Pseudoclamoris burgessi – ptasznik

Pseudoclamoris burgessi – ptasznik

Nazewnictwo

 

Systematyka

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.

Domena:	eukarionty (Eucaryota)
Królestwo:	zwierzęta (Animalia)
Typ:	stawonogi (Arthropoda)
Podtyp:	szczękoczułkowce (Chelicerata)
Gromada:	pajęczaki (Arachnida)
Rząd:	Pająki (Araneae)
Podrząd:	Opisthothelae
Infrarząd:	Mygalomorphae
Rodzina:	Theraphosidae

Gatunek sklasyfikowany w 1997 roku przez Bauer’a i Antonelli’ego, na podstawie samicy.

Wygląd

Podstawowym ubarwieniem tego pająka jest ciemny brąz. Na dwóch ostatnich parach kończyn znajdują się czerwonawe włoski. Przednie odnóża mają lekki fioletowy połysk, dobrze widoczny zwłaszcza tuż po linieniu.

Występowanie

Na wolności występuje w Ekwadorze, w rejonie Quito.

Biotop

Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Terrarium

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.

Wymaga terrarium o wymiarach 20/20/30 cm (dł./szer./wys.). Jako podłoża można użyć torfu lub substratu kokosowego. Konieczne są gałęzie lub podłużny kawałek kory – pająk użyje tych materiałów jako podstawy do budowy kryjówki z pajęczyny. W terrarium można także posadzić żywe rośliny.

Temperatura

Wymaga temperatury w granicach 28-33°C. Pożądane są nocne spadki temperatury do 18-20°C.

Wilgotność

Wilgotność powinna utrzymywać się na poziomie 60-80%.

Żywienie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.

Młode pajączki chętnie polują na muchy i małe świerszcze. Starszym i dorosłym osobnikom podajemy duże świerszcze, średniej wielkości karaczany i mniejszą szarańczę.

Dymorfizm płciowy

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.

Dojrzały samiec ma na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy), a na przedniej, najdłuższej parze kończyn krocznych małe haczyki.

Rozmnażanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.

Jeśli posiadasz informacje rozmnażaniu, prosimy o kontakt

Uwagi

Rzadki w hodowli.

 

Opracowanie i źródła informacji

Autor: Awikularia
Literatura:
F. Kovarik, Sklipkani, 1998;
H. J. Peters, Tarantulas of the world, Kleiner Atlas der Vogelspinnen, cz. 2, 2000;
N. I. Platnick, The World Spider Catalog, 2000-2005;
www.tarantulacanada.ca;

Liczba wyświetleń: 7502