[7]
Loading...
Neostylopyga rhombifolia – karaczan arlekin
Swoją nazwę potoczną Neostylopyga zawdzięczają jaskrawemu, niezwykle kontrastowemu ubarwieniu. Młode wyglądem przypominają inne karaczany z rodziny Blattinae (np. Deropeltis paulinoi i Shelfordella lateralis), są pomarańczowo-czerwone z ciemnymi plamkami. Po 3-4 wylince zaczynają przybierać ciemniejszą barwę i ubarwienie zbliżone do osobników dorosłych – brązowo-czarną z kremowobiałymi plamkami. Dymorfizm płciowy jest słabo zaznaczony i przejawia się w różnicach budowy ostatniego segmentu odwłoka. Zarówno samiec i samica osiągają wielkość ok. 20-25 mm, przy czym samice są większe, bardziej masywne. Osobniki dorosłe obydwu płci są bezskrzydłe.
Występowanie
Gatunek kosmopolityczny, subtropikalny, pochodzi z Azji.
Terrarium
Terrarium o wymiarach 30x30x40 cm, lub większe (w zależności od liczby osobników). Na dnie cienka (2-3 cm) warstwa podłoża – mieszaniny torfu/włókna kokosowego, piasku, próchna drzew liściastych oraz rozdrobnionych liści dębu lub buka. Karaczany najchętniej żerują na powierzchni substratu. Ważne jest zapewnienie dużej liczby kryjówek – idealnie sprawdzając się w tej roli warstwy płatów kory lub rury z kory dębu korkowego. Samice chętnie przyklejają do nich ooteki. Podłoże powinno być sypkie, lekko wilgotne – w warunkach naturalnych karaczany żyją w okolicy o dosyć suchym klimacie. W dzień temperatura powinna wynosić około 28-32°C, w nocy może spadać do 18-22°C. Ze względu na niską tolerancję na wilgoć ważne jest zapewnienie dobrej wentylacji. Terrarium może stać na macie grzejnej lub kablu, nie jest konieczne bezpośrednie oświetlanie zbiornika. W mojej hodowli trzymam grupę mieszaną kilkuset osobników w pojemniku 40x60x30 cm z 2 otworami wentylacyjnymi (10×20 cm) zabezpieczonymi drobną siatką. Ponieważ młode dosyć dobrze wspinają się po gładkich płaszczyznach, aby uniemożliwić ucieczkę, warto posmarować brzeg pojemnika wazeliną lub smarem (pas 2-3 cm szerokości).
Żywienie
Młode larwy żerują na powierzchni podłoża – podstawą pokarmu powinny być miękkie, przejrzałe owoce, najlepiej tropikalne (awokado, mango, ananas, kiwi itp.) uzupełnieniem diety suchy, wysokobiałkowy pokarm. Owoce należy podawać w ilości, która zostanie zjedzona w ciągu 2-3 dni. Niezjedzone resztki usuwamy ze zbiornika.
Rozmnażanie
W opisanych warunkach larwy dorastają po około 10-12 tygodniach. Po kolejnych 2 tygodniach osiągają dojrzałość płciową i przystępują do kopulacji. Samice przez około tygodnia noszą uformowaną ootekę, po czym przyklejają ją do kory i stałych elementów wystroju terrarium. Po około 5-6 tygodniach inkubacji z ootek wykluwają się młode (kilkanaście-kilkadziesiąt sztuk). Młode żerują na powierzchni podłoża, pod płatami kory.
Uwagi
Karaczan bardzo prosty w hodowli, efektownie ubarwiony o dużej aktywności, bardzo ciekawy w obserwacji. Ze względu na dużą płodność, bardzo szybki wzrost, jaskrawe ubarwienie stanowi potencjalnie wyśmienity gatunek karmowy, dla kameleonów, felsum oraz ptaszników. Terrarium powinno być dobrze zabezpieczone przed ucieczką larw, które niezwykle sprawnie wspinają się po szybach i plastiku.
Opracowanie i źródła informacji
Opracował Jakub Urbański na podstawie własnych doświadczeń oraz:
http://blattodea.speciesfile.org
Cockroaches: Ecology, Behavior, and Natural History, by William J. Bell, Louis M. Roth, and Christine A. Nalepa,
Liczba wyświetleń: 3529
