcyjnym w hodowli. Spód odwłoka z jaśniejszym czerwonawym pasem ciągnącym się przez jego centralną część. Skrzydła drugiej pary mleczno-przezroczyste z silnym żyłkowaniem, dość delikatnej budowy. Larwy wyglądające jak żywe czołgi, charakteryzują się połyskliwą czernią z dwoma rzędami pomarańczowych plam na pierwszych segmentach tułowia.
Występowanie
Ameryka Płd. (Gujana), częściowo Ameryka Środkowa. Środowisko występowania tych owadów to miejsca wśród dużych zwalonych , próchniejących i rozkładających się drzew liściastych, prawdopodobnie również jaskinie.
Aktywność
Aktywność wybitnie nocna. W dzień zagrzebane w podłożu bądź ukryte pod korą, liśćmi itp.
Terrarium
Zbiornik przeznaczony na hodowlę powinien umożliwiać przede wszystkim dobrą wentylację, a także zagospodarowanie kryjówek, możliwość usypania odpowiedniej wysokości podłoża (nie może być za niski).
Bardzo dobrym kształtem zbiornika będzie kształt idealnego sześcianu bez sufitu.
Kryjówki są bardzo ważne, gdyż jest to gatunek płochliwy o wybitnie nocnej aktywności.Kryjówki mogą stanowić płaty kory, łupiny orzecha kokosowego, oczyszczone korzenie, czy kawałki drewna.
Podłoże powinno być dość luźne, aby stwarzało możliwość zagrzebywania się bez trudności. Jako elementy składające się na podłoże można użyć: włókno kokosowe, torf, w niewielkim stopniu małe kawałki drewna drzew liściastych, kawałki kory, liście itp.
Oświetlenie
Nie stosujemy, jest szkodliwe, powoduje stres owadów. Zbiornik ustawiamy w miejscu możliwie jak najbardziej zacienionym.
Temperatura
Gatunek wymagający wyższej temperatury, bo optymalnie około 30°C, najlepiej zaprojektować zbiornik tak, aby w jednej części panowała nieco wyższa temperatura, i z tej właśnie części będzie rozprowadzana po zbiorniku.
W pomieszczeniach hodowlanych będzie to gatunek stojący najbliżej ogólnego źródła ciepła.
Wilgotność
Jest to gatunek wymagający większej wilgotności, podłoże powinno być lekko wilgotne, wilgotność powietrza 70-80%. Wilgotność w przypadku tego gatunku jest naprawdę ważna, przy za niskiej wilgotności owady noszące dość potężny pancerz będą miały problemy z wylinką, szczególnie podczas ostatniej wylinki.
Niższa wilgotność hamuje rozród.
Żywienie
W znakomitej przewadze preferują pokarm roślinny, słodkie dojrzałe owoce, liście roślin zielonych, warzywa. W niewielkim stopniu, jako dodatek białka mogą konsumować pokarm pochodzenia zwierzęcego, jednak ten gatunek potrzebuje go w niewielkiej ilości.
Dymorfizm płciowy
Płeć rozpoznajemy na podstawie budowy ostatnich segmentów odwłoka. Ostatni segment odwłoka samicy stanowi szeroka, płaska płytka, natomiast u samca występuje pod postacią małego podzielonego segmentu.
Samice nieco masywniejszej budowy ciała.
Rozmnażanie
W krótkim okresie po ostatniej wylince, często krótszym, niż u innych gatunków spotykanych w hodowlach, owady przystępują do kopulacji. Następnie samica buduje ootekę i składa do niej jaja, popularnie zjawisko to nazywane jest „wietrzeniem ooteki. „Wietrzenie” zwieńczone jest schowaniem ooteki w ciele samicy, podobnie jak w przypadku gatunków z rodzaju Blaberus średnio na nieco ponad miesiąc, co jest silnie uzależnione od warunków. Samice w niesprzyjających warunkach potrafią przedłużać proces inkubacji ooteki. Osobniki w stadium L1 – są stosunkowo do wielkości dorosłego owada, w porównaniu z innymi gatunkami w tym wieku – małe, gdyż mają około 4 mm długości. Warte uwagi jest to, że gatunek jest podatny na „rojenie się”, osobniki płci męskiej wyczuwając feromony sygnalizujące o gotowości do kopulacji pewnej z samic wpadają w energetyczny szał, poruszając się w szybkim tempie oraz podfruwając na niewielkie odległości, w dużym skupisku jest to biegająca masa rozszalałych samców.
Uwagi
Bardzo ładny gatunek. Nie spaceruje po gładkich powierzchniach.
Jak w przypadku wszystkich hodowanych zwierząt niezwykle ważne jest zachowanie przyzwoitej higieny: regularnie sprzątamy zanieczyszczenia, unikając w ten sposób ich rozkładu oraz inwazji nieproszonych gości pod postacią roztoczy czy grzybów.
Opracowanie i źródła informacji
Według własnych doświadczeń: Łukasz Matczak „Nosgoth”
Liczba wyświetleń: 3804
