Pachnoda fissipuncta aemula

Pachnoda fissipuncta aemula

Wygląd

Pachnoda fissipuncta aemula (Bourgoin, 1919) jest to średniej wielkości kruszczyca. Imago osiąga długość od 2,1 cm do 2,4 cm. Typową barwą dla rodzaju Pachnoda są: żółte z czarnymi wzorami pokrywy, tarczka i przedplecze.

Ten gatunek ma na tyle rozbudowany wzór na pokrywie, tarczce i przedpleczu że wydaje się iż czarny jest dominującym kolorem. Pozostała część ciała jest koloru bordowego, czarnego z żółtymi lub białymi kropkami (po górnej stronie ostatnich segmentów odwłoku, po bokach segmentów odwłokowych, czasami na nogach).

Mimo iż samce nie posiadają charakterystycznych rogów, rozpoznanie płci jest banalne. Samce posiadają długie wgłębienie po spodniej stronie odwłoka, samice jej nie mają i mają gładką spodnią stronę. Rozpoznanie płci larw jest możliwe, ale przez rozmiary jest to bardzo trudne lub często wręcz niewykonalne.

Występowanie

Uganda.

Terrarium

Jest to bardzo łatwy w hodowli chrząszcz. Do trzymania 10 sztuk tego rodzaju wystarczy akwarium/terrarium o wymiarach minimum 30x30x25 cm (dł. x szer. x wys.). Jako iż dorosłe osobniki tych chrząszczy nie potrzebują przestrzeni do latania wystarczy im około 10 cm ponad podłożem, reszta wysokości terrarium powinna być wypełniona podłożem (czyli około 15cm). Terrarium powinno zapewnić dobrą cyrkulację powietrza wewnątrz. Terrarium można podzielić na 2 części:

• Nad podłożem

  W tej części terrarium, chrząszcze najczęściej chodzą, latają (rzadko), jedzą i kopulują. Na powierzchnie podłoża kładziemy parę kawałków kory po to by zapobiegać wysuszeniu podłoża. Poza korą wyposażamy tą część w gałęzie (nie muszą być grube gdyż żuki są małe) po to by zwiększyć powierzchnie do chodzenia. Wymagają oświetlenia przez 12 godzin dziennie. Temperatura w tej części powinna mieścić się w przedziale od 25ºC do 30ºC. Z tym że przy niższych temperaturach chrząszcze spowalniają swój metabolizm i raczej przesiadują ciągle w ziemi niż wychodzą na powierzchnie. Znowu zbyt wysoka temperatura powoduje szybkie przesuszenie podłoża, co powoduje śmierć larw, jaj i również imago. Wilgotność powietrza powinna się wahać w przedziale 60-70%.

• Podłoże

  Jest to część służąca w dwojaki sposób. Po pierwsze jest to miejsce, w którym samice składają jaja. Drugą funkcją podłoża jest zapewnienie pożywienia larwom. Typowym podłożem do hodowli chrząszczy jest humus. Humus jest to nic innego jak rozkładające się liście, próchno i inne związki organiczne pod wpływem temperatury, mikroorganizmów, kwasów huminowych i grzybów.Podłoże dla imago to najczęściej bardzo drobno zmielony humus, szybko przesycha ale zapewnia odpowiednie pożywienie dla dopiero co wyklutych larw. Larwy w stadium L2-L3 bez problemu poradzą sobie z niezmielonym humusem, dlatego rozdrabnianie humusu przy takiej fazie rozwojowej larwy jest zbędne. Larwy można trzymać razem i nie wykazują kanibalizmu.

Żywienie

Najczęściej spotykanym i chyba najlepszym pożywieniem dla imago jest banan. Również można dawać kawałki słodkiego jabłka, mandarynki, gruszki itp. W internecie można kupić też specjalne pożywki dla imago, lecz bez porównania banan jest tańszym rozwiązaniem. Jedyny minus banana to fakt iż trzeba zbierać rozkładające się szczątki niedojedzonych bananów po to by zredukować liczbę roztoczy i innych niepożądanych gości.

Larwy głównie zjadają humus. Z własnych doświadczeń wiem, iż wolą rozkładające się liście niż próchno. Nie polecam dokarmiania larw przez zakopywanie w ziemi różnych owoców warzyw, ponieważ jest to dobra pożywka dla rozwoju roztoczy, bakterii i grzybów.

Rozmnażanie

Rozmnażanie tego chrząszcza nie przysparza większych problemów. Rodzaj Pachnoda bardzo licznie się rozmnaża, przez co często można spotkać larwy Pachnody marginata marginata, Pachnody marginata peregrina jako pokarm dla innych stawonogów. Z własnych doświadczeń wiem iż Pachnoda aemula niestety nie rozmnaża się tak licznie jak inne gatunki tego rodzaju. Larwy nie są tak żarłoczne jak np. gatunku Smaragdesthes africana sp., lecz niemożna zapominać o dodawaniu humusu do podłoża w którym są larwy, coś muszą jeść.

Pełen cykl od jaja do imago trwa około 4-6 miesięcy. W naturze niektóre gatunki rodzaju Pachnoda wykorzystują diapauzę by przetrwać najbardziej suche miesiące, co wydłuża cykl rozwojowy chrząszcza nawet o 4-6 miesięcy. Lecz w warunkach domowych nie jest konieczne wprowadzanie chrząszczy w ten stan, nie wpływa to na rozrodczość gatunku.

Ciekawą cechą tego gatunku jest sposób w jaki tworzą swoje kokolity. Zauważyłem w mojej hodowli iż gatunek ten bardzo lubi wykorzystywać gałęzie, konary, większe liście, brzegi pojemnika do budowy swojego kokolitu. Dla hodowli czysto amatorskiej gdy mamy odpowiednią ilość humusu, nie jest to problem. Lecz gdy nastawiamy się na hodowlę ilościową i kokolity inkubujemy w osobnym pojemniku by mieć większą kontrolę nad nimi, zaczyna się problem. Ponieważ można próbować odczepić taki kokolit od pojemnika, ale nie jest to proste lub czasami jest to niewykonalne lub niewskazane.

Podsumowując, gatunek ten mimo iż wywodzi się z rodzaju Pachnoda nie namnaża się w takim stopniu i tak bezproblemowo jak inne gatunki tego rodzaju (np. Pachnoda marginata marginata, Pachnoda marginata peregrina).

Rady hodowcy

Hodowla tego gatunku nie jest skomplikowana, wystarczy regularnie kontrolować:

• Wilgotność podłoża, chyba najważniejszy czynnik.
• Zawartość humusu w podłożu i karmienie imago.
• Temperaturę w terrarium i podłożu.
• Ilość imago i larw.

Z własnych doświadczeń hodowlanych mogę doradzić:

1. Według mnie lepiej jest trzymać kokolity w lekko wilgotnym (nie mokrym!) podłożu, a imago w terrarium o wilgotności ok. 70%(wyższej). Te czynności zapewnią nam iż imago jest ładniej wybarwione, bardziej żywotne, chętniej kopuluje, elegancko matowieje.

2. Kokolity które stykają się z ścianami bocznymi nie ruszamy! Każde ruszanie kokolitu jest niebezpieczne dla poczwarki znajdującej się wewnątrz. Nawet jeżeli mamy hodowlę nastawioną na ilość, radziłbym nie ruszać tak umocowanego kokolitu.

Opracowanie i źródła informacji

Paweł Thoma 'pollobo’

Literatura:
– Własne doświadczenia hodowlane
– http://www.flower-beetles.com

Liczba wyświetleń: 5569