Pterinochilus vorax – ptasznik

Pterinochilus vorax – ptasznik

Nazewnictwo

Inna nazwa to Pterinochilus mutus.

Angielskie nazwy tego ptasznika to Lake Tanganyikan golden baboon i African Lesser Baboon.

Systematyka

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Systematyka ptaszników.

Domena:	eukarionty (Eucaryota)
Królestwo:	zwierzęta (Animalia)
Typ:	stawonogi (Arthropoda)
Podtyp:	szczękoczułkowce (Chelicerata)
Gromada:	pajęczaki (Arachnida)
Rząd:	Pająki (Araneae)
Podrząd:	Opisthothelae
Infrarząd:	Mygalomorphae
Rodzina:	Theraphosidae

Gatunek sklasyfikowany w 1897 roku przez Pocock’a.

Wygląd

Dorasta do 5-6 cm ciała. Podstawową barwą tego pająka jest szary. Na tarczce grzbietowej znajduje się czarny wzór w kształcie gwiazdy. Odwłok jest podłużny, w czarne ciapki.

Występowanie

Na wolności występuje w Angoli, Wschodniej i Środkowej Afryce.

Biotop

Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Długość życia

Ten nagłowek wymaga uzupełnienia pomóż nam go zaaktualizować, z góry dziękujemy!

Aktywność

 

Zachowanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.

Jest to bardzo szybki i agresywny ptasznik.

Jadowitość

Jego jad może być niebezpieczny dla zdrowia człowieka.

Terrarium

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.

Optymalne wymiary terrarium to 30/30/30 cm. Jako podłoża można użyć torfu lub substratu kokosowego. Na kryjówkę nadaje się kawałek kory. Plecie spore ilości pajęczyny.

Temperatura

Wymaga temperatury w granicach 25-28°C, w nocy może spadać do 18-20°C.

Wilgotność

Wilgotność utrzymujemy na poziomie 70-80%.

Żywienie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.

Młode pajączki chętnie jedzą muszki owocowe (wrzucamy do ich pojemniczków po 3-4 szt.), larwy much i mącznika młynarka. Starsze i dorosłe osobniki chętnie polują na świerszcze, średniej wielkości karaczany i mniejszą szarańczę.

Dymorfizm płciowy

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.

Dojrzały samiec ma na nogogłaszczkach narządy kopulacyjne (tzw. bulbusy), a na przedniej, najdłuższej parze kończyn krocznych haczyki. Jest poza tym sporo mniejszy niż samica.

Rozmnażanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.

W niewoli bardzo dobrze się rozmnaża. W kokonie bywa 80-200 jaj. Młode pozostają w takiej kryjówce jeszcze jakiś czas po opuszczeniu kokonu. Małe pajączki przebywają blisko samicy, która je ochrania. W pobliżu gniazda polują na małą zdobycz.

Uwagi

Nie nadaje się dla początkujących terrarystów.

 

Opracowanie i źródła informacji

Autor: Awikularia
Literatura:
F. Kovarik, Sklipkani, 1998;
F. Kovarik, Chov sklipkanu, 2001;
L. Klatil, Sklipkani krasavci s chlupatyma nohama, 1998;
H. J. Peters, Tarantulas of the world, Kleiner Atlas der Vogelspinnen, cz. 2, 2000;
N. I. Platnick, The World Spider Catalog, 2000-2005;
www.cyriocosmus.com;

Liczba wyświetleń: 3434