Polypedates leucomystax – żaba latająca bambusowa*

Polypedates leucomystax – żaba latająca bambusowa*

Polypedates leucomystax należy do rodziny Rhacophoridae (żaby latające). Jest to rodzina obejmująca żaby o specyficznych cechach budowy fizycznej, umożliwiających im wykonywanie skoków-lotów na bardzo duże odległości. Do cech tych należą m.in. szerokie błony pławne, a w przypadku niektórych gatunków nawet specjalne twory skórne zwiększające powierzchnię nośną ciała.

Systematyka

Rodzina: Rhacophoridae – Nogolotkowate, żaby latające

Rodzaj: Polypedates

Gatunek: Polypedates leucomystax (Gravenhorst, 1829) – żaba latająca bambusowa*

Nazewnictwo

Nazwa polska: * Żaba latająca bambusowa (nazwa nieprawidłowa z tego względu że w Polsce nie używa się nazw trójczłonowych)

Nazwa angielska: The Common Tree Frog, Four-lined treefrog, White lipped treefrog

Nazwa niemiecka: Weissbart-Ruderfrosch

Synonimy

Starsza nazwa łacińska obecnie nie używana Rhacophorus leucomystax.

Wygląd

Żaba latająca bambusowa osiąga 8,5 cm długości. Jest smukła i zgrabnie zbudowana. Kończyny jej są długie, a palce zakończone przylgami. Na stopach spięte błoną pławną. Gatunek ten ma silnie zaznaczoną (wystającą) część krzyżową. Sprawia to czasem wrażenie wychudzenia. Jeśli jednak nie towarzyszą temu objawy w postaci zapadniętych oczu, wklęśniętych boków i brzucha to jest to stan normalny. Głowa ma trójkątny kształt z ostro zakończonym pyskiem, ozdobionym jasną krawędzią. Oczy są duże i silnie wystające. Skóra jest gładka dobrze napięta i błyszcząca. Ubarwienie dorosłych osobników to beżowy grzbiet, na którym znajdują się wzdłużne pręgi brązowego koloru. Pomiędzy nimi i na bokach ciała, dostrzec można drobny marmurkowy deseń. Pręgowanie znajduje się również na kończynach. Brzuch ma kolor biały lub kremowy. Należy pamiętać, że jest to ubarwienie podstawowe, a żaba ta wykazuje dużą zdolność do zmiany swego ubarwienia w zależności od warunków zewnętrznych. Młode są zazwyczaj barwy pomarańczowej lub beżowej.

Występowanie

Polypedates leucomystax pochodzi z Azji południowo-wschodniej. Obszar jego występowania obejmuje Półwysep Malajski, Jawę, Borneo, Filipiny oraz południowo-wschodnie Chiny aż do granicy z Nepalem.

Biotop

Zasiedla głównie lasy, przeważnie w okolicy zbiorników wodnych. Można go jednak napotkać także w okolicy pól uprawnych, parków i ogrodów. Dnie spędza pośród liści w koronach drzew. Aktywny staje się dopiero o zmierzchu i w nocy. Jeżeli chodzi o całokształt czynników środowiskowych, to na obszarze jego występowania wykazują one pewne zróżnicowanie. Od równika do 20° szerokości geograficznej panuje klimat podrównikowy wilgotny (Jawa, Borneo), zaś dalej klimat podzwrotnikowy monsunowy, którego charakterystyczną cechą jest sucha, pozbawiona opadów zima. Deszcze pojawiają się tu wraz z nadejściem lata i są bardzo obfite. Ze względu na rozciągłość obszaru występowania i panujące w poszczególnych jego częściach warunki, dochodzi czasem do różnic w opisie sposobu zachowania się tego gatunku. W opisie niniejszym jednak przyjmuję za właściwe ten, który zaobserwowałam osobiście.

Terrarium

Ponieważ są to żaby, które skaczą na duże odległości, potrzebują stosunkowo przestronnego terrarium, 50x50x100 (dł, szer ,wys) dla 5 osobników. Jako podłoża najlepiej użyć substratu kokosowego. Najodpowiedniejsza będzie warstwa grubości 15-20 cm. Basen z wodą powinien mieć zbliżoną głębokość. Do wystroju potrzebne są gałęzie, po których żaby będą się wspinać, a także korzenie ułożone w niektórych miejscach na podłożu. W zbiorniku powinno znaleźć się sporo roślin o dość szerokich i silnych liściach. Mają one znaczenie nie tylko w rozmnażaniu i estetyce zbiornika, ale zapewniają także możliwość ukrycia. Ma to duże znaczenie bowiem gatunek ten spłoszony nerwowo i mocno skacze, co może zakończyć się kontuzją zwierzęcia po uderzeniu w szybę. Ogrzewanie najlepiej jest zamontować pod zbiornikiem lub na zewnątrz tylnej ściany. Zabezpieczy to żaby przed groźbą bezpośredniego kontaktu z urządzeniem elektrycznym oraz uchroni nas przed demontażem zbiornika w przypadku awarii. Temperatura wewnątrz terrarium powinna wynosić 24-28°C. Wilgotność średnio 60-80%. Do jej utrzymania służyć będą basen i codzienne spryskiwanie. Zbiornik oświetlamy 12 godzin. Czas ten ulega skróceniu do 10 godzin w czasie okresu spoczynku.

Żywienie

Polypedates leucomystax przyjmuje w terrarium wszystkie dostępne odpowiednich rozmiarów owady. Na jego menu składać się będą: różne gatunki świerszczy, karaluchów, muchy, chrabąszcze, koniki polne, szarańcza itp. Raz w tygodniu warto wzbogacić pokarm o preparat witaminowy. Ponieważ jest gatunkiem dosyć płochliwym, nie przyzwyczaja się raczej do pobierania pokarmu w ciągu dnia. Dlatego należy owady karmowe wpuszczać do terrarium wieczorem. Młode osobniki karmimy codziennie, dorosłe co drugi dzień.

Dymorfizm płciowy

Samce dorastają przeważnie tylko do 6 centymetrów, są więc mniejsze niż samice. Ich podgardle ma ciemniejsze zabarwienie ze względu na obecność rezonatora. Mają też wyraźniejsze i bardziej intensywne ubarwienie.

Rozmnażanie

Po okresie spoczynku podnosimy temperaturę do 30°C i intensywnie spryskujemy zwiększając wilgotność do wartości powyżej 90%. Samce nabierają pomarańczowawej barwy i zaczynają wydawać głos wabiący samice. Jeżeli znajdą partnerkę to wdrapują się na jej plecy i pozostają tam aż do znalezienia przez nią odpowiedniego liścia lub gałęzi zwisających nad powierzchnią wody. Do rozrodu dochodzi nocą. Obierając odpowiednie miejsce, samica wraz z samcem zaczynają ubijać na pianę wydzielinę zawartą w specjalnych gruczołach w kloace samicy. Do ubitej piany składany jest skrzek który samiec zapładnia. Systematyczne uderzenia słychać nawet całą noc. W tym czasie może zostać założonych kilka gniazd. W każdym z nich znajduje się od 50-150 jajeczek. W ciągu pierwszego dnia, zewnętrzna część gniazda przesycha, tworząc cieniutką twardawą otoczkę. Po upływie 5 dni w gniazdach widać poruszające się kijanki. Należy wówczas spryskiwać je delikatnie, aż do momentu gdy wszystkie kijanki znajdą się w zbiorniku wodnym. Do ich wychowu potrzebne będzie akwarium z pokrywą. Poziom wody powinien wynosić 30-40 cm a jej temperatura 25°C. W wodzie musi znaleźć się filtr (najlepiej gąbkowy o niedużej mocy). Kijanki umieszczamy w przygotowanym akwarium. Codziennie dokonujemy podmiany 1/3 wody na świeżą. Karmimy je parzoną sałatą, solowcem, rurecznikiem, wodzieniem, skrobanym mięsem, płatkowanymi pokarmami dla ryb, spiruliną itp. Przy dobrym żywieniu przeciętna długość okresu metamorfozy wynosi 2 miesiące. W końcowym stadium przeobrażenia, kijanki zaprzestają pobierania pokarmu i wznawiają tę czynność dopiero już jako małe żabki.

Maleńkie żabki mierzą ok. 1,5 cm. Doskonale się wspinają, dlatego trzeba stale obserwować gdy zaczną wychodzić z wody, jak i dobrze zabezpieczyć zbiornik. Umieszczamy je w przygotowanym dla nich terrarium ze sterylnym urządzeniem wnętrza. Karmimy je obficie drobnym świerszczem i muchą owocową. Gdy podrosną wprowadzamy nimfy karaluchów i inne odpowiednich rozmiarów pokarmy. Dojrzewają płciowo po upływie 12 miesięcy.

Zimowanie

W celu jego symulacji utrzymujemy temperaturę na poziomie 24-25°C, a basen napełniamy coraz to mniejszą ilością wody, aż do całkowitej suchości. W tym samym czasie zaprzestajemy spryskiwania i skracamy czas oświetlenia do 10 godzin. Pod wpływem zmniejszonej wilgotności żaby zakopują się w podłożu lub szukają wilgotnych kryjówek pod korzeniami. W czasie tym nie należy zaniechać podawania im pokarmu ponieważ w nocy opuszczają kryjówki i polują. Po upływie 4 tygodni stopniowo zaczynamy wydłużać dzień oraz powracamy do spryskiwania i napełniamy basen.

Uwagi

To bardzo sympatyczny i dość odporny gatunek o sporych zdolnościach adaptacyjnych. Jest żabą godną polecenia początkującym hodowcom.

Opracowała Anita Noczyńska na podstawie obserwacji własnych, doświadczeń zaprzyjaźnionych hodowców oraz wiadomości ze stron:
www.ecologyasia.com
www.frogweb.org
www.wunderground.com

Liczba wyświetleń: 13340