Pseudocreobotra wahlbergii

Pseudocreobotra wahlbergii – modliszka

Systematyka
Rząd:	Mantodea
Rodzina:	Hymenopodidae
Podrodzina:	Hymenopodinae
Rodzaj:	Pseudocreobotra
Gatunek:	Pseudocreobotra wahlbergii (Stal, 1871)

Nazewnictwo

Nazwa polska: –

Nazwa angielska: Spiny flower mantis

Nazwa niemiecka: Blütenmantis (IGM No. 225)

Występowanie

Angola, Południowa Etiopia, Kenia, Kongo, Malawi, Mozambik, Tanzania, Transwal, Sambia, Zanzibar, Zimbabwe

Wygląd

Niewielki lecz wyróżniający się wyglądem gatunek z charakterystyczną spiralą na pierwszej parze skrzydeł. Ponadto odwłok pokryty jest licznymi wyrostkami co dodatkowo uatrakcyjnia wygląd modliszki.

Wielkość

• Samiec: 4 cm
• Samica: 5 cm

Długość życia

• Samiec: 7 miesięcy (4 miesiące jako imago) / 6 wylinek
• Samica: 10 miesięcy (6 miesięcy jako imago) / 7 wylinek

Trudność hodowli

To dość trudny w hodowli gatunek polecany dla średnio-zaawansowanych hodowców. Szczególną trudność może sprawić utrzymanie odpowiedniej wilgotności w terrarium. Z mojego doświadczenia wynika, iż modliszkom pojemnika nie należy spryskiwać wcale, inni hodowcy uważają, że należy robić to codziennie. Ponadto u tego gatunku zaobserwować można przypadłość objawiającą się różowieniem całego ciała. Modliszki takie zachowują się normalnie, jednak zdecydowana większość z nich nie przechodzi kolejnego linienia i zdycha. Niestety nie wiadomo nic o przyczynie, zapobieganiu i leczeniu tej przypadłości. Jeśli zaobserwuje się jej symptomy u jednego osobnika należy zadbać o to, aby był on całkowicie odseparowany od innych (najlepiej przenieść pojemnik do innego pokoju).

Terrarium

• Wielkość: Dla imago 20x20x20 cm (szerokość x głębokość x wysokość). Dla postaci larwalnych dowolne mniejsze pojemniki, których wysokość będzie stanowiła co najmniej dwukrotność długości modliszki.
• Wystrój: Pustynny. Mogą go stanowić suche listki, gałązki, źdźbła trawy. Ponadto modliszki ładnie prezentują się na sztucznych lub żywych kwiatach.
• Podłoże: ręczniki papierowe, torf, piasek, mieszanki torfu i piasku.

Temperatura

• Dzień: 26-30°C
• Noc: 22-25°C

Wilgotność

• Dzień: 40-50%
• Noc: 50-60%
• Wskazówka: Pojemniki można spryskiwać delikatnie raz dziennie.

Hodowla grupowa

Nie. Obserwowałam kanibalizm już u larw w stadium L1.

Żywienie

Polecane są wszelkie owady latające, takie jak: Drosophila melanogaster, Drosophila hydei, młode imago barciaka mniejszego i większego, dorosłe muchy, ćmy, motyle.

Dymorfizm płciowy

• Samiec: imago smuklejsze o dłuższych czułkach, na odwłoku wzdłuż środkowej linii widocznych 6 wyrostków, bardzo dobrze latają
• Samica: imago o szerszym odwłoku, krótszych czułkach, na odwłoku wzdłuż środkowej linii widocznych 5 wyrostków, zdolne tylko do krótkich lotów szybujących

Rozmnażanie

• Dojrzałość płciowa

  • Samiec: 7-10 dni po linieniu na imago
  • Samica: 2-3 tygodnie po linieniu na imago

• Czas kopulacji

  Kilka godzin

• Ooteka

  • Pierwsza: po 3 tygodniach od wylinki imaginalnej
  • Kolejne: co ok. 10 dni
  • Liczba: ok. 6
  • Wygląd: podłużne, ciemnobrązowe z jaśniejszym, zygzakowato biegnącym szwem, twarde, długości 4-5cm.
  • Inkubacja: 26-30°C, wilgotność 50-65%, 4-6 tygodni
  • Liczba larw: 20-60

• Larwy

  • Wielkość: 4 mm
  • Wygląd: atramentowo-czarne o błyszczącej kutikuli, u nasady czułków buławkowate zgrubienia
  • Pokarm: L1 polują na Drosophila hydei, starsze larwy jak w części „hodowla”
  • Wskazówki: larwy są szczególnie wrażliwe na zbyt wysoką wilgotność i nawet jednorazowe, nadmierne spryskanie pojemnika może spowodować ich śmierć. Z tego względu w przypadku wczesnych stadiów rozwojowych należy zwrócić szczególną uwagę na ten aspekt.

Uwagi

Gatunek jest podobny do modliszek z rodzaju Creobroter jednak na odwłoku posiada liczne wyrostki. Spirala występująca na skrzydełkach jest bardzo charakterystyczna i pozwala bez cienia wątpliwości klasyfikować modliszki do rodzaju. Pseudocreobotra wahlbergii to odważny gatunek, który zamiast uciekać preferuje przyjmować pozę odstraszającą i atakować drapieżnika. Ponadto Pseudocreobotra wahlbergii często siedząc na podłożu trzepoczą skrzydełkami. U innych owadów jest to między innymi zachowanie pozwalające rozgrzać mięśnie skrzydeł i przygotować się do lotu. Jednak modliszki te mimo, że rzadko latają, trzepoczą skrzydełkami stosunkowo często.

 

Opracowanie i źródła informacji
Opracowała Joanna Winkler „empiu” na podstawie własnych doświadczeń oraz:
http://www.mantodea.info
http://www.mantisonline.de
http://www.swissmantis.ch

Liczba wyświetleń: 21104