[2]
Loading...
Rodzina owadów (Insecta) z rzędu chrząszczy (Coleoptera). Na świecie opisano ok. 2.000 gatunków, z Polski wykazano 3.
Są owadami średniej wielkości, długość ich ciała mieści się w przedziale 10 – 18 mm, przy czym samice są znacznie większe od samców. Posiadają długie nitkowate lub piłkowane czułki zbudowane z 11 członów. Głowa mała, z bardzo dużymi oczami, ukryta jest pod szerokim przedpleczem. Przedplecze jest najszersze u podstawy, jego przód jest zaokrąglony. Na wierzchu mogą występować „okulary” umożliwiające owadowi obserwację góry. Pokrywy są silnie wydłużone, miękkie. Są ze sobą luźno połączone, ich wierzchołki nie stykają się i odsłaniają część odwłoka. Są przeważnie brunatnego koloru, czasem z niewyraźnymi żeberkami. Druga para błoniastych skrzydeł jest dobrze rozwinięta. Samice mogą być bezskrzydłe. Nogi są dość długie i smukłe. Wszystkie stopy pięcioczłonowe. Odwłok wydłużony, miękki, zbudowany jest z 7 widocznych segmentów. Wszystkie są ze sobą połączone na sposób „harmonijki”. Na spodniej stronie, jeden, dwa lub trzy ostatnie sternity są przezroczyste i funkcjonują jako narząd świecący (z przekształconego ciała tłuszczowego).
Larwy świetlików prowadzą drapieżny tryb życia. Polują na drobne mięczaki i owady, które nakłuwają specjalnym aparatem gębowym. Dorosłe owady znane są ze swojej zdolności do świecenia. Proces ten zachodzi dzięki oksydacji lucyferazy przez specyficzny enzym – lucyferazę. Częstotliwość i siła sygnałów świetlnych jest charakterystyczna dla każdego gatunku. Niektóre drapieżniki potrafią wabić świetliki naśladując ich komunikaty.
Przedstawiciele: świetlik (Lampyris noctiluca), iskrzyk (Phausis splendidula).
Liczba wyświetleń: 1289
