Pamphobeteus antinous – ptasznik

Pamphobeteus antinous – ptasznik

Nazewnictwo

Angielska nazwa tego pająka to Bolivian Blueleg Tarantula.

Systematyka

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.

Domena:	eukarionty (Eucaryota)
Królestwo:	zwierzęta (Animalia)
Typ:	stawonogi (Arthropoda)
Podtyp:	szczękoczułkowce (Chelicerata)
Gromada:	pajęczaki (Arachnida)
Rząd:	Pająki (Araneae)
Podrząd:	Opisthothelae
Infrarząd:	Mygalomorphae
Rodzina:	Theraphosidae

Opisał go Pocock w 1903 roku.

Wygląd

Jest to jeden z największych ptaszników w tym rodzaju, dorasta do 9-11 cm ciała, z rozpostartymi odnóżami mierzy nawet do 23-24 cm.

Młode osobniki są ciemnoniebieskie, nie posiadają w odróżnieniu od wielu innych przedstawicieli rodzaju wzorku czarnej „choinki” na odwłoku. Już L1 mają bardzo duże rozmiary, bo nie mniej niż 0.8 cm długości ciała i 2,5 cm rozpiętości, niemal zawsze są dużo większe.

Dorosłe osobniki mają czarną barwę. Długie sety na odwłoku i tylnych odnóżach są czerwone. Nie ma różnic w ubarwieniu samca i samicy, aż do osiągnięcia dorosłości. Na ostatniej wylince samce wybarwiają na niebiesko/fioletowo, przede wszystkim na femur, (reszta ciała jest czarna), a samice pozostają czarne.

Występowanie

Na wolności występuje w Boliwii i Peru.

Biotop

Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Długość życia

Pamphobeteus antinous to pająki długowieczne, zakłada się że samice mogą dożyć 15 a nawet 20 lat, natomiast samce nierzadko żyją 1,5 roku po ostatniej wylince.

Aktywność

 

Zachowanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.

Pająki te nie są skore do ataku, a raczej uciekają wyczesując włoski. Jad tego gatunku nie jest niebezpieczny dla człowieka, jednak wielkość zębów jadowych napawa respektem.

Jadowitość

Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Terrarium

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.

Minimalne wymiary terrarium to 40x30x30 cm (dł./szer./wys.) jest to jednak bardzo duży gatunek i zalecane jest większe terrarium. Podłożem do pojemnika może być torf kwaśny lub substrat kokosowy. Warto wstawić kryjówkę – można do tego użyć kawałka kory lub dużego korzenia.

Temperatura

Optymalna temperatura dla tego gatunku to 24-27°C. Nocą może spadać do 22°C.

Wilgotność

Wilgotność powinna utrzymywać się na poziomie 75-85%. Dobrze jest zostawić jeden suchy kąt dla pająka i umieścić miseczkę z wodą.

Żywienie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.

Pokarm należy dobierać odpowiednio do wielkości pająka, starając się o jego urozmaicanie. Młode osobniki karminy przede wszystkim małymi karaczanami, świerszczami i mącznikami, starsze sztuki bez problemu poradzą sobie z dorosłymi karaczanami średniej wielkości i larwami drewnojada, zaś dorosłe, duże samce i samice upolują bez problemu karaczana madagaskarskiego, a nawet drobne kręgowce (należy jednak pamiętać że karmienie kręgowcami niesie ze sobą pewne ryzyko).

Dymorfizm płciowy

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.

Dojrzałe samce mają na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy), a na pierwszej parze odnóży krocznych tzw. haki. Są poza tym smuklejsze niż samice i ładniej ubarwione.

Rozmnażanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.

Samiec Pamphobeteus antinous osiąga dojrzałość płciową w wieku 2-2,5 lat, samica dojrzewa po około 3 latach. Wpływ na wiek w którym pająk dojrzeje mają warunki hodowli – zasadniczo im wyższa temperatura, tym szybszy rozwój.

Nie zalecam dopuszczać samic poniżej 6,5 cm DC (wielkość dla nienajedzonego pająka po linieniu).

Obecnie w Polsce jest ciężko o dorosłego samca. Zazwyczaj do pierwszego napełnia samca dochodzi w czasie 1-2 miesięcy, zdarza się jednak że samce po osiągnięciu dojrzałości napełniają się dopiero po 3-4 miesiącach (podobnie jak np. Therpahosa) Podczas kopulacji samiec zazwyczaj opróżnia tylko jeden bulbus. Do kolejnego napełnienia dochodzi dopiero po opróżnieniu obu.

Kopulacje zazwyczaj przebiegają bezproblemowo, choć wyglądają bardzo pokazowo i groźnie, jak zapasy dwóch kolosów . Sam moment przekazania nasienia jest bardzo krótki (około 5-10 sekund) podczas niego samiec mocno przełamuje samice, a po wszystkim ucieka.

Przed złożeniem kokonu samice wykopują zagłębienie w ziemi , często pod korzeniami, lub innymi schronieniami, warto wiec dać większa warstwę torfu – powyżej 10 cm.

Samice składają kokon po około 3-4 miesiącach od kopulacji. W kokonie zazwyczaj jest od 100 do 200 jaj.

Częstym problemem u tego gatunku są pleśniejące, czarne jajka, (podobnie jak u Theraphosa).

Gatunek stosunkowo trudny do rozmnożenia, w Polsce nie został rozmnożony, W Europie kilka rozmnożeń w roku.

Uwagi

Jest to bardzo odporny i silny gatunek. Nie jest podatny na błędy hodowców, doskonale znosi ekstremalne wahania temperatury czy wilgotności śmiało można polecać go nawet początkującym.

Jest to rzadki gatunek. W Polsce pojawił się niedawno, a przeważająca część populacji pochodzi z odłowu, który charakteryzował się niską padliwością.

 

Opracowanie

Mrok

Liczba wyświetleń: 10396