[8]
Loading...
Karaczan (Pycnoscelus striata)
Pycnoscelus striata (Kirby, 1903) to eden z 14 opisanych gatunków należących do rodzaju Pycnoscelus zamieszkujących południową i południowo-wschodnią Azję za wyjątkiem dwóch kosmopolitycznych gatunków Pycnoscelus indicus i Pycnoscelus surinamensis zamieszkujących obecnie różne tropikalne rejony świata. Karaczan ten prowadzi bardzo skryty tryb życia toteż w warunkach terrarium, będzie on bardzo rzadko widoczny. Mimo wszystko, jednak uważam, że jest to bardzo ładny gatunek, który rozmnaża się bardzo dobrze i nie sprawia żadnych trudności w hodowli. Osiąga wielkość 20-25 mm, określenia ubarwienia nie jest takie proste, ponieważ zależy od kąta padania światła. Przedplecze brunatnego koloru przechodzące do rudego ku końcu skrzydeł. Larwy od jasno do ciemnobrązowego koloru. Anglojęzyczna nazwa tego karaczana brzmi ember roach, co nawiązuje do żarzących się węgli za sprawą mieniącego się koloru.
Występowanie
Południowa część Półwyspu Malajskiego, Sumatra, Borneo.
Terrarium
Pycnoscelus striata jest gatunkiem, który większość czasu spędza zakopany w podłożu, zarówno larwy jak i osobniki dorosłe prowadzą skryty tryb życia. Ważnym wymiarem zatem będzie grubość podłoża, która powinna wynosić minimum 7 cm, pozostałe wymiary należy dostosować do liczby osobników jakie posiadamy. Jako podłoże możemy użyć mieszanki torfu, włókna kokosowego wymieszanego z próchnem drzew liściastych i rozdrobnionymi suchymi liśćmi. Jest to gatunek pochodzący z terenów tropikalnych dlatego podłoże powinno być lekko wilgotne. Temperatura w granicach 26-30°C zapewni szybki rozwój hodowli. Oświetlenie terrarium jest kompletnie zbędne. Larwy tego gatunku nie wspinają się po pionowych gładkich powierzchniach. Imagines w sytuacji zagrożenia za wszelką cenę próbują uciekać w dół w kierunku podłoża, by móc się w nim zakopać, potrafią się wspinać po gładkich powierzchniach. Drobna siatka jako wentylacja w zupełności wystarczy aby uniemożliwić ucieczkę tym owadom. Nawet w ciągu dnia podczas porządków w pojemniku hodowlanym zaniepokojone zwierzęta będą się zagrzebywać, a nie próbować uciekać z pojemnika, tak jak jest to w przypadku wielu innych gatunków karaczanów, dlatego też można zrezygnować z warstwy wazeliny w górnej części zbiornika.
Żywienie
Samo podłoże stanowi pokarm dla tych karaczanów, dodatkowo możemy ich dietę wzbogacić w owoce, produkty pochodzenia zwierzęcego takie jak sucha karma dla ryb, psów. Pokarm położony bezpośrednio na podłożu poprzez poruszające się w nim owady, będzie się zakopywał stając się miejscem rozwoju dla roztoczy i pleśni, dlatego należy go podawać odpowiednio mało, aby został szybko zjedzony lub stosować tacki, które uniemożliwią szybki kontakt pokarmu z podłożem.
Rozmnażanie
Jest to gatunek jajożyworodny, szybko się mnożący, odporny na częściowe przesuszenie podłoża. Samice rodzą żywe młode w liczbie około 20 sztuk. Dymorfizm płciowy słabo widoczny, samce są mniejsze, ostatni segment odwłoku od spodniej strony jest u samców podzielony.
Uwagi
Złapane wydzielają słodko pachnącą substancję, która jest słabo wyczuwalna i naprawdę całkiem przyjemna w porównaniu do innych tego typu zapachów u innych gatunków karaczanów. Nie potrafią aktywnie latać, co najwyżej używają skrzydeł podczas opadania w dół.
Opracowanie i źródła informacji
Opracował Piotr Sterna na podstawie własnych obserwacji oraz internetu
http://blattodea.speciesfile.org/HomePage.aspx
http://www.schaben-spinnen.de/Content/content.php?cont=herkunft
http://www.roachcrossing.com/climbingpetroaches.htm
Liczba wyświetleń: 2504
