Ornithoctonus aureotibialis – ptasznik
W sprzedaży do dzisiaj występuje jako Haplopelma aureopilosum i Haplopelma sp. Aureopilosum, czasem jako Haplopelma chrysothrix.
Nazewnictwo
Nazwa angielska: Thailand Black Tarantula.
Inna nazwa to Haplopelma aureopilosa.
Systematyka
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.
Domena: | eukarionty (Eucaryota) |
Królestwo: | zwierzęta (Animalia) |
Typ: | stawonogi (Arthropoda) |
Podtyp: | szczękoczułkowce (Chelicerata) |
Gromada: | pajęczaki (Arachnida) |
Rząd: | Pająki (Araneae) |
Podrząd: | Opisthothelae |
Infrarząd: | Mygalomorphae |
Rodzina: | Theraphosidae |
Gatunek opisany w 1996 roku przez Von Wirth’a.
W 2005 roku Schmidt i Samm zmienili nazwę tego pająka na obecnie obowiązującą.
Wygląd
Samica dorasta do 5-6 cm ciała. Podstawowa barwa ptasznika to czerń. Odwłok brązowy z wyraźnym ciemnym rysunkiem. Boki odnóży są brązowo-rude. Niektóre samice są zupełnie czarne, ale młode są pięknie wybarwione. Dojrzałe samce różnią się ubarwieniem od samic – są jaśniejsze, o wiele mniejsze i nie posiadają na odwłoku wzoru. Młode są brązowo-czarne z wyraźnym ciemnym wzorem na jasnobrązowym odwłoku. Bardzo szybko rosną.
Występowanie
Na wolności występuje w Tajlandii i Malezji.
Biotop
Pająki te w naturze kopią nory i umacniają je dość dużą ilością pajęczyny.
Długość życia
Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!
Aktywność
Zachowanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.
Jest to agresywny i pobudliwy pająk, który dysponuje dość mocnym jadem. Niektóre osobniki przy każdym poruszeniu w obrębie ich terytorium przyjmują pozycję grożącą.
Jadowitość
Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!
Terrarium
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.
Wymaga terrarium o wymiarach 25/25/30 cm (dł./szer./wys.) z kilkunastocentymetrową warstwą torfu lub substratu kokosowego. Dodatkowe kryjówki nie są konieczne – pająk wykopie sobie sieć korytarzy i umocni je pajęczyną.
Temperatura
Optymalna temperatura dla tego gatunku to 25-30°C (nocą może spadać do 21-22°C).
Wilgotność
Wilgotność powinna utrzymywać się na poziomie 80%.
Dymorfizm płciowy
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.
Dojrzałe samce mają na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy), a na przedniej, najdłuższej parze odnóży krocznych haczyki.
Rozmnażanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.
Rozmnażanie tego gatunku nie jest w pełni znane. Przed dopuszczeniem należy parę dobrze nakarmić, po czym wpuścić samca do terrarium samicy. Jeżeli jest gotowa do kopulacji, nie zaatakuje swojego partnera. Parę można zostawić razem na noc. Ptaszniki te dojrzewają dość szybko – samice około 10 wylinki bardzo chętnie kopulują.
Uwagi
Nie nadaje się dla początkujących terrarystów.
Opracowanie i źródła informacji
Autor: Awikularia
Literatura:
F. Kovarik, Chov sklipkanu, 2001;
L. Klatil, Sklipkani krasavci s chlupatyma nohama, 1998;
H. J. Peters, Tarantulas of the world, Kleiner Atlas der Vogespinnen, cz. 2, 2000;
N. I. Platnick, The World Spider Catalog, Version 5.5;
Rick C. West, www.birdspiders.com;
www.poecilotheria.com;
www.cyriocosmus.com;
Własne doświadczenia.
Liczba wyświetleń: 11732
Rozmnażanie – dopuszczono dorosłą samicę i samca, obydwa osobniki po odkarmieniu. Kopulacja szybka, dynamiczna i agresywna z obydwu stron. Samiec po wsunięciu bulbusa odpychał ataki samicy – wyglądało to jak walka bokserska, obydwa pająki kleszczyły się odnóżami. Samiec wsadził bulbusa, wyjął bardzo szybko. Po szybkiej kopulacji osobniki oddaliły się od siebie, samica wycofała się do gniazda. Kopulacja miała miejsce 3 razy – za każdym razem w tej samej formie.
Uzupełnić