[20]
Loading...
Hierodula membranacea – modliszka
Modliszka duża i prosta w hodowli, a przy tym agresywna. Jest dobrą alternatywą dla Sphodromantis sp. często polecanych dla początkujących hodowców, gdyż gatunek jest równie odporny na ich błędy. Wylęgi są liczne, a wszystkie stadia rozwojowe chętnie przyjmują jako pokarm owady zarówno latające jak i biegające.
Imago przyjmuje zabarwienie soczyście zielone, młodsze stadia mają kolor zielonkawy.
Systematyka |
|
| Rząd: | Mantodea |
| Rodzina: | Mantidae |
| Podrodzina: | Paramantinae |
| Rodzaj: | Hierodula |
| Gatunek: | Hierodula membranacea (Burmeister, 1838) |
Nazewnictwo
Nazwa polska: –
Nazwa angielska: Giant Asian Mantis
Nazwa niemiecka: Indische Große Gottesanbeterin (IGM No. 3)
Synonimy
- Hierodula birivia (Stoll, 1813)
- Hierodula veneratoria (Saussure, 1870)
Występowanie
Południowe i Południowo-zachodnie Indie.
Wygląd
- Samiec: 8 cm
- Samica: 9 cm
Długość życia
- Samiec: 6-8 miesięcy (3 miesiące jako imago) / 7 wylinek
- Samica: 10-12 miesięcy (5-6 miesięcy jako imago) / 8 wylinek
Trudność hodowli
Gatunek polecany dla początkujących. Jest dość odporny na błędy hodowcy i łatwy w rozmnożeniu. Imago są skore do kopulacji, z ootek kluje się bardzo liczne potomstwo.
Terrarium
- Wielkość: Dla osobnika imago co najmniej 20x20x30 cm (szerokość x głębokość x wysokość). Dla postaci larwalnych dowolne mniejsze pojemniki, których wysokość będzie stanowiła co najmniej dwukrotność długości modliszki.
- Wystrój: Wystrój stanowić powinny gałązki, liście, sztuczne rośliny. Z uwagi na rozmiar starszych osobników, należy szczególną uwagę zwrócić na rozmieszczenie elementów wystroju w taki sposób, aby nie przeszkadzały one modliszce w linieniu.
- Podłoże: ręczniki papierowe, torf, mech i ich mieszanki.
Temperatura
- Dzień: 25-30°C
- Noc: 20-24°C
Wilgotność
- Dzień: 50-60%
- Noc: 60-70%
- Wskazówka: Pojemniki/terraria hodowlane należy spryskiwać raz dziennie lub co drugi dzień.
Hodowla grupowa
- Nie. Kanibalizm występuje już wśród larw L1 trzymanych w większych grupach.
Żywienie
Gatunek poluje zarówno na owady latające jak i biegające. Z tych pierwszych podawać można: Drosophila melanogaster, Drosophila hydei, młode imago barciaka mniejszego i większego, dorosłe muchy, ćmy, motyle, pszczoły (pozbawione żądła). Z drugich świerszcze i karaczany.
Dymorfizm płciowy
- Samiec: od L4 u samca widoczne 8 segmentów na spodzie odwłoka. Imago smuklejsze o dłuższych czułkach i skrzydłach.
- Samica: od L4 na spodzie odwłoka widoczne 6 segmentów. Odwłok imago szeroki, czułki i skrzydła krótsze.
Rozmnażanie
-
Dojrzałość płciowa
- Samiec: 1-2 tygodnie po linieniu na imago
- Samica: 2-4 tygodnie po linieniu na imago
-
Czas kopulacji
- Kilkanaście godzin
-
Ooteka
- Pierwsza: po 2-4 tygodniach od wylinki imaginalnej
- Kolejne: co ok. 2 tygodnie
- Liczba: ok. 6
- Wygląd: owalne, ciemnobrązowe, szerokości ok. 2 i długości 3-4 cm.
- Inkubacja: 24-28°C, wilgotność 60-75%, 6-8 tygodni
- Liczba larw: do 250, zazwyczaj ok. 150
-
Larwy
- Wielkość: 9 mm
- Wygląd: jasnobrązowe
- Pokarm: L1 polują na Drosophila hydei, starsze larwy jak w części „hodowla”
- Wskazówki: z uwagi na tak liczny wylęg, poleca się go trzymać w pojemniku zbiorczym, zapewniając larwom odpowiednią ilość pokarmu i dużą przestrzeń. Trzymając modliszki w takich warunkach z całą pewnością zaoszczędzimy sporo czasu potrzebnego na karmienie, jednak należy liczyć się z tym, że część larw zostanie zjedzona przez rodzeństwo.
Opracowanie
Opracowanie i źródła informacji
Opracowała Joanna Winkler „empiu” na podstawie własnych doświadczeń oraz:
http://www.mantodea.info
http://www.mantisonline.de
http://mantodea.speciesfile.org
http://www.swissmantis.ch
Liczba wyświetleń: 34556
