Nicienie spotykane u szarańczy karmowej

W owadach karmowych takich jak świerszcze, a zwłaszcza szarańcze czasem można spotkać duże nicienie. Kilka razy w naszej hodowli zdarzyło się, że z pomiędzy chitynowych płytek okrywających ciało szarańczy wypełzał nicień dłuższy od samego owada. Po rozkrojeniu owada okazywało się że znajduje się w nim kłębuszek, poplątanych wokół narządów wewnętrznych nicieni. Po wnikliwej analizie w Katedrze Epizootiologii i Administracji Weterynaryjnej doszliśmy do wniosku, że są to nicienie z rodziny Mermitidae, rodzaju Mermis. Są one pasożytami naszych krajowych prostoskrzydłych (m.in. koników polnych). Okazało się, że nicienie pojawiają się tylko w hodowlach skarmianych zieleniną z natury (łąk) i to tylko latem.

Nicienie z rodziny Mermitidae zwane struńcami pasożytują jako larwy w jamie ciała stawonogów i mięczaków, a rozmnażają się poza organizmem ich żywiciela. Osiągają do 20 cm długości, czyli są kilkakrotnie dłuższe od ich żywicieli. Dla porównania szarańcza pustynna i wędrowna osiąga maksymalnie 6 cm długości. Nicienie te powodują śmierć szarańczy po czym ją opuszczają wychodząc z jamy ciała pomiędzy tergitami.

Jednak obecność tych nicieni w owadach karmowych nie powinna mieć jakiegokolwiek negatywnego skutku na zwierzęta terraryjne, które są nimi karmione. Wynika to z ich cyklu życiowego. Otóż samica Mermis sp. składa jaja na wierzchołkach traw, a zarażenie się żywicieli następuje przez zjedzenie przez nie jaj pasożyta razem z zieleniną. Przy zarażeniu owadów przez A. decaudata w jednym żywicielu rozwija się jedna larwa. Natomiast przy zarażeniu przez M. subnigrescens w owadzie może się znajdować kilka lub kilkaset larw. Nicienie te po dostaniu się do układu pokarmowego pasożytują poza nim w jamie ciała roślinożernego żywiciela. Po około 6-10 tygodniach larwy opuszczają ciało żywiciela. Jest tylko jeden żywiciel. Ich dokładna biologia nie została jednak dostatecznie dobrze poznana.

W trakcie badań, w jednej szarańczy spotkaliśmy maksymalnie 5 larw nicienia o długości do 16 cm. Niestety nie byliśmy w stanie określić dokładnie gatunku pasożyta, gdyż nie posiada on bardzo wyraźnych cech taksonomicznych – nawet pod mikroskopem elektronowym jest to trudne do uchwycenia, gdyż nicienie te nie posiadają otworów gębowego i odbytowego – prawdopodobnie odżywiają się wchłaniając substancje odżywcze całą powierzchnią ciała i mają dość jednolitą, gładką powierzchnię ciała.

Jeżeli ktoś z Was znajdzie w szarańczy, świerszczach lub innych owadach karmowych jakieś nicienie podobne do tych opisanych powyżej to bardzo prosimy o kontakt i przekazanie świeżego znaleziska.

Życzymy sukcesów w hodowli.

Paweł Chorbiński i Radosław Dziamałek

Liczba wyświetleń: 4090