Iridopelma hirsutum – ptasznik

Nazewnictwo

Nazwa angielska: Amazon Ribbed Treespider

Systematyka

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.

Domena:	eukarionty (Eucaryota)
Królestwo:	zwierzęta (Animalia)
Typ:	stawonogi (Arthropoda)
Podtyp:	szczękoczułkowce (Chelicerata)
Gromada:	pajęczaki (Arachnida)
Rząd:	Pająki (Araneae)
Podrząd:	Opisthothelae
Infrarząd:	Mygalomorphae
Rodzina:	Theraphosidae

Gatunek sklasyfikowany w 1901 roku przez Pocock’a. Należy do rodzaju Iridopelma, który zawiera 3 gatunki: Iridopelma hirsutum, Iridopelma seladonium, Iridopelma zorodes.

Wygląd

Samica osiąga 5 cm ciała a jej rozstaw odnóży liczy 12-13 cm. Dorosły samiec jest mniejszy, jego ciało mierzy przeciętnie 2,7 cm a rozstaw odnóży 10-11 cm.

Karapaks i odnóża samicy są pokryte krótkimi szarymi lub beżowymi włoskami. Długie włoski znajdujące się na odnóżach są również szaro-beżowe. Na wierzchniej części odwłoka znajduje się szeroki ciemny pas, na którym po obu stronach znajdują się jaskrawe włoski. Na zewnątrz od nich, znajdują się ciemniejsze, brązowo-szare plamy zdobiące odwłok. Spód odwłoka, biodro i spodnia część karapaksu są czarne.

Występowanie

Brazylia. Występuje na zachodnim wybrzeżu w stanie Pernambuco.

Biotop

Nizinne lasy deszczowe nad Atlantykiem. Dorosłe oraz podrośnięte osobniki zamieszkują pnie drzew budując kryjówki pod korą drzew. Młode zamieszkują liście niżej rosnących roślin budując pajęczynowe gniazda. Na obszarze ich występowania średnia roczna temperatura wynosi około 25°C, a średnia roczna suma opadów to około 1500 mm. Największa ilość opadów spada w okresie od marca do lipca. Gatunek ten zamieszkuje klimat tropikalny wilgotny.

Ciekawostki

W hobby występuje podobny gatunek do Iridopelma hirsutum, który został wprowadzony przez Sonje Netopil jako Iridopelma sp. Recife. Osobniki zostały sprowadzone z okolic miasta Recife jednak nie zostały one zidentyfikowane. Sonia postanowiła nie nadawać im nazwy i pozostawiła je jako Iridopelma sp. Recife, dzięki czemu można było je utrzymać w handlu oddzielnie od wcześniej występujących Iridopelma hirsutum.

Cechą charakterystyczną osobników należących do rodzaju Iridopelma jest obecność haczyków na goleniach I i II pary odnóży wśród dorosłych samców.

Długość życia

Aktywność

Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Zachowanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.

Młode od L1 do L6 są zaskakująco szybkie, wypłoszone z gniazda ratują się błyskawiczną ucieczką. Bardzo chętnie i efektownie wykonują skoki. Podczas kupna młodych tego gatunku do kolekcji trzeba wziąć pod uwagę ich szybkość. Zalecane jest obycie się z innymi ptasznikami nadrzewnymi, na przykład z rodzaju Avicularia spp., Psalmopoeus spp.. Dorosłe samice są spokojniejsze, rzadziej ratują się ucieczką. Poziom agresji jest minimalny, pająk broni się najczęściej ucieczką. Posiada włoski parzące typu II, które wciera odwłokiem bezpośrednio w napastnika w sytuacji zagrożenia, po czym stara się uciec.

Jadowitość

Siła jadu jak i jego ilość jest niewielka, porównywalna z innymi gatunkami z podrodziny Aviculariinae.

Terrarium

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.

Młode po pierwszej wylince można trzymać w pojemnikach od kliszy fotograficznej lub innych pojemnikach o podobnej wielkości. W czasie rozwoju naszego pająka stopniowo przenosimy go do większych pojemników pamiętając o tym, aby pojemnik miał pionową orientację oraz otwory w wieczku i na ściankach pojemnika umożliwiającą prawidłową wentylacje. Nie należy zapominać, że młody pająk w zbyt dużym pojemniku będzie miał trudności z upolowaniem pokarmu. Dla dorosłej samicy optymalna wielkość terrarium to 20x20x35 cm (dł./szer./wys.).

Należy zadbać o urozmaicony wystrój i liczną ilość kryjówek ponieważ gniazda tego gatunku są stosunkowo małe a pająk często przebywa poza nim. Iridopelma hirsutum buduje gniazda zazwyczaj jako schronienie do przejścia wylinki lub podczas składania kokonu. Jako wystrój można użyć różnego rodzaju korzeni, konarów oraz żywych lub plastikowych roślin. Jako podłoże, można stosować włókno kokosowe.

Temperatura

W dzień ~26-29°C, nocą ~21-23°C.

Wilgotność

Wilgotność 75% do 85% utrzymujemy poprzez regularne spryskiwanie ścianek i wystroju terrarium, umożliwia to spijanie kropelek wody przez pająka.

Żywienie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.

Gatunek ten chętnie poluje i nie ma problemu z jego karmieniem. Jako pokarm można stosować larwy mącznika młynarka, karaczany szare, karaczany tureckie, świerszcze. Wielkość pokarmu dobieramy względem wielkości pająka. Dla osobników po pierwszej wylince podajemy wylęg wymienionych wcześniej owadów lub muszkę owocówkę. Dorosłe osobniki można karmić dodatkowo karaczanami argentyńskimi.

Dymorfizm płciowy

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.

Dojrzały samiec ma na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy). Posiada haczyki na pierwszej i drugiej parze odnóży krocznych.

Rozmnażanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.

Niektóre zbyt młode samice bywają nieśmiałe w stosunku do samca, co utrudnia ich łączenie. Jeśli jednak przekroczą 4,5 cm długości ciała kopulacja przebiega sprawnie, są gotowe kopulować z samcem kilkukrotnie. Kokon składają stosunkowo szybko, już po 4-6 tygodniach. Okres rozwoju jajek w temperaturze 22-25°C trwa 6-7 tygodni. Ilość jajek w kokonie przekracza 50 szt. Młode opuszczają kokon w stadium nimfy II.

Opracowanie i źródła informacji

Autor: Mateusz Krzeszewski

Literatura:
Bertani, R., Defensive behaviors in Mygalomorph spiders: release of urticating hairs in some Aviculariinae. Zoologischer Anzeiger, 234:161-165 (1995/96).
Drożdżal T., Iridopelma hirsutum vs Iridopelma sp. „Recife” – Jeden gatunek czy też dwa różne pająki?, http://ptaszniki.com.pl , 2006-2011.
Platnick, N. I., The World Spider Catalog, 2000-2011.
Pocock, R. I., Some new and old genera of South American. Annals and Magazine of Natural History, 8:540-555 (1901).