Locusta migratoria – szarańcza wędrowna

Locusta migratoria – szarańcza wędrowna

 

Długość życia

Dorosłe (imago) dożywają do trzech miesięcy.

Wygląd

Wygląd typowy dla szarańczy. Ubarwienie dość zmienne. Zazwyczaj brązowe z żółtymi plamami, czasem lekko zielone lub oliwkowe. Osobniki starzejące się, po rozrodzie zaczynają nabierać różowawej barwy.

Dorosłe szarańcze wędrowne (Locusta migratoria Linneus, 1758) dorastają do 6-8 cm długości.

Występowanie

Azja, Afryka, Europa Południowa i Wschodnia, a także Australia.

Aktywność

Głównie w dzień. Ważne jest zachowanie 12-godzinnego fotoperiodu.

Biotop

Stepy, sawanny, pola i tereny uprawne.

Terrarium

O dużej liczbie kryjówek i bogatym wystroju. Jako dekoracji użyć można kory, korka, próchna, korzeni, suchych kęp traw. Ściółka z mieszanki torfu i piasku, substrat kokosowy, ziemia, itp. Grubość około 5-10 cm. Dość gęsta siatka. Młode mimo swej dość dużej wielkości potrafią bez problemu przejść przez oczka w pokrywie typowej transportówki! Duża liczba kryjówek zapewni bezpieczeństwo osobnikom tuż po wylince (delikatne i łatwo uszkadzane przez współtowarzyszy szukających łatwego źródła wysokiej jakości białka). Ważne jest zapewnienie dobrej wentylacji. Do hodowli szarańczy nadaje się fleksarium.

Wielkość terrarium

Możliwie duże, ze względu na konieczność zapewnienia gradientu temperatury. Ważna jest dobra wentylacja.

Oświetlenie

10-12 godzin na dobę, nie lubią ciągłego oświetlenia więc konieczne jest wprowadzenia dnia świetlnego (pora dnia i nocy). Źródło światła może być jednocześnie źródłem ciepła – można zastosować żarówkę lustrzankę lub „kwokę”.

Temperatura

Minimum 25°C, optymalna 28-35°C (nawet do 45-50°C bezpośrednio pod żarówką), zapewnia pełny cykl rozwojowy do 6-7 tygodni. W niższej trwa on dłużej. Temperatury poniżej 20 stopni zaburzają rozwój szarańczy.

Wilgotność

Średnia, ściółka powinna być stale lekko wilgotna. Zbyt duża wilgotność sprzyja rozwojowi chorób (infekcje grzybicze).

Żywienie

Karmimy je trawą,sianem, ziołami, kapustą pekińską. Nie podajemy sałaty. Można też podać płatki owsiane, otręby pszenne lub ich mieszankę wzbogaconą źródłem białka (pokarm dla psa lub kota, płatkowane karmy dla rybek akwariowych, suszone rozwielitki i gammarus). Wzbogacenie suchej karmy białkiem zmniejsza zjawisko kanibalizmu. W zimie dobrze jest podawać skiełkowane zboże (pszenica, żyto, proso). Zawsze podaje się pokarmy zróżnicowane i obfite. W przypadku jego braku lub niedostatecznej ilości może dochodzić do kanibalizmu. kluczem do sukcesu w hodowli szarańczy jest zapewnienie obfitości pokarmu – szarańcze niedokarmione wchodzą w stadium zimowe, są mniej płodne.

Należy unikać podawania świeżych liści i trawy z okolic występowania rodzimych prostoskrzydłych (łatczyn) – jest to bardzo ryzykowne ze względu na potencjalną możliwość zainfekowania owadów nicieniami i innymi pasożytami.

Dymorfizm płciowy

Samce mniejsze i drobniejsze.

Rozmnażanie

Kokony z piankowatej substancji składane są w ściółce, pionowo. Ściółka musi być stale lekko wilgotna, a jej warstwa powinna mieć minimum 6-8 cm grubości. Po 8-20 dniach (w zależności od temperatury) lęgną się młode, około 1cm długości, zazwyczaj czarne. Szybko rosną przechodząc w sumie 5 wylinek. Przy zapewnieniu obfitości pokarmu, dużym zagęszczeniu owadów i wysokiej temperaturze wzrost trwa około 3 tygodni, po około tygodniu od przejścia ostatniej wylinki owady dojrzewają płciowo.

Uwagi

Szarańcza jest zwierzęciem chmarnym – bardzo istotną rolę dla wielu aspektów jej rozwoju i życia pełni stymulacja wzrokowa. Widok osobników jedzących pokarm sprawia, że szarańcze zabierają się za jedzenie, widok kopulujących par, skłania je do rozmnażania, widok samic składających jaja – skłania kolejne samice do składania jaj. dlatego też kluczem do sukcesu hodowlanego jest zapewnienie przegęszczenia – optymalne przegęszczenie owadów w warunkach hodowlanych to około 100 szt. na pojemnik 50x40x50 cm. Zapewnienie przegęszczenia powoduje szybszy wzrost, szybszy rozwój i osiąganie dojrzałości płciowej, wreszcie też większą płodność – wyczuwając dużą liczbę osobników wokół szarańcze wchodzą w tzw. stadium chmarne – znane z plag, wtedy owady zamieniają się w maszyny, których celem jest mnożenie się. Do osiągnięcia tego celu potrzebna jest obfitość pokarmu. Przegłodzenie szarańczy owocuje natychmiastowym spowolnieniem wzrostu i niską płodnością.

Ze względu na wielkość, tempo wzrostu i płodność, szarańcza bardzo często hodowana jest jako zwierzę karmowe. Zalecana jako pokarm wielu zwierząt zwłaszcza utrzymywanych w terrariach, ale nie tylko. Stanowi świetne źródło wysokiej jakości białka zwierzęcego, a duża zawartość chityny wpływa stymulująco na układ pokarmowy.

 

Opracowanie i źródła informacji
Opracował Grzegorz Duniec. Uzupełnił Jakub Urbański (mantid)

Liczba wyświetleń: 26514