Mesobuthus cyprius

Spis treści

Mesobuthus cyprius – skorpion

Dorasta do 8 cm. Do 2000 roku klasyfikowany był jako Mesobuthus gibbosus anatolicus, czyli podgatunek Mesobuthus gibbosus. Dopiero badania genetyczne (analiza DNA) wykazały, iż jest to odrębny gatunek.

Występowanie

Cypr (gatunek endemiczny).

Biotop

Mesobuthus cyprius (Gantenbein et al., 2000) zamieszkuje suche, jałowe tereny. Spotykany nawet na wysokości 1900 m n.p.m. Nie kopie samodzielnie nor, lecz wykorzystuje gotowe kryjówki (nory innych zwierząt, szczeliny skalne, kamienne rumowiska, rozpadliny itp. Spotykany w niewielkich grupach.

Jadowitość

Dość silny. Ukłucie bardzo bolesne. Możliwe zaburzenia w pracy serca i układu krążenia.

Terrarium

Dla małej grupy (2-4 osobniki) dorosłych skorpionów wystarczy terrarium o powierzchni 30×30 cm. Jako podłoże stosujemy mieszankę piasku z torfem lub włóknem kokosowym, drobnym żwirem i ziemią ogrodową w równych proporcjach. Warstwa podłoża powinna mieć około 10 cm grubości – niektóre osobniki przed wylinką zakopują się całkowicie.

Umieszczone w terrarium płaskie kamienie i kawałki kory stanowić będą doskonałe i niezbędne kryjówki. Wskazana niewielka miseczka z wodą. Jeśli nie stosujemy miseczki, to jak w przypadku Mesobuthus gibbosus należy codziennie wieczorem spryskać delikatnie jeden kąt terrarium.

Temperatura

Nocą 18-22°C, w ciągu dnia od 24 do 30°C. W przypadku osobników przeznaczonych do rozrodu należy w miesiącach letnich podnieść temperaturę tak jak u Mesobuthus gibbosus, natomiast zimą obniżyć ją do 12-14°C i zaprzestać karmienia.

Wilgotność

40-60%.

Żywienie

Świerszcze, niewielka szarańcza, małe karaczany, mączniki itp. Młodym skorpionom podajemy pokarm odpowiednio mniejszych gabarytów, np. muszkę owocówkę (Drosophila spp.) lub wylęg świerszczy.

Dymorfizm płciowy

Liczba „zębów” na pektynach samicy od 20 do 27, natomiast u samca od 27 do 33.

Rozmnażanie

Brak danych dotyczących długości ciąży i liczebności miotu. Prawdopodobnie nie odbiega to znacznie od Mesobuthus gibbosus.

Uwagi

Silnie jadowity, szybki i agresywny gatunek, polecany jedynie doświadczonym hodowcom.

Opracowanie i źródła informacji

Bartek Gorzkowski na podstawie własnych doświadczeń w hodowli skorpionów, oraz poniższej literatury:

Ryszard Wiejski-Wolschendorf : Skorpiony, Wyd. Egros, Warszawa (2002)
Ann Webb: SCORPIONS, keeping and breeding Them in Captivity (Re-154) TFH Publications; (1998)
Gary A. Polis: The Biology of Scorpions – Stanford University Press; (1990)
Fet, Victor & Paul Selden: SCORPIONS 2001 – In memoriam Gary A. Polis. British Arachnological Society (2001)
Philip Brownell, Gary A. Polis: Scorpion Biology and Research, Oxford University Press; (2001)

Liczba wyświetleń: 3419