Oceń 1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek [16]
Loading...
10319
1
Płazy – Opisy, Płazy bezogonowe – opisy

Lepidobatrachus laevis – żaba budgetta

Lepidobatrachus laevis – żaba Budgett’a

Są to głównie wodne żaby spokrewnione z gatunkami Ceratophrys. Płazy te są dobrymi pływakami, natomiast na lądzie są dość niezdarne. Zamieszkują stawy i inne zbiorniki wodne umiejscowione na terenach półpustynnych, które zazwyczaj sezonowo wysychają. Kiedy to nastąpi, żaby kapią głębokie nory w błocie, otaczają się kokonem. Tak schronione śpią do nadejścia pory deszczowej.

Systematyka

Lepidobatrachus laevis – żaba Budgett’a (Budgett, 1899)

Wygląd

Ubarwienie dorosłych osobników jest oliwkowo – zielone z ciemniejszymi plamami. Żaby te mają tęczówki w kształcie rombu. Głowa duża z szerokim pyskiem, który nadaje twarzy wyraz uśmiechniętej. Jednak płazy te są agresywne i potrafią mocno ugryźć, dlatego zostały okrzyknięte płazim „Freddie Kruger’em”. Ponadto posiadają krótkie kończyny, nieproporcjonalne do reszty ciała. Żaby te są bardzo żarłoczne, jedzą wszystko co uda im się zmieścić do gęby. Poleca się trzymanie ich samotnie. Dorosłe samice osiągają długość ciała do 14 cm, natomiast samce są nieco mniejsze.

Aktywność

W naturze okres snu w czasie suszy trwa do 9 miesięcy. Okresem aktywności tych żab jest pora deszczowa która trwa od listopada do stycznia. Istnieją przypuszczenia, że imitacja pory suchej w warunkach terrarystycznych wydłuża życie płaza. Jeśli chodzi o inicjacje zachowań rozrodczych, jest elementem nieodzownym.

Przed symulacja pory suchej należy zaprzestać karmienia płaza przez kilka dni, aby umożliwić mu opróżnienie jelit przed snem. Następnie umieść je w zbiorniku z grubą warstwą dość suchego podłoża. Warstwa ściółki musi być duża, by płaz mógł wykopać norę.

Występowanie

Ich pierwotnym środowiskiem jest Argentyna, Paragwaj i Boliwia.

Długość życia

Długość życia może przekraczać 10 lat.

Żywienie

Duże świerszcze, karaczany, szarańcza, gąsienice, drewnojady, dżdżownice, oseski mysie oraz ryby. Najlepiej stosować zróżnicowaną dietę, urozmaicają żabie menu. Pokarm lądowy podajemy za pomocą pęsety. Płaz ten ma predyspozycję do choroby metabolicznej kości, dlatego suplementacja wapnia zwłaszcza u młodych osobników jest nieodzowna. Młodym wapno podajemy 2-3 razy w tygodniu, natomiast dorosłym żabą wystarczy jednokrotna aplikacja w tygodniu. Witaminy również stanowią niezbędny składnik diety, jednak nie muszą być podawane tak często jak wapno.

Terrarium

Minimalna pojemność akwaterrarium to 40 litrów, jednak im większy zbiornik tym lepiej. W części wodnej umieszczamy kilka roślin oraz płaskie kamienie. Na dno nadają się jedynie duże płaskie kamienie, jednak można je hodować bez podłoża. Nie stosuj żwirku, ponieważ żaby podczas polowania mogą przypadkowo połknąć drobne kamienie. W akwaterrarium należy zastosować gradacje poziomu wody. Maksymalna głębokość wody nie powinna przekraczać 12,5 cm. Ponadto należy także wydzielić małą część lądową z łagodnym przejściem do wody. Fragment lądu należy wyłożyć włóknem kokosowym lub innym dość suchym podłożem.

Woda musi być zawsze czysta. Nawet jeśli stosujemy filtr to i tak należy dokonywać częstych podmian wody. Ponadto należy wybierać resztki pokarmu i odchody. Płazy te produkują duże ilości kału, które przewyższają możliwości wielu filtrów akwarystycznych.

Temperatura

Utrzymujemy na poziomie 25°C do 29°C w ciągu dnia, nocą kilkustopniowe spadki temperatury.

Wilgotność

Nieistotna, ze względu na wodny tryb życia płaza.

Oświetlenie

12 godzinny cykl w ciągu doby. Możliwość zastosowania żarówki z UV, zwłaszcza gdy w akwaterrarium znajdują się żywe rośliny.

Dymorfizm płciowy

samce są mniejsze od samic i posiadają ciemne zabarwienie podgardla. U samic barwa ta jest jaśniejsza i przybiera odcienie szarości, bądź bieli.

Rozmnażanie

Dojrzałość płciową osiągają niekiedy już po roku, jednak dla pewności należy poczekać minimum 2 lata. Rozród może nastąpić spontanicznie po okresie suszy. Samica składa 1000-1500 jaj. Kijanki wylęgają się po około 2-4 dniach. Larwy wykazują znaczne cech kanibalizmu i żywią się mniejszym rodzeństwem. Jest to zjawisko typowe dla tego gatunku, dlatego powinna nastąpić możliwość jego zaistnienia. Kijanki rosną w zatrważającym tempie, metamorfoza następuje już po 2 tygodniach. Przeobrażone płazy trzymamy osobno, w płytkich pojemnikach z wodą. Młode żaby potrzebują dużo wapna w diecie. Karmimy je małymi rybami, świerszczami, ochotką itd. Najważniejsze by pokarm był dostosowany do wielkości małego Freddiego.

Uwagi

Młode muszą być hodowane oddzielnie, ponieważ może dochodzić do aktów kanibalizmu.

Opracowanie

Opracowanie i źródła informacji
Autor: Konrad Pałka

Piśmiennictwo:
1) Dave & Donna “Budgett’s Frog – Lepidobatrachus laevis”

Liczba wyświetleń: 10319

Jedno przemyślenie na temat Lepidobatrachus laevis – żaba budgetta

  1. R. Ruibal & E. Thomas: The Obligate Carnivorous Larvae of the Frog, Lepidobatrachus laevis (Leptodactylidae), 1988 – obowiązkowa pozycja odnośnie rozmnażania Lepidobatrachus laevis. Generalnie dzisiaj zacząłem trochę szperać w literaturze dot. tego rodzaju no i chociażby w przytoczonym tekście dużo ciekawych informacji można wyczytać. Jutro poszperam więcej, może uda mi się uzupełnić wpis tutaj. Budgetty mnie kuszą od dawna, kiedyś nawet sobie zamówiłem parkę ale musiałem w ostatniej chwili odwołać przez kwestie zdrowotne… do dzisiaj żałuję :P

    Reply

Dodaj swoje przemyślenie na temat artykułu