Heterometrus spp.

Heterometrus spp.

Heterometrus spp. (Ehrenberg, 1828) to duże (nawet ponad 15 cm), atrakcyjne skorpiony. Zamieszkują wykopane przez siebie nory które zapewniają im ochronę oraz stałą temperaturę i wilgotność. Podobnie jak Pandinus imperator, Heterometrus spp. do obrony wykorzystują swe potężne szczypce, na tyle silne by przeciąć skórę. Potrafią się nimi „zabarykadować” w swych schronieniach. Ukłucia zdarzają się niezmiernie rzadko.

Warunki hodowli
Wilgotność	~80%
Temperatura w dzień:	~26-30°C
Temperatura w nocy:	~21°C
Terrarium	30x30x30cm

 

Systematyka
Gromada:	pajęczaki (Arachnida)
Rząd:	skorpiony (Scorpiones)
Rodzina:	Scorpionidae
Rodzaj:	Heterometrus

 

Skład rodzaju Heterometrus

W Catalog of the Scorpions of the World dr Fet przedstawił podział rodzaju Heterometrus na 5 podrodzajów:

• Heterometrus (Ehrenberg, 1828)
• Chersonesometrus (Couzijn, 1978)
• Gigantometrus (Couzijn, 1978)
• Javanimetrus (Couzijn, 1981)
• Srilankametrus (Couzijn, 1981)

W 2004 roku Kovarik przeprowadził rewizję rodzaju Heterometrus. Dość szybko rewizja ta została poddana krytyce jednak stanowi doskonałe jeśli nie jedyne tak {wyczerpujące, źródło informacji dotyczących charakterystyki tego rodzaju. Oczywiście Kovarik uznał iż dodatkowy podział na podrodzaje jest nieodpowiedni gdyż Couzijn w swojej pracy nie korzystał z spisu synonimów. Tak więc w podziale Kovarika taki podział nie występuje, dla ułatwienia jednak zamieściłem przy nazwie gatunku nazwę podrodzaju do którego dany gatunek był wcześniej zaliczany.

Systematyka Heterometrus

• Heterometrus barberi (Pocock, 1900) (podrodzaj Chersonesometrus)
• Heterometrus beccaloniae Kovarík, 2004
• Heterometrus bengalensis (C. L. Koch, 1841) (podrodzaj Heterometrus)
• Heterometrus cimrmani Kovarík, 2004
• Heterometrus cyaneus (C. L. Koch, 1836) (podrodzaj Javanimetrus)
• Heterometrus flavimanus (Pocock, 1900) (podrodzaj Gigantometrus)
• Heterometrus fulvipes (C. L. Koch, 1837) (podrodzaj Chersonesometrus)
• Heterometrus gravimanus (Pocock, 1894) (podrodzaj Srilankametrus)
• Heterometrus indus (DeGeer, 1778) (podrodzaj Srilankametrus)
• Heterometrus kanarensis (Pocock, 1900) (podrodzaj Chersonesometrus)
• Heterometrus keralaensis Tikader & Bastawade, 1983 (podrodzaj Heterometrus)
• Heterometrus laoticus Couzijn, 1981 (podrodzaj Heterometrus)
• Heterometrus latimanus (Pocock, 1894) (podrodzaj Srilankametrus)
• Heterometrus liophysa (Thorell, 1888) (podrodzaj Heterometrus)
• Heterometrus liurus (Pocock, 1897) (podrodzaj Chersonesometrus)
• Heterometrus longimanus (Herbst, 1800) (podrodzaj Heterometrus)
• Heterometrus madraspatensis Pocock, 1900 (podrodzaj Chersonesometrus)
• Heterometrus mysorensis Kovarík, 2004
• Heterometrus nepalensis Kovarík, 2004
• Heterometrus petersii (Thorell, 1876) (podrodzaj Heterometrus)
• Heterometrus phipsoni (Pocock, 1893) (podrodzaj Chersonesometrus)
• Heterometrus rolciki Kovarik, 2004
• Heterometrus scaber (Thorell, 1876) (podrodzaj Chersonesometrus)
• Heterometrus sejnai Kovarík, 2004
• Heterometrus serratus (Pocock, 1900) (podrodzaj Srilankametrus)
• Heterometrus spinifer (Ehrenberg, 1828) (podrodzaj Heterometrus)
• Heterometrus swammerdami Simon, 1872 (podrodzaj Gigantometrus)
• Heterometrus thorellii (Pocock, 1892)
• Heterometrus tristis (Henderson, 1919) (podrodzaj Chersonesometrus)
• Heterometrus ubicki Kovarík, 2004
• Heterometrus wroughtoni (Pocock, 1899) (podrodzaj Chersonesometrus)
• Heterometrus xanthopus (Pocock, 1897) (podrodzaj Chersonesometrus)

Wszystkie gatunki nie przyporządkowane do poszczególnych podrodzajów to nowe gatunki wyodrębnione przez Kovarika w czasie rewizji z 2004 roku.

Gatunki Heterometrus

W oparciu o materiały Kovarika i inne pisma:

1. Heterometrus barberi (Pocock, 1900) – pochodzi z Indii i Myanmar (Burma).Synonimy: Palamnaeus barberi (Pocock, 1900) Heterometrus barberi (Takashima, 1945) Heterometrus (Chersonesometrus) barberi (Tikader & Bastawade, 1983) (Fet, 2000) Heterometrus (Chersonesometrus) phipsoni phipsoni (Couzijn, 1981). Jedynym materiałem badanym przez Kovarika była dorosła samica o wymiarach 12,5 cm. Ubarwieniem podstawowym jest matowa czerń, palce szczypiec organicznie żółte. Szczypce proste (niełukowate), stosunek długości do szerokości wynosi 2.2. gładkie bez granulacji. Tarcza głowotułowia gładka z granulacją na krawędziach. Telson bulwowaty.
2. Heterometrus beccaloniae (Kovarík, 2004) – pochodzi z Indii.Synonimy: brak synonimów, ale nazwa pochodzi od nazwiska Janet Beccaloni z Muzeum Historii Naturalnej z Londynu w podziękowaniu za jej pomoc w badaniach.Materiałem badanym przez Kovarika była dorosła samica o długości około 11,5 cm. Ubarwienie czarne tylko telson czerwonawo – żółty. Górna powierzchnia szczypiec granulowana, występują grzebienie. Patella (rzepka) granulowane z pięcioma rzędami grzebieni. Femur (udo) szczypiec niezwykle szerokie i pokryte granulacją. Głowotułów gładki z granulacją na krawędziach. Mesosoma gładka. Telson bulwiasty (u dorosłych), vesicle (gruczoły) dłuższe niż aculeus (igła). Wieczko płciowe duże, u samic tak szerokie lub nawet troszkę szersze niż dłuższe.
3. Heterometrus bengalensis (C. L. Koch, 1841) pochodzi z Indii.Synonimy: Buthus bengalensis (C. L. Koch, 1841) Palamnaeus costimanus var glaucus (Thorell 1876) Palamnaeus thorellii (Pocock, 1892)Dorosłe dorastają pomiędzy 9,5 a 11,5 cm długości. Ubarwienie czerwonawo-brązowe do jasnobrązowego. U samców części nogogłaszczek: szczypce, rzepka i udo węższe i dłuższe niż u samic. Szczypce nie za bardzo obłe. Większa część stałego palca pobrużdżona, jednak bez wyraźnej granulacji. Głowotułów gładki z granulacją tylko na krawędziach. Telson pokryty włoskami, bulwkowaty, vesicle (gruczoły) dłuższe niż aculeus (igła).
4. Heterometrus cimrmani (Kovarík, 2004) Pochodzi z Tajlandii I Wietnamu.Synonimy: brakDorosłe osiągają od 9 do 11,5 cm długości. Podstawowym kolorem jest czarny do czarno – zielonego. U samców części nogogłaszczek: dłuższe ale nie węższe udo i rzepkę oraz dłuższe i węższe szczypce. Szczypce lekko łukowate. Samce posiadają ruchomy palec krótszy niż stały. Większa część stałego palca gładka z drobną granulacją ułożoną w rzędy. Głowotułów gładki z granulacją na krawędziach. Telson pokryty włoskami, wydłużony, vesicle (gruczoły) dłuższe niż aculeus (igła).
5. Heterometrus cyaneus (C. L. Koch, 1836) Pochodzi z Indonezji, Filipin, Singapuru oraz notowany był w Japonii jednak zostało to uznane z wprowadzenie przez człowieka i nie do końca jest to potwierdzone.Synonimy: Scorpio after (Linnaeus, 1758) Buthus heros (C. L. Koch, 1837) Buthus defensor (C. L. Koch, 1837) Buthus reticulatus (C. L. Koch, 1837) Buthus setosus (C. L. Koch, 1841) Pandinus indicus (Karsch, 1884)Dorosłe dorastają pomiędzy 9,5 a 11,5 cm długości. Podstawowe barwy dorosłych to czarne lub czarno – zielone tylko telson czerwonawo – brązowy (przez to te skorpiony dość często były mylone z P. imperator). Różnice w budowie nogogłaszczek pomiędzy samcem i samicą nie występują. Szczypce łukowate. Grzbietowa powierzchnia stałego palca z słabo zaznaczoną granulacją. Głowotułów gładki może posiadać granulacją po bokach. Telson pokryty włoskami, bulwowaty, vesicle (gruczoły) dłuższe niż aculeus (igła).
6. Heterometrus flavimanus (Pocock, 1900) Pochodzi z Indii.Synonimy: Palamnaeus swammerdami flavimanus (Pocock, 1900)Dorosłe dorastają do 11-15 cm długości. Podstawowym kolorem jest czerwonawo – brązowy, stały palec, nogi i telson czerwonawe do żółtego. Różnice w budowie nogogłaszczek pomiędzy samcem i samicą nie występują. Szczypce mocno łukowate. Cały stały palec pokryty dużymi okrągłymi granulami które jednak nie tworzą prawdziwej granulacji (konkretnego wzoru dla danego gatunku). Głowotułów najczęściej gładki ze wszystkimi krawędziami granulowanymi (choć niektóre okazy mogą posiadać granulacje na całej powierzchni głowotułowia). Telson bulwiasty, vesicle (gruczoły) dłuższe niż aculeus (igła).
7. Heterometrus fulvipes (C. L. Koch, 1837) Pochodzi z Indii.Synonimy: Buthus fulvipes (C. L. Koch, 1837) Buthus caesar (C. L. Koch, 1841) Palamnaeus fulvipes bombayensis (Pocock, 1900)Dorosłe dorastają do 10 cm długości. Ubarwienie dorosłych czerwono – brązowe do czarnego, nogi i telson żółte do żółto – brązowego, zawsze jaśniej ubarwione niż reszta ciała. U samców części nogogłaszczek: rzepka i udo dłuższe. Szczypce łukowate, różnią się w kształcie między samicą i samcem ale najczęściej są tej samej szerokości. Cały stały palec pokryty dużymi, okrągłymi granulami jednak nie tworzącymi konkretnego wzoru. Głowotułów młodych osobników i niektórych samic gładki z granulacją na krawędziach. U samców i samic generalnie granulacja jest dość rzadko rozrzucona po całym głowotułowiu. Telson pokryty włoskami, vesicle (gruczoły) dłuższe lub tak samo długie jak aculeus (igła).
8. Heterometrus gravimanus (Pocock, 1894) pochodzi z Indii i Sri LankiSynonimy: Scorpio gravimanus (Pocock, 1894)Dorosłe dorastają do 8 – 10 cm długości. Ubarwienie dorosłych czerwonawo – brązowe, nogi i telson najczęściej jaśniej ubarwione niż ciało. U samców części nogogłaszczek: rzepka i udo delikatnie dłuższe. Szczypce łukowate. Palec stały pokryty okrągłymi granulami, ułożonymi w pięć grup najczęściej utytułowanymi górno – bocznie. Rzepka nogogłaszczek gładka. Głowotułów gładki i błyszczący. Telson wydłużony, vesicle (gruczoły) krótsze niż aculeus (igła).
9. Heterometrus indus (DeGeer, 1778) pochodzi z Sri LankiSynonimy: Scorpio indus (DeGeer, 1778) Scorpio after (Linnaeus, 1758) Scorpio ceylonicus (Herbst, 1800) Buthus megacephalus (C. L. Koch 1836) Buthus caesar, (C. L. Koch, 1841) Scorpio crassimanus (Becker, 1880)Dorosłe dorastają do 9 -13 cm długości. Ubarwienie dorosłych czerwonawo – czarne do zielono – czarnego. Różnice w budowie nogogłaszczek pomiędzy samcem i samicą nie występują. Szczypce porośnięte włoskami, łukowate. Całość stałego palca pokryta okrągłymi granulami które mogą być ustawione w rzędach. Rzepka nogogłaszczki bez wyraźnej granulacji na krawędziach. Głowotułów gładki i błyszczący czasami z granulami na krawędziach. Drugi segment metasomy wyraźnie dłuższy w stosunku do szerokości. Vesicle (gruczoły) przeważnie dłuższe niż aculeus (igła).
10. Heterometrus kanarensis (Pocock, 1900) pochodzi z Indii.Synonimy: Palamnaeus scaber kanarensis (Pocock, 1900)Dorosłe dorastają do 12 – 15 cm długości. Ubarwienie czerwonawo – brązowe do czarnego, tylko szczypce i telson mogą być jaśniejsze lub czasami czarne. Szczypce u samców będą dłuższe ale węższe, pozostałe części nogogłaszczek nie różnią się. Szczypce łukowate i pokryte dość gęsto włoskami. Spodnia część szczypiec gładka bez granulacji. Głowotułów gładki i błyszczący okazjonalnie pokryty na krawędziach drobną granulacją. Telson pokryty włoskami, wydłużony, vesicle (gruczoły) krótsze niż aculeus (igła).
11. Heterometrus keralaensis (Tikader & Bastawade, 1983) pochodzi z IndiiSynonimy: brakSamce dorastają do 11 cm długości, samice nieco mniejsze. Ciało praktycznie całe ubarwione na czarno za wyjątkiem czerwonawo – brązowych szczypiec i żółto – brązowego telsona. Szczękoczułki żółto – brązowe. Nogi czarne za wyjątkiem żółto – brązowej stopy. Pectyny jasnożółte. Spodnia strona czarno – brązowa. Głowotułów i tarcze na przedodwłoku posiadające słabą granulację. Szczękoczułki gładkie. Szczypce mocne i wyraźnie wydłużone, stały palec wąski i długi. Nogi posiadające granulację na udzie i rzepce. Pektyny dobrze rozwinięte. Metasoma silna. Telson z bulwiastymi vesicle (gruczoły) i silną aculeus (igła).
12. Heterometrus laoticus (Couzijn, 1981) pochodzi z Kambodży, Tajlandii i Wietnamu.Synonimy: brakDorosłe osiągają 9 – 12,5 cm długości. Ubarwienie dorosłych czarne, tylko szczypce i telson magą być czerwonawo – brązowe. Różnice płciowe w rozmiarach szczypiec niedostrzegalne. Szczypce łukowate. Stały palec gładki. Głowotułów i metasoma gładkie bez granulacji. Telson porośnięty włoskami, wydłużony, vesicle dłuższe niż aculeus.
13. Heterometrus latimanus (Pocock, 1894) pochodzi z Indii.Synonimy: Scorpio latimanus (Pocock, 1894)Dorosłe dorastają do 7 – 10,5 cm długości. Ubarwienie czerwonawo – brązowe do czarnego. Nogi mogą być jaśniej ubarwione niż ciało. Szczypce łukowate, zaokrąglone i wypukłe. Całość stałego palce pokryta okrągłymi granulami. Głowotułów najczęściej gładki I błyszczący, granulacja występuje w tylnej części i może pojawiać się na krawędziach. Vecicle najczęściej krótsze lub tak samo długie jak aculeus.
14. Heterometrus liophysa (Thorell, 1888) pochodzi z Indonezji.Synonimy: Palamnaeus liophysa (Thorell, 1888) Heterometrus laevifrons (Rower, 1943)Dorosłe dorastają do 11 – 14 cm długości. Ubarwienie dorosłych czarne do czerwonawo – brazowego. U samców części nogogłaszczek: rzepka i udo węższe i dłuższe, palce na szczypcach dość długie. Ruchomy palec dłuższy lub minimalnie tak samo długi jak stały palec. Szczypce delikatnie łukowate i u samców szersze u podstawy zwężające się w kierunku palców. Większa część stałego palca gładka. Głowotułów granulowany. Telson pokryty włoskami, wydłużony, vesicle dłuższe niż aculeus.
15. Heterometrus liurus (Pocock, 1897) pochodzi z Indii.Synonimy: Palamnaeus liurus (Pocock, 1897)Dorosłe dorastają do 8 cm długości. Ubarwienie czerwonawo – brązowe, nogi i telson żółte do czerwonawo – brązowego, zawsze jaśniej ubarwione niż reszta ciała. Szczypce lekko łukowate i pokryte włoskami. Spodnia powierzchnia szczypiec z dużymi okrągłymi granulami. Głowotułów gładki i błyszczący, czasami na krawędziach pokryty rozrzuconymi granulami. Telson pokryty włoskami, bulwiasty, vesicle zauważalnie dłuższe niż aculeus. Otwór odbytowy duży proporcjonalnie długi w stosunku do szerokości.
16. Heterometrus longimanus (Herbst, 1800) pochodzi z Indonezji, Malezji, Filipin i z SingapuruSynonimy: Scorpio longimanus (Herbst, 1800) Buthus costimanus (C. L. Koch, 1837) Centrurus galbineus (C. L. Koch, 1838) Palamnaeus angustimanus (Thorell, 1876) Pandinus humilis (Simon, 1877)Dorosłe dorastają do 9 – 14 cm długości. Podstawowym ubarwieniem dorosłych jest czarny, tylko szczypce i telson mogą być czerwono – brązowe. U samców części nogogłaszczek: rzepka i udo węższe i dłuższe niż u samic, palce szczypiec bardzo długie. Ruchomy palec dłuższy, lub minimalnie tak samo długi jak stały. U samców szczypce proste u samic lekko łukowate. Głowotułów najczęściej gładki na krawędziach delikatnie granulowany. Telson pokryty włoskami, wydłużony, vesicle tak samo długie, lub dłuższe niż aculeus.
17. Heterometrus madraspatensis (Pocock, 1900) pochodzi z Indii.Synonimy: Palamnaeus fulvipes madraspatensis (Pocock, 1900)Dorosłe dorastają do 7 – 10 cm długości. Ubarwienie dorosłych czerwonawo – czarne do czarnego, nogi i telson żółte, żółtawe lub czerwonawo-brązowe, zawsze jaśniej ubarwione niż reszta ciała. U samców części nogogłaszczek: rzepka i udo dłuższe niż u samic. Szczypce łukowate, u samców węższe niż u samic. Całość stałego palca pokryta dużymi, okrągłymi granulami. Głowotułów młodych i niektórych samic gładki z śladami granulacji na krawędziach. Głowotułów dorosłych samców i części samic pokryty całkowicie granulacją. Telson pokryty włoskami, vesicle tak samo długie lub dłuższe niż aculeus.
18. Heterometrus mysorensis (Kovarík, 2004) pochodzi z Indii.Synonimy: brakDorosły samiec dorasta do około 12 cm długości, samica nie znana. Ubarwienie czerwonawo – brązowe, tylko telson i nogi czerwonawo żółte. Szczypce lekko łukowate i silnie porośnięte włoskami. Głowotułów gładki i błyszczący na krawędziach delikatnie granulowany. Telson porośnięty włoskami, vesicle tak samo długie jak aculeus.
19. Heterometrus nepalensis (Kovarík, 2004) pochodzi z Nepalu.Synonimy: brakDorosły samiec dorasta do 8,5 cm długości. Ubarwienie czerwonawo – czarne, tylko telson jaśniejszy. Różnice w budowie nogogłaszczek pomiędzy samcem i samicą nie występują. Szczypce pokryte włoskami, łukowate. Całość stałego palca pokryta okrągłymi granulami. Głowotułów gładki z drobną granulacją na krawędziach. Drugi segment metasomy u samców szerszy niż dłuższy. Telson bulwiasty vesicla dłuższe niż aculeus.
20. Heterometrus petersii (Thorell, 1876) pochodzi z Kambodży, Laos, Wietnamu. Występuje także na Filipinach w Tajlandii i Malezji.Synonimy: Palamnaeus petersii (Thorell, 1876) Palamnaeus silenus (Simon, 1884)Dorosłe dorastają do 9 – 12,5 cm długości. Ubarwienie czarne tylko szczypce i telson mogą być czerwonawo – brązowe. Różnice w budowie nogogłaszczek pomiędzy samcem i samicą nie występują. Większa część szczypiec gładka. Głowotułów gładki z granulacją na krawędziach. Telson pokryty włoskami, wydłużony, vesicle dłuższe niż aculeus.
21. Heterometrus phipsoni (Pocock, 1893) pochodzi z Indii.Synonimy: Scorpio phipsoni (Pocock, 1893)Dorosłe dorastają do 8,5 – 13 cm długości. Ubarwienie dorosłych czerwonawo – brązowe do czarnego. Samce posiadają dłuższe udo i rzepkę, węższe szczypce. Szczypce lekko łukowate i silnie pokryte włoskami. Spodnia strona stałego palca pokryta dużymi okrągłymi granulami. Głowotułów gładki i błyszczący, na krawędziach czasami można zaobserwować granulację. Telson porośnięty włoskami, wydłużony, vesicle tak samo długie lub dłuższe od aculeus.
22. Heterometrus rolciki (Kovarik, 2004) pochodzi z Indii.Synonimy: brakDorosłe dorastają do 8 – 10 cm długości. Ubarwienie dorosłych czerwonawo – brązowe do czarnego, telson może być jaśniej ubarwiony. Różnice w budowie nogogłaszczek pomiędzy samcem i samicą nie występują. Szczypce delikatnie łukowate i pokryte długimi włoskami. Spodnia strona stałego palca gładka. Głowotułów i metasoma w całości pokryta granulacją. Telson pokryty włoskami, wydłużony, vesicle tak samo długie jak aculeus.
23. Heterometrus scaber (Thorell, 1876) pochodzi z Indii.Synonimy: Pandinus scaber (Thorell, 1876)Dorosłe dorastają do 10 – 13 cm długości. Ubarwienie dorosłych czerwonawo – brązowe do czarnego, szczypce i telson mogą być jaśniej ubarwione, czasami szczypce czarne. Różnice w budowie nogogłaszczek pomiędzy samcem i samicą nie występują. Szczypce łukowate. Spodnia strona szczypiec gładka. Głowotułów i metasoma posiadające granulację na całej powierzchni, sternity gładkie Telson pokryty włoskami, vesicle tak samo długie lub dłuższe niż aculeus.
24. Heterometrus sejnai (Kovarík, 2004) pochodzi z TajlandiiSynonimy: brakDomorosłe dorastają do 8 – 11,5 cm długości. Podstawowym kolorem jest czerwonawo – czarny z telsonem czerwonawo – brązowym, metasoma może być jaśniej ubarwiona niż reszta ciała. Różnice w budowie nogogłaszczek pomiędzy samcem i samicą nie występują. Szczypce łukowate. Głowotułów może być pokryty granulacją lub może być gładki. Telson pokryty włoskami, bulwkowaty, vesicle tej samej długości co aculeus.
25. Heterometrus serratus (Pocock, 1900) pochodzi z Sri Lanki.Synonim: Palamnaeus serratus (Pocock, 1900)Niestety najprawdopodobniej ten gatunek był wcześniej błędnie rozpoznanym gatunkiem i pomylonym z H. Indus (DeGeer), choć były głosy w prasie naukowej iż jest to odrębny gatunek (Tikader & Bastawade, 1983). W rewizji Kovarica gatunek ten nie został opisany tak więc na razie pozostaje niewiadomą.
26. Heterometrus spinifer (Ehrenberg, 1828) pochodzi z Indii, Malezji, Tajlandii.Synonimy: Buthus (Heterometrus) spinifer (Ehrenberg in Hemprich & Ehrenberg, 1828) Palamnaeus laevigatus (Thorell, 1876) Palamnaeus oatesii (Pocock, 1900)Dorosłe dorastają do 10 – 13,5 cm długości. Podstawowy kolor dorosłych to czarny, tylko szczypce i telson mogą być czerwonawo – brązowe. Młode mają ubarwienie czerwonawo – brązowe, telson może być żółty. Różnice w budowie nogogłaszczek pomiędzy samcem i samicą nie występują. Szczypce delikatnie łukowate. Większa części stałego palca gładka. Głowotułów gładki z granulacją na krawędziach. Telson pokryty włoskami, wydłużony, vesicle dłuższe niż aculeus.
27. Heterometrus swammerdami (Simon, 1872) pochodzi z Indii i Sri Lanki.Synonimy: Pandinus asper (Thorell, 1876) Pandinus kochii (Karsch, 1879) Scorpio lucidipes (Simon, 1885)Duży skorpion, dorosłe dorastają do 13 – 18 cm długości. Podstawowe ubarwienie to czerwono – brązowy do czerwono – czarnego. Młode mogą mieć zabarwiony na czerwono telson. Różnice w budowie nogogłaszczek pomiędzy samcem i samicą nie występują. Całość stałego palca pokryta dużymi okrągłymi granulami. Głowotułów gładki z granulacją na krawędziach, czasami rzadka granulacja na całej powierzchni głowotułowia. Telson bulwiasty, vesicle tak samo długie lub dłuższe od aculeus.
28. Heterometrus thorellii (Pocock, 1892) pochodzi z Myanmar.Synonimy: brakDorosłe dorastają do 9 – 12 cm długości. Podstawowe ubarwienie to brązowawy do czarnego, szczypce i telson mogą być czerwonawo – brązowe. U samców części nogogłaszczek: szczypce, udo, rzepka węższe i dłuższe. Głowotułów gładki z granulacją na krawędziach. Telson pokryty włoskami, wydłużony, vesicle dłuższe niż aculeus.
29. Heterometrus tristis (Henderson, 1919) pochodzi z Indii.Synonimy: Palamnaeus tristis (Henderson, 1919)Samice większe około 10 cm długości, samce 7,5 cm długości. Samce ubarwienie posiadają ciemniejsze niż samice. Samice żółto – brązowe ale ciemniejsze na segmentach metasomy, żółtawe vesicle. Szczękoczułki żółtawe z drobnymi zaczerwienieniami. Nogi żółte. Głowotułów ze słabo rozwiniętą granulacją. Tergnity i sternity gładkie. Szczękoczułki gładkie. Nogogłaszczki silne, z lekko spłaszczonym palcem stałym. Metasoma krępa. Telson z silnym I stosunkowo grubym aculeus. U samców aculeus tak samo długi jak vesicle, krótszy u samic.
30. Heterometrus ubicki (Kovarík, 2004) pochodzi z Indii.Synonimy: brak;Dorosłe dorastają do 7 – 9 cm długości. Ubarwienia czerwonawo – brązowe do czarnego, nogi zółte, telson żółty do czerwono – żółtego. U samców części nogogłaszczek: udo, rzepka, szczypce dłuższe. Szczypce pokryte włoskami. Głowotułów albo w całości pokryty granulacją lub granulacja tylko na krawędziach. Telson pokryty włoskami, bulwiasty, vesicle dłuższe niż aculeus. Otwór odbytowy duży, u samic proporcjonalny lub troszeczkę szerszy niż dłuższy.
31. Heterometrus wroughtoni (Pocock, 1899) Pochodzi z Indii i Pakistanu.Synonimy: Palamnaeus wroughtoni (Pocock, 1899)Dorosłe dorastają do 9,5 – 13 cm długości. Ubarwienie dorosłych czerwonawo – brązowe. Młode jaśniej ubarwione i najczęściej posiadają żółte nogi. Różnice w budowie nogogłaszczek pomiędzy samcem i samicą nie występują. Szczypce łukowate. Całość stałego palca pokryta okrągłymi granulami, które w spodniej części formują pięć najczęściej niekompletnych rzędów. Głowotułów gładki z granulacją na krawędziach. Telson pokryty włoskami, wydłużony, vesicle najczęściej krótsze niż aculeus.
32. Heterometrus xanthopus (Pocock, 1897) Pochodzi z Indii i Pakistanu.Synonimy: Palamnaeus xanthopus (Pocock, 1897)Dorosłe dorastają do 6 – 8 cm długości. Ubarwienie dorosłych najczęściej czerwonawo – brązowe, nogi i telson żółte lub czerwonawo – brązowe, ale zawsze jaśniejsze niż reszta ciała. U samców części nogogłaszczek: udo, rzepka, szczypce dłuższe. Szczypce łukowate u samców węższe. Całość stałego palca pokryte okrągłymi granulami. Głowotułów młodych gładki z granulacją na krawędziach, u dorosłych całość pokryta granulacją.

Biotop

Biotopem dla tych skorpionów jest las tropikalny. Heterometrusy spotyka się je pod zwalonymi drzewami oraz w samodzielnie wykopanych norkach. Często żyją w niewielkich koloniach. Rodzaj ten występuje na terenie Bruneji, Kambodży, Indii, Laos, Filipin, Sri Lanki, Wietnamu, Malezji, Indonezji i Singapuru.

Ciekawostki

Wiele gatunków Heterometrus jest do siebie łudząco podobnych. Z powodu trudności w zidentyfikowaniu gatunków, na europejskim rynku terrarystycznym oferowane są zazwyczaj jako Heterometrus sp. W większości są to zwierzęta pochodzące z odłowu.

Terrarium

Dla jednej sztuki wystarczy terrarium o powierzchni 30×30 cm. Dla kilku sztuk odpowiednio większe i z dużą ilością kryjówek. Warstwa podłoża nie powinna być mniejsza niż 10-15 cm ponieważ skorpiony te większość czasu spędzają w głębokich, wykopanych przez siebie norkach. Najlepiej jest zacząć od ułożenia drenażu na dnie terrarium i połączenia go z powierzchnią rurką ukrytą w którymś z narożników pojemnika. Jako drenaż używa się drobny żwir lub popularny keramis używany do uprawy roślin. Należy to przykryć drobną siatką. Na to zaczynamy układać podłożę które nie powinno być jednolite. Zawsze polecam używanie mieszanki zrobionej z materiałów o różnej granulacji jak i przepuszczalności. Jako podłoża można użyć mieszanki torfu, włókna kokosowego, ziemi leśnej, mchu i piasku. Wszystko to powinno być dość dobrze wymieszane i ubite po uprzednim zwilżeniu. Konieczna jest miseczka w wodą. Do dekoracji można użyć m.in. płaskich kamieni, fragmentów ceramicznych doniczek, korzeni stosowanych w akwariach, korę. Jeśli obawiamy się pleśni to nie zapominajmy iż w środowisku naturalnym tez od czasu do czasu coś spleśnieje. Nie zapominajmy o dobrej wentylacji – w terrarium powietrze nie powinno stac. Oczywiście wielu hodowców zaprzeczy możliwości grupowego trzymania tych skorpionów twierdząc iż zjadają się nawzajem, co nie mija się z prawdą gdyż znane są przypadki kanibalizmu.

Temperatura

Temperaturę w dzień utrzymujemy na poziomie 26-30°C, nocą temperatura pokojowa.

Wilgotność

Wilgotność na poziomie około 80%.

 

Żywienie

Heterometrus są bardzo żarłoczne i jedzą wszystko co tylko uda im się upolować. Można podawać karaczany, świerszcze, szarańcze, larwy mącznika (Tenebrio molitor) i drewnojada (Zophobas morio), ćmy.

Dymorfizm płciowy

Dość często błędnie określa się płeć stwierdzając iż „podobnie jak u Pandinus imperator. Samiec posiada dłuższe i bardziej okazałe pektyny – dość często spotyka się samce i samice z tak samo okazałymi pectynami i taką samą ilością zębów na nich. Dobrą metodą jest porównywanie budowy części nogogłaszczek – niejednokrotnie samce posiadają dłuższą rzepkę i udo a dodatkowo węższe szczypce z dłuższymi palcami.

Rozmnażanie

Po trwającej zwykle ok. 10-14 miesięcy ciąży (w zależności od warunków panujących w terrarium jak i liczebności młodych) samica rodzi od 12 do ponad 30 młodych (zwykle ok. 20). Przez 2 – 3 tygodnie młode skorpiony przebywają na grzbiecie matki. Gdy już opuszczą jej grzbiet można je oczywiście odłowić i trzymać w osobnych pojemnikach, jednak z moich doświadczeń wynika iż trzymane wspólnie z matką rozwijają się o wiele szybciej niż trzymane osobno (różnica 2 wylinek u 10-miesięcznych skorpionów). W takim przypadku należy się jednak liczyć z tym, że kilka najsłabszych sztuk może zostać zjedzonych przez matkę lub rodzeństwo. Jest to jednak najbardziej naturalny sposób odchowu młodych. Należy tylko pamiętać aby terrarium było odpowiednio duże i warstwa podłoża wystarczająco gruba.

 

 

Opracowanie i źródła informacji

Opracowanie Ryszard Wolschendorf

Bibliografia:

Kovařík, F. 2004. A review of the genus Heterometrus Ehrenberg, 1828, with descriptions of seven new species (Scorpiones, Scorpionidae). Euscorpius, 15, pp. 1–60Pocock, R. I. (1900) The Fauna of British India (including Ceylon and Burma). Arachnida.Tikader, B. K., Bastawade, D.B. Fauna of India, Scorpions Vol. 3. 1983Fet, V., Sissom, D. W., Lowe, G., Braunwalder, E. M. Catalog of the scorpions of the world (1758 – 1998) The New York Entomological Society. 2000.

Liczba wyświetleń: 45980