Mesobuthus gibbosus

Mesobuthus gibbosus – skorpion

Warunki hodowli
Wilgotność:	~50-60%
Temperatura w dzień:	~25-32°C
Temperatura w nocy:	~20-25°C
Terrarium:	25x25x25 cm

 

Systematyka
Gromada:	pajęczaki (Arachnida)
Rząd:	skorpiony (Scorpiones)
Rodzina:	Buthidae
Rodzaj:	Mesobuthus
Gatunek:	Mesobuthus gibbosus (Brullé, 1832)

 

Występowanie

Mesobuthus gibbosus to jedyny przedstawiciel rodziny Buthidae występujący na Półwyspie Bałkańskim – obszarem występowania obejmuje Albanię, Bułgarię, Czarnogórę, Grecję (wraz z wyspami na M.Jońskim i Egejskim), Serbię oraz Turcję – z wyjątkiem jej północnej części (Fet, 2000).

Biotop

Gatunek ten preferuje suche i półsuche, tereny otwarte do wysokości 1,500 m n.p.m. porastające zazwyczaj niską roślinnością. Spotykane również na nadmorskich plażach. Chronią się w jamkach pod kamieniami, wykorzystują również opadłe gałęzie czy też kawałki drewna i kory. Jest aktywny jedynie w trakcie ciepłych miesięcy roku – w okresie zimy stają się nieaktywne (zapada w hibernację).

Wygląd

To skorpiony o atrakcyjnym wyglądzie, o żółtawym lub żółtawo-brązowym ubarwieniu ciała z pięcioma ciemnymi, prawie czarnymi, podłużnymi pasami na tergitach. Średniej wielkości – mogą osiągać rozmiar 7-8 cm.

Ze względu na swe interesujące zachowania, temperament jak i sam wygląd gatunek ten cieszy się coraz większą popularnością wśród europejskich entuzjastów i hodowców skorpionów.

Zachowanie

Mesobuthus gibbosus to gatunek szybki i agresywny, a przy jego obsłudze należy zachować szczególną ostrożność.

Jadowitość

To prawdopodobnie najbardziej jadowity europejski skorpion; LD50 wynosi – w przypadku myszy 0.4 mg, a szczura 2.4 mg (Lebez, 1980). U zdrowego, dorosłego człowieka zaaplikowanie jadu nie powinno doprowadzić do poważniejszych problemów zdrowotnych, jedynie w przypadku dzieci, osób starszych i chorych (np. alergików) koniecznością może być hospitalizacja.

Długość życia

Podobnie jak w przypadku większości gatunków należących do rodziny Buthidae mogą dożywać do ok. 4-5 lat.

Terrarium

Dla dorosłych Mesobuthus gibbosus terrarium typu stepowego, o wymiarach 30x20x20 cm (dł.x szer.x wys.) spełnia już warunki do prawidłowego chowu pary. W przypadku chowu grupowego zbiornik powinien być nieco większy. Dopełnieniem wystroju mogą być zarówno kamienie (płaskie, nierówne łupki), nieduże korzenie czy też kawałki kory z dębu korkowego, które zapewnią naszym skorpionom miejsca do ukrycia się. Naczynie z wodą nie jest konieczne – zapotrzebowanie organizmu na wodę czerpią absorbując ją ze spożywanego pokarmu. Wskazane jest jednak dwu- lub trzykrotne w ciągu miesiąca spryskiwanie części zbiornika.

Jako podłoże możemy wykorzystać piasek, ziemię lub ich mieszankę – nie wymagają grubej jego warstwy (kilka centymetrów substratu jest już w zupełności wystarczające).

Temperatura

Wiosną i latem temperatura powinna wynosić 30°C i więcej w dzień; z nocnymi spadkami o kilka stopni. Jesienią stopniowo obniżamy temperaturę, chociaż nie jest to potrzebne do rozrodu to jednak korzystnie wpływa na zdrowie podopiecznych.

Wilgotność

Wiosną i latem niska wilgotność 30-40%. Jesienią zwiększając poziom wilgotności do 50% a w okresie zimy nawet 60%, w takich warunkach możemy zimować naszych podopiecznych, chociaż nie jest to potrzebne do rozrodu to jednak korzystnie wpływa na zdrowie podopiecznych.

Dymorfizm płciowy

W rodzaju Mesobuthus różnice między płciami u dorosłych osobników są dość wyraźne – mesosoma jak i 5 segment metasomy (tuż przed telsonem) jest bardziej wydłużona u samców niż u samic. Ponadto samce są nieco mniejsze oraz posiadają charakterystyczny i dobrze widoczny ząb na ruchomym palcu chelae.

Najbardziej niezawodnym sposobem rozróżnienia płci u dorosłych osobników jest przeliczenie zębów na pektynach; u samców ich ilość wynosi 28-31, a u samic 20-26. Posiadanie kilku osobników dodatkowo ułatwia rozróżnienie płci przez porównanie.

Rozmnażanie

Obniżanie temperatury nie jest to konieczne do rozrodu, ale jest korzystne dla zdrowia i kondycji naszych skorpionów (patrz Temperatura i Wilgotność).

W środowisku naturalnym sezon godowy trwa przez lipiec i sierpień, a młode rodzą się dopiero wiosną lub wczesnym latem następnego roku. W warunkach terraryjnych Mesobuthus gibbosus to gatunek łatwy w hodowli i nie powinien nastręczać problemów, na żadnym jej etapie. Liczba młodych w miocie waha się od 20 do nawet 60 sztuk (rzekomo ilość młodych tak gwałtownie wzrasta w wyniku przeprowadzenia u samic zimowania). Młode osobniki po pierwszej wylince mogą już żyć samodzielnie, odseparowane od samicy – matki; znane są ze swych skłonności do kanibalizmu – stąd konieczność ich chowu w osobnych pojemnikach aż do osiągnięcia przez nie dorosłości.

Uwagi

23 listopada 2011 r. weszło w życie (opublikowane 22 sierpnia 2011 r.) rozporządzenie z dnia 3 sierpnia 2011 r. w sprawie gatunków zwierząt niebezpiecznych dla życia i zdrowia ludzi, Dz. U. Nr 173, poz. 1037, które zabrania przetrzymywania Mesobuthus gibbosus osobom prywatnym.

U samic tego gatunku potwierdzono możliwość przechowywania spermy (Botsaris).

Opracowanie i źródła informacji
Opracowanie: Piotr Prokulewicz i Dawid Sędziak. Na podstawie:Mesobuthus gibbosus – The Yellow Scorpion Nikos Botsaris

Liczba wyświetleń: 3723