[10]
Loading...
Oophaga (Dendrobates) pumilio – drzewołaz karłowaty
Synonimy
Dendrobates pumilio (Schmidt, 1857)
Występowanie
Drzewołazy karłowaty występuje w wilgotnych lasach Ameryki Środkowej – od Nikaragui poprzez Panamę do Kostaryki, gdzie występuje najliczniej. Najbardziej znaną hodowcom odmianą pumilio jest odmiana „Blue Jeans”. Rzadsze odmiany takie jak „Siquirres” czy „Darkland” występują głównie na licznych wysepkach u wybrzeży Kostaryki. Drzewołazy te żyją w dużych, liczących nawet do 2000 osobników koloniach. Są płazami typowo naziemnymi, rzadko wspinają się na drzewa.
Wygląd
Drzewołaz karłowaty jest jednym z najmniejszych drzewołazów. Długość jego ciała waha się od ok. 2 do 3 cm. Mimo to jest bardzo pożądanym przez terrarystów gatunkiem ze względu na jego piękne ubarwienie. Obecnie jest znanych aż 30 odmian Oophaga (Dendrobates) pumilio !
Odmiany barwne
Poniżej znajduje się spis obecnie znanych odmian:
1) Blue Jeans
Występowanie Kostaryka
2) Strawberry
Występowanie Kostaryka, Tortuguero
3) Siquirres
Występowanie Kostaryka
4) BriBri
Występowanie Kostaryka, Cahuita
5) Isla Colon – wyspa Colon
Występowanie Panama, wyspa Colon
6) Isla Colon 2 – wyspa Colon 2
Występowanie Panama, wyspa Colon
7) Isla Bastimentos – wyspa Bastimentos
Występowanie Panama, wyspa Bastimentos
8) Isla Bastimentos 2 – wyspa Bastimentos 2
Występowanie Panama, wyspa Bastimentos
9) Isla Bastimentos 3 – wyspa Bastimentos 3
Występowanie Panama, wyspa Bastimentos
10) Isla San Christobal – czerwona odmiana z wyspy San Christobal
Występowanie Panama, wyspa San Christobal
11) Isla San Christobal – pomarańczowa odmiana z wyspy San Christobal
Występowanie Panama, wyspa San Christobal
12) Isla Solarte” – niestety wszystkie Oophaga pumilio odmiany „Isla Solarte” są zagrożone wyginięciem – miejsce ich występowania zostało sprzedane pod budowę kurortu turystycznego.
Występowanie Panama, Isla Solarte – wyspa Solarte
13) Isla Solarte 2″ – niestety wszystkie Oophaga pumilio odmiany „Isla Solarte 2” są zagrożone wyginięciem – miejsce ich występowania zostało sprzedane pod budowę kurortu turystycznego.
Występowanie Panama, Isla Solarte – wyspa Solarte
14) Isla Solarte 3″ – niestety wszystkie Oophaga pumilio odmiany „Isla Solarte 3” są zagrożone wyginięciem – miejsce ich występowania zostało sprzedane pod budowę kurortu turystycznego.
Występowanie Panama, Isla Solarte – wyspa Solarte
15) Isla Pastores – wyspa Pastores
Występowanie Panama, wyspa Pastores
16) Cayo de Aqua
Występowanie Panama, wyspa Cayo de Aqua
17) Pope
Występowanie Panama, wyspa Pope
18) Pope 2
Występowanie Panama, wyspa Pope
19) Escuado de Varagues
Występowanie: Panama, wyspa Escuado de Varagues
20) Escuado de Varagues 2
Występowanie: Panama, wyspa Escuado de Varagues
21) Escuado de Varagues 3
Występowanie Panama, wyspa Escuado de Varagues
22) Almirante
Występowanie Panama, miejscowość Almirante
23) Chiriqui Grande
Występowanie Panama, miejscowość Chiriqui Grande
24) Darkland
Występowanie Panama, Darkland
25) Róbalo
Występowanie Panama, rzeka Rio Róbalo
26) Uyama
Występowanie Rzeka Uyama
27) Rambala
Występowanie Panama, Rambala
28) Guaramo
Występowanie Panama, Rzeka Guaramo
29) Bruno
Występowanie Panama. Indianie nazywają ten obszar „Bruno”
Terrarium
Tropikalne, o układzie poziomym i wymiarach dla parki 30x40x30 cm. Temperaturę utrzymujemy na 25°C w dzień i 20°C w nocy. Wilgotność min. 90%, mile widziany fogger. Sadzimy dużo roślin, a przede wszystkim powinna się znajdować w terrarium przynajmniej jedna bromelia.
Biotop
Aktywne podczas dnia. W terrarium są bardzo ruchliwe, wręcz „ciekawskie”. D.pumilio to gatunek bardzo wdzięczny w hodowli, szczególnie ich gody są bardzo ciekawe. Podobnie jak inne drzewołazy, spędzają one większość życia na poszukiwaniu pokarmu. Samce D.pumilio, pomimo swych niewielkich rozmiarów, są niezwykle agresywne. Dlatego nie można w żadnym wypadku trzymać dwóch razem.
Rozmnażanie
Do niedawna Drzewołazy karłowate były uważane za niemożliwe do rozmnożenia w niewoli. Przyczyną tego był pokarm kijanek. Kijanki Oophaga pumilio żywią się tylko i wyłącznie „pustym” skrzekiem zniesionym przez matkę. Z początku terraryści obchodzili się z nimi tak, jak z kijankami innych gatunków – można się domyślić, z jakim skutkiem. Niektórzy hodowcy próbowali „naśladować” ten pokarm podając kijankom białko kurzych jajek, jednak również nie przynosiło to efektów. Niektórzy uważali je za niemożliwe do rozmnożenia w niewoli. Po jakimś czasie w USA spróbowano pozostawić kijanki w terrarium opiece rodziców – ku zaskoczeniu hodowców, dobrze zaaklimatyzowane matki karmiły kijanki tak jak w naturze. Dzisiaj są one łatwe do rozmnożenia, jeśli tylko nie będą zestresowane czy źle karmione.
Gody Oophaga pumilio rozpoczynają się zwykle podczas pory deszczowej, mniej więcej od połowy października do końca marca. Jeśli poważnie myślimy o ich rozmnożeniu, warto w tym czasie spryskiwać terrarium i podnieść nieco temperaturę. Same gody praktycznie nie różnią się od tych odbywanych przez inne drzewołazy. Dokładniej cały proces opisałem w dziale Rozmnażanie. Tam znajdziecie też kilka uwag odnośnie rozmnażania Oophaga pumilio.
Najważniejszą rzeczą jest, by kijanki zostawić opiece rodziców, i zapewnić miejsca dogodne do ich spokojnego wzrostu. Najlepszym takim miejscem są bromelie.
Żywienie
Oophaga pumilio karmimy tak jak wszystkie inne drzewołazy. Jedzą owocówki, skoczogonki, wylęg świerszcza, itp.
Uwagi
Oophaga pumilio nie jest gatunkiem trudnym w hodowli, ale też do najłatwiejszych nie należy. Przede wszystkim trzeba pamiętać o tym, że nie można trzymać dwóch samców razem. Są aktywne, pięknie ubarwione, i dlatego też szybko stały się popularne w hodowli za granicą. Niestety jest wręcz niemożliwe kupienie ich w Polsce, przynajmniej na chwilę obecną.
Opracowanie
Opracował Dendrobatidae na podstawie własnych doświadczeń oraz informacji pochodzących ze stron:
www.tropical-experience.nl i
www.animaldiversity.ummz.umich.edu/site/
Liczba wyświetleń: 10464
