Dość nieliczna rodzina owadów (Insecta) z rzędu chrząszczy (Coleoptera). Na świecie opisano ok. 600 gatunków, z czego 12 wykazano z Polski.
Są to owady przeważnie małe, średnia długość ich ciała wynosi ok. 10 mm. Czułki bardzo krótkie, 8 – 11 członowe, zwarte. Aparat gębowy gryzący, czasami ze zredukowanymi żuwkami. Posiadają parę oczu złożonych o bardzo charakterystycznej budowie. Są rozdzielone na dwie części tak, że sprawiają wrażenie dwóch par górnych i dolnych. Głowa jest krótka i szeroka, wpasowana i wrośnięta pod przedplecze. To ostatnie, szerokie i trapezowate, razem z głową i pokrywami tworzy zwartą, łódkowatą budowę. Ogólnie zarysem i przypłaszczeniem ciała, krętakowate przypomina pływaki (Dytisicidae). Tułów z krótkim przedpiersiem, śródpiersie i zapiersie dobrze rozwinięte. Skrzydła typowe dla chrząszczy: pokrywy i błoniasta druga para. Nogi zróżnicowane. Pierwszą parę stanowią normalne odnóża kroczne, dwie pozostałe to odnóża pływne, skrócone i spłaszczone z szczecinkami tworzącymi pióro wiosła. Stopy pięcioczłonowe. Odwłok składa się z 8 segmentów, pierwszy mocno uwsteczniony.
Dorosłe owady są drapieżne. Polują na zwierzęta upadające na powierzchnię wody. Zataczają przy tym intensywnie kręgi, co przy dużym nagromadzeniu tych chrząszczy sprawia ciekawe wrażenie. Specyficzna budowa oczu umożliwia im jednoczesną obserwację nad i pod wodą. Czułki, wyposażone w narząd Johnstona, trzymane są na powierzchni wody i odbierają jej drgania powodowane przez topiące się zwierzęta i inne osobniki. Larwy żyją pod wodą i oddychają za pomocą skrzelotchawek. Podobnie jak imagines prowadzą drapieżny tryb życia.
Znane gatunki: krętak (Gyrinus minutus), kręciel (Orectochilus villosus).
Liczba wyświetleń: 695