Lasiodora difficilis – ptasznik
Nazewnictwo
Angielska nazwa tego gatunku to Brazilian Fire Red Bird Eater.
Systematyka
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.
Domena: | eukarionty (Eucaryota) |
Królestwo: | zwierzęta (Animalia) |
Typ: | stawonogi (Arthropoda) |
Podtyp: | szczękoczułkowce (Chelicerata) |
Gromada: | pajęczaki (Arachnida) |
Rząd: | Pająki (Araneae) |
Podrząd: | Opisthothelae |
Infrarząd: | Mygalomorphae |
Rodzina: | Theraphosidae |
Lasiodora difficilis (Mello-Leitao, 1921) jako gatunek opisany został w 1921 roku (Klatil, Peters) przez Mello-Leitao. Późniejszą o dwa lata datę – 1923 rok (ten sam odkrywca) – podaje Kovarik.
Wygląd
Jeden z mniejszych przedstawicieli rodzaju. Dorasta do 8 cm ciała. Samce z rozpostartymi odnóżami dorastają do 16 cm, chociaż zdarzają się większe osobniki.
Tarczka grzbietowa jest ciemnobrązowa, jasne włoski na niej układają się w gwiaździsty wzór. Odwłok jest prawie czarny z długimi, jasnymi włoskami. Odnóża są szare z białawymi włoskami. Każdy staw na odnóżach jest obramowany białym pierścieniem. Nie ma różnic w ubarwieniu samic i samców. Młode są różowe z ciemną plamką na odwłoku. W miarę wzrostu plamka zanika i około 6-7 wylinki ptasznik przypomina osobniki dorosłe.
Występowanie
Lasiodora difficilis (Mello-Leitao, 1921) na wolności występuje w Brazylii, w lasach deszczowych.
Biotop
Lasy deszczowe.
Długość życia
Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!
Aktywność
Zachowanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.
Lasiodora difficilis bywa agresywny, ale jego najczęstszą obroną jest wyczesywanie włosków parzących z odwłoka.
Jadowitość
Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!
Terrarium
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.
Wymaga dość dużego terrarium o wymiarach 30/30/30 cm. Wygodnym podłożem jest substrat kokosowy lub torf. Jako kryjówkę można włożyć do terrarium kawałek kory lub korzeń. Można także włożyć do pojemnika z pająkiem miseczkę z wodą.
Temperatura
Optymalna temperatura dla tego gatunku to 24-27°C. Jeżeli temperatura jest wyższa, nie przeszkadza to pająkowi – byle nie przekraczała 33°C.
Wilgotność
Wilgotność powinna utrzymywać się na poziomie 70-80%.
Żywienie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.
Jest to gatunek żarłoczny. Młode pajączki bez problemu przyjmują pokarm – atakują zdobycz sporo większą od siebie. Podajemy im larwy much, mącznika młynarka, małe świerszcze. Podrostki i dorosłe nie gardzą karaczanami, dużymi świerszczami, owadami łąkowymi.
Dymorfizm płciowy
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.
Dojrzały samiec posiada na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy), a na przedniej, najdłuższej parze odnóży krocznych haczyki.
Rozmnażanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.
Przed dopuszczeniem należy parę dobrze nakarmić. Samica może być agresywna w stosunku do samca. W przypadku mojej pary dopuszczanie było bezproblemowe. Samica wytworzyła kokon po kilku miesiącach, niestety wszystkie jajeczka spleśniały. W kokonie jest od 600 do 700 jaj.
Opracowanie i źródła informacji
Autor: Awikularia
Literatura:
L. Klatil, Sklipkani krasavci s chlupatyma nohama, 1998;
F. Kovarik, Sklipkani, 1998;
F. Kovarik, Chov sklipkanu, 2001;
H. J. Peters, Tarantulas of the world, Kleiner Atlas der Vogelspinnen, cz. 2, 2000;
N. I. Platnick, The World Spider Catalog, Version 5.5;
www.cyriocosmus.com;
Własne doświadczenia.
Liczba wyświetleń: 3335