Anobiidae – kołatkowate
Kołatkowate (Anobiidae, Fleming, 1821) to niezbyt liczna rodzina owadów (Insecta) z rzędu chrząszczy (Coleoptera). Dotychczas opisano ok. 2.000 gatunków, z czego około 100 występuje na terenie Polski.
Są to najczęściej owady niewielkich rozmiarów. Większość nie przekracza 5 mm. Posiadają piłkowane, nitkowate lub grzebieniaste czułki. Zbudowane są najczęściej z 11 lub 10 członów, trzy ostatnie są najbardziej wydłużone lub rozszerzone. Czułki mogą być osadzone po bokach głowy, lub dokładnie na czole, obok siebie jak u pustoszowatych – Ptininae. Posiadają parę dużych i wypukłych oczu. Głowa duża, często schowana w przedpleczu. Przedplecze szerokie, o zaokrąglonych bokach, lub wydłużone i cylindryczne z wyraźną krawędzią boczną. Jego powierzchnia najczęściej punktowana, silnie pofałdowana, z bruzdkami i kępkami włosków (zwłaszcza u pustoszowatych). Pokrywy zaokrąglone lub wydłużone, o bokach równoległych. Ich powierzchnia z rzędami punktów, często owłosione. Prawie wszystkie kołatki posiadają brunatną, brązową lub czarną barwę ciała, czasem deseń tworzą jasne włoski. Druga para skrzydeł różnie wykształcona. Nogi długie, dość smukłe. Stopy pięcioczłonowe. Odwłok tworzy pięć widocznych segmentów. U niektórych przedstawicieli mogą być ze sobą zrośnięte.
Kołatki żerują na drewnie i na szczątkach roślinnych i zwierzęcych. Ksylofagi żyją w różnych typach drewna. Spotykane są gatunki podkorowe, korowe, grzybożerne (huby) i penetrujące drewno. W odróżnieniu, np. od korników, potrafią odżywiać się suchym drewnem, pokarmem pomijanym przez większość owadów. Cechą charakterystyczną Anobiidae jest możliwość chowania nóg i czułków w specjalne rowki. Widoczne jest to zwłaszcza u przedstawicieli rodzaju Dorcatoma. Tak zwinięte osobniki tworzą coś w rodzaju kulki. Nazwa kołatki wywodzi się ze specyficznego zachowania godowego tych owadów. Stają one w wydrążonych przez siebie korytarzach i rytmicznie uderzają ciałem o jego ściany.
Kołatki są notowane jako poważne szkodniki drewnianych budowli, mebli i dzieł sztuki. Niektóre niszczą zbiory muzealne i entomologiczne. Część gatunków uznawana jest za szkodniki magazynowe, zwłaszcza tytoniu.
Przedstawiciele: kołatek wrężyk (Anobium domesticum), żywiak chlebowiec (Stegobium paniceum), pustosz kradnik (Ptinus fur).
Liczba wyświetleń: 1265