[5]
Loading...
Pamphobeteus antinous – ptasznik
Nazewnictwo
Angielska nazwa tego pająka to Bolivian Blueleg Tarantula.
Systematyka
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.
| Domena: | eukarionty (Eucaryota) |
| Królestwo: | zwierzęta (Animalia) |
| Typ: | stawonogi (Arthropoda) |
| Podtyp: | szczękoczułkowce (Chelicerata) |
| Gromada: | pajęczaki (Arachnida) |
| Rząd: | Pająki (Araneae) |
| Podrząd: | Opisthothelae |
| Infrarząd: | Mygalomorphae |
| Rodzina: | Theraphosidae |
Opisał go Pocock w 1903 roku.
Wygląd
Jest to jeden z największych ptaszników w tym rodzaju, dorasta do 9-11 cm ciała, z rozpostartymi odnóżami mierzy nawet do 23-24 cm.
Młode osobniki są ciemnoniebieskie, nie posiadają w odróżnieniu od wielu innych przedstawicieli rodzaju wzorku czarnej „choinki” na odwłoku. Już L1 mają bardzo duże rozmiary, bo nie mniej niż 0.8 cm długości ciała i 2,5 cm rozpiętości, niemal zawsze są dużo większe.
Dorosłe osobniki mają czarną barwę. Długie sety na odwłoku i tylnych odnóżach są czerwone. Nie ma różnic w ubarwieniu samca i samicy, aż do osiągnięcia dorosłości. Na ostatniej wylince samce wybarwiają na niebiesko/fioletowo, przede wszystkim na femur, (reszta ciała jest czarna), a samice pozostają czarne.
Występowanie
Na wolności występuje w Boliwii i Peru.
Biotop
Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!
Długość życia
Pamphobeteus antinous to pająki długowieczne, zakłada się że samice mogą dożyć 15 a nawet 20 lat, natomiast samce nierzadko żyją 1,5 roku po ostatniej wylince.
Aktywność
Zachowanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.
Pająki te nie są skore do ataku, a raczej uciekają wyczesując włoski. Jad tego gatunku nie jest niebezpieczny dla człowieka, jednak wielkość zębów jadowych napawa respektem.
Jadowitość
Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!
Terrarium
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.
Minimalne wymiary terrarium to 40x30x30 cm (dł./szer./wys.) jest to jednak bardzo duży gatunek i zalecane jest większe terrarium. Podłożem do pojemnika może być torf kwaśny lub substrat kokosowy. Warto wstawić kryjówkę – można do tego użyć kawałka kory lub dużego korzenia.
Temperatura
Optymalna temperatura dla tego gatunku to 24-27°C. Nocą może spadać do 22°C.
Wilgotność
Wilgotność powinna utrzymywać się na poziomie 75-85%. Dobrze jest zostawić jeden suchy kąt dla pająka i umieścić miseczkę z wodą.
Żywienie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.
Pokarm należy dobierać odpowiednio do wielkości pająka, starając się o jego urozmaicanie. Młode osobniki karminy przede wszystkim małymi karaczanami, świerszczami i mącznikami, starsze sztuki bez problemu poradzą sobie z dorosłymi karaczanami średniej wielkości i larwami drewnojada, zaś dorosłe, duże samce i samice upolują bez problemu karaczana madagaskarskiego, a nawet drobne kręgowce (należy jednak pamiętać że karmienie kręgowcami niesie ze sobą pewne ryzyko).
Dymorfizm płciowy
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.
Dojrzałe samce mają na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy), a na pierwszej parze odnóży krocznych tzw. haki. Są poza tym smuklejsze niż samice i ładniej ubarwione.
Rozmnażanie
Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.
Samiec Pamphobeteus antinous osiąga dojrzałość płciową w wieku 2-2,5 lat, samica dojrzewa po około 3 latach. Wpływ na wiek w którym pająk dojrzeje mają warunki hodowli – zasadniczo im wyższa temperatura, tym szybszy rozwój.
Nie zalecam dopuszczać samic poniżej 6,5 cm DC (wielkość dla nienajedzonego pająka po linieniu).
Obecnie w Polsce jest ciężko o dorosłego samca. Zazwyczaj do pierwszego napełnia samca dochodzi w czasie 1-2 miesięcy, zdarza się jednak że samce po osiągnięciu dojrzałości napełniają się dopiero po 3-4 miesiącach (podobnie jak np. Therpahosa) Podczas kopulacji samiec zazwyczaj opróżnia tylko jeden bulbus. Do kolejnego napełnienia dochodzi dopiero po opróżnieniu obu.
Kopulacje zazwyczaj przebiegają bezproblemowo, choć wyglądają bardzo pokazowo i groźnie, jak zapasy dwóch kolosów . Sam moment przekazania nasienia jest bardzo krótki (około 5-10 sekund) podczas niego samiec mocno przełamuje samice, a po wszystkim ucieka.
Przed złożeniem kokonu samice wykopują zagłębienie w ziemi , często pod korzeniami, lub innymi schronieniami, warto wiec dać większa warstwę torfu – powyżej 10 cm.
Samice składają kokon po około 3-4 miesiącach od kopulacji. W kokonie zazwyczaj jest od 100 do 200 jaj.
Częstym problemem u tego gatunku są pleśniejące, czarne jajka, (podobnie jak u Theraphosa).
Gatunek stosunkowo trudny do rozmnożenia, w Polsce nie został rozmnożony, W Europie kilka rozmnożeń w roku.
Uwagi
Jest to bardzo odporny i silny gatunek. Nie jest podatny na błędy hodowców, doskonale znosi ekstremalne wahania temperatury czy wilgotności śmiało można polecać go nawet początkującym.
Jest to rzadki gatunek. W Polsce pojawił się niedawno, a przeważająca część populacji pochodzi z odłowu, który charakteryzował się niską padliwością.
Opracowanie
Mrok
Liczba wyświetleń: 10141
