Nhandu coloratovillosus – ptasznik

Nhandu coloratovillosus – ptasznik

Nazewnictwo

Nazwa angielska: White Striped Birdeater

Starsza nazwa Brazilopelma coloratovillosus

Systematyka

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.

Domena:	eukarionty (Eucaryota)
Królestwo:	zwierzęta (Animalia)
Typ:	stawonogi (Arthropoda)
Podtyp:	szczękoczułkowce (Chelicerata)
Gromada:	pajęczaki (Arachnida)
Rząd:	Pająki (Araneae)
Podrząd:	Opisthothelae
Infrarząd:	Mygalomorphae
Rodzina:	Theraphosidae

Gatunek opisany w 1998 roku przez Schmidt’a.

Wygląd

Samice tego gatunku dorastają do 8 cm długości (tj. długość głowotułowia + odwłoka), samce do 6 cm (ale nie ma zasady może nam się trafić mniejszy albo większy), przy czym samica jest masywniejsza i posiada krótsze odnóża niż samiec. Podstawową barwą ciała jest ciemny brąz. Nasada kłów jadowych jasnobeżowa, takiej samej barwy jest obramowanie ciemnej tarczki grzbietowej. Odwłok porośnięty długimi czerwonawymi włoskami. Odnóża są prawie czarne – na każdej kończynie występują po trzy białe plamy. Nogi są przy tym bardzo gęsto owłosione. Kądziołki przędne są w czarno-białe paski.. Młode osobniki uzyskują wygląd rodziców około 7 wylinki.

Występowanie

Brazylia.

Biotop

Ptasznik ten zamieszkuje wilgotne lasy równikowe Brazylii. Jest typowym ptasznikiem naziemnym, który za dnia szuka schronienia wszędzie tam, gdzie panują wilgoć i cień. Jeśli nie znajdzie schronienia, potrafi sam wygrzebać sobie niewielką norkę między korzeniami drzew.

Długość życia

Dorosłe samice żyją w optymalnych warunkach około 20 lat. Samce maksymalnie 2-3 lata po ostatniej wylince.

Aktywność

 

Zachowanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.

Zdarzają się osobniki agresywne, dosyć często wyczesują włoski parzące z odwłoka. Zaniepokojone w większości przypadków wolą uciec do kryjówki niż kąsać. Oczywiście może się nam trafić osobnik, który będzie wolał ukąsić niż uciec, aczkolwiek takie trafiają się stosunkowo rzadko.

Jadowitość

Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Terrarium

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.

Młode pająki oraz podrostki można trzymać w różnego typu pojemnikach plastikowych czy też szklanych. Dla dorosłych typowe terrarium dla ptaszników naziemnych o wymiarach 30/30/25 (dł./szer./wys.); oczywiście może być większe, należy jednak pamiętać, że w wielkościowo źle dobranym terrarium, obserwacja pająka będzie utrudniona. Terrarium dekorujemy według własnego uznania, stosownym jest użycie różnego typu korzeni, dzięki którym pająk znajdzie schronienie lub przygotować wcześniej kryjówkę wykonaną np. z połówki skorupy kokosa. Jako podłoża używamy włókna kokosowego (najlepiej zamoczyć je wcześniej w przegotowanej wodzie – czynność ta zapobiegnie powstawaniu pleśni), które można też zmieszać z torfem i piaskiem.

Temperatura

W dzień 27-29°C ze spadkiem do 24-25°C w nocy.

Wilgotność

Utrzymujemy na poziomie 70%.

Żywienie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.

Karmimy różnego typu pokarmem, jak: świerszcze, karaczany, szarańcza, larwy drewnojada i mącznika młynarka. Młode karmimy muszkami owocowymi, małymi larwami mącznika oraz wylęgiem świerszcza, karaczana itp. Warto pamiętać, że pokarm nie powinien przewyższać rozmiarami pająka.

Dymorfizm płciowy

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.

Dojrzałe samce mają na przedniej parze odnóży haczyki, a na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne, tak zwane bulbusy.

Rozmnażanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.

Gatunek ten w hodowlach rozmnaża się dosyć łatwo. Gotowa do kopulacji samica rzadko bywa agresywna w stosunku do samca. Zanim dojdzie do aktu między osobnikami obu płci, należy nakarmić je obficie. Z moich własnych doświadczeń wynika, że lepiej przenieść samca do terrarium samicy na czas kopulacji. Po zapłodnieniu samice zazwyczaj jedzą ogromne ilości pokarmu. Kokon budują przeważnie po upływie 2-5 miesięcy. Po około 4 tygodniach z jaj wykluwają się nimfy I, po następnych kilku lub kilkunastu dniach powinny zacząć przekształcać się one w nimfy II. Po upływie kolejnych 5-6 tygodni następuje kolejne linienie i maluchy stają się pełnowartościowymi myśliwymi. W kokonie może znajdować się nawet do 2000 młodych, przeważnie około 800.

 

Opracowanie i źródła informacji

Wojtek Pałasz 'Charliie’, na podstawie własnych doświadczeń, informacji otrzymanych od bezpośrednich obserwatorów w środowisku naturalnym oraz:
N. I. Platnick, The World Spider Catalog;

Liczba wyświetleń: 15274