Medauroidea extradentata – patyczak rogaty

Medauroidea extradentata – patyczak rogaty

Medauroidea extradentata – patyczak rogaty – PSG 5 (Brunner, 1907) to najbardziej popularny gatunek patyczaka w amatorskich hodowlach. Gatunek ten odporny jest na wiele błędów początkujących hodowców, dlatego polecany jest jako pierwszy gatunek w hodowli. Nie wydziela substancji obronnych, rzadko popada w stan katalepsji.

Nazewnictwo

Nazwa polska: Patyczak rogaty, patyczak igielnik, patyczak annamski, patyczak indochiński

Nazwa angielska: Annam Walking Stick, Vietnamese Walking Stick

Nazwa niemiecka: Annam-Stabschrecke, Vietnamesische Stabschrecke

Nazwa czeska: Pakobylka rohatá, pakobylka madagaskarská, pakobylka zubatá, strašilka madagaskarská

Nazwa słowacka: Pakobylka rožkatá

Synonimy

Baculum extradentatum, Baculum extradentatus, Cuniculina annamensis, Clitumnus extradentata, Clitumnus extradentatus, Cuniculina impigra, Medauroidea extradentatum, Medauroidea extradentatus.

Występowanie

Wietnam.

Wygląd

• Samice

  Samice osiągają do 10 cm długości ciała, bezskrzydłe, ciało jest patykowate, koloru brązowego z małymi zielonymi plamkami, pokryte drobnymi wypustkami. Na krawędziach przednich nóg drobne zrogowacenia w kształcie piły. Tylne nogi wyraźnie dłuższe niż odwłok. Czułki długości 15 mm, u nasady rozszerzone. Niewielkie dwa różki na głowie, która wyraźnie odznacza się na tle całego ciała, oczy wypukłe. Dorosła samica ma mocno rozszerzony odwłok, który jest wypełniony jajeczkami.

  

  

• Samce

  Samce dorastają do 7 cm. Posiadają wyjątkowo długie nogi, z białymi stawami. Czułki długości 25 mm, ciało jest gładkie, koloru brązowego. Odwłok zakończony charakterystycznym kulistym narządem kopulacyjnym. Płeć można próbować rozróżniać już u 3 centymetrowej długości osobników, kiedy samicom zaczynają kształtować się rogi, których samce nie posiadają. W większości polskich hodowli gatunek ten rozmnaża się przez partenogenezę i wówczas samce nie występują.

• Młode

  Zaraz po wykluciu mierzą ok 10 mm długości, są wyjątkowo ruchliwe, koloru szarego. Wraz z kolejnymi wylinkami nabierają różnych barw: począwszy od różnych odcieniu brązu po całkowicie zielone osobniki. Młode owady są delikatne, łatwo tracą odnóża, dlatego trzeba uważać przy ich przenoszeniu.

• Jaja

  Jaja są owalnego kształtu, gładkie z czarnym wieczkiem, koloru brązowego z szarożółtymi plamkami, niewielkie (2,5 mm długości, 1,5 mm szerokości). Łatwo odróżnić je od odchodów.

  

Aktywność

Wieczorem i w nocy.

 

Biotop

Żyje i żeruje wśród roślinności.

 

Temperatura

Około 21°C, jednak spadki do 15°C, nie wpływają negatywnie na jego samopoczucie.

 

Wilgotność

Powinna się utrzymywać na poziomie około 70-80%. Ze względu na jajeczka, którym szkodzi bezpośrednie zalanie wodą, powinno się spryskiwać ścianki terrarium, a nie podłoże.

 

Oświetlenie

Nie ma zasadniczego wpływu na ich rozwój, wystarczy światło dzienne.

Rozmnażanie

Płciowe, partenogenetyczne. Gdy w pobliżu jest samiec rozmnażają się płciowo (kopulacja trwa krótko, ale za to jest bardzo częsta), partenogenetycznie – gdy w populacji są same samice. Procent wyklucia młodych z jaj wzrasta, gdy patyczak rozmnaża się płciowo. Samica rozrzuca jajeczka na podłoże. Jaja tego gatunku są dość podatne na atak pleśni zwłaszcza w zbyt wysokiej wilgotnosci. Czas wylęgu jest dość krótki – od 1 do 2 miesięcy w ciepłym i wilgotnym pomieszczeniu, jednak niesprzyjające warunki mogą go wydłużyć do 3-4 miesięcy.

Patyczak ten sprawia dość nietypowy problem z rozmnażaniem, gdyż jedna samica potrafi złożyć nawet 4 jajka na dobę. Szybko wykluwa się z nich przeważnie o wiele większa liczba młodych niż hodowca może wykarmić.

Terrarium

Dość wysokie (ułatwia im to zrzucanie wylinki), podstawą są gałązki, których końce wystają ponad podłoże oraz odpowiednia wyściółka, poleca się włókninę kokosową lub wyprażony torf, jako terrarium może służyć zarówno akwarium przykryte siatką, duży słój, plastikowa butla, jak i dowolne, odpowiednio duże pomieszczenie.

Wielkość terrarium jest zależna od ilości i wieku osobników, dla 3-4 dorosłych patyczaków rogatych wystarczy pojemnik, o wymiarach 25/25/30 cm

Żywienie

W zasadzie są polifagami, jedzą wszystko i dużo od jeżyny, maliny (standardowego menu patyczaków), po liście dębu, róży, trzykrotkę, melisę, leszczynę czy liście drzew owocowych.

Uwagi

Łatwy w utrzymaniu, polecany początkującym hodowcom; jest jednak dosyć żarłoczny, zjada dużo i wszystko. Należy zwrócić szczególną uwagę na młode, które są dosyć delikatne: musimy pamiętać o utrzymaniu właściwej wilgotności, gdyż zbyt suche powietrze może doprowadzić do ich wysuszenia.

 

Opracowanie i źródła informacji

Opracował Adam Popiel.

Liczba wyświetleń: 41105