Loading...
Grupa bardzo nieliczna. Opisano ok. 160 gatunków, z czego na terenie Polski 9.
Są to owady średniej wielkości. Długość ich ciała mieści się w przedziale 12 – 25 mm. Posiadają długie, nitkowate czułki. Posiadają parę oczu złożonych i aparat gębowy typu gryzącego. Ich głowa, dość duża, silnie zwęża się do tyłu. Mocno odróżnia się od przedtłowia. Najdłuższego i najlepiej rozwiniętego segmentu tułowia. Mają dwie pary błoniastych, podobnych do siebie skrzydeł. Są one bogato żyłkowane i posiadają ciemne plamy w przedniej części. Podczas spoczynku są ułożone dachówkowato. Nogi dość długie, dobrze wykształcone. Odwłok długi, z pokładełkiem na jego końcu.
Dorosłe wielbłądki są drapieżne i polują w różnych środowiskach. Larwy wielbłądek, robakowatego kształtu, również prowadzą drapieżny tryb życia. Można je spotkać w różnych trudnodostępnych miejscach np. pod korą drzew. Spotykane głównie w lasach.
Pospolite gatunki: wielbłądka (Raphidia ophiopsis) i skojatka (Inocellia crassicornis).
Owady te przechodzą przeobrażenie zupełne. Samice składają jaja między łuskami kory.
Wylęgłe larwy prowadzą drapieżny tryb życia. Przebywają w szczelinach kory, pod korą w chodnikach larwalnych różnych owadów. Atakują ich jaja, larwy i poczwarki. Poczwarka typu wolnego. Występują dwa stadia larwalne : pierwsze nieruchome i drugie ruchome.
Przepoczwarczenie pod korą. Owady dorosłe przebywają w koronach drzew, gdzie także prowadzą drapieżny tryb życia.
Liczba wyświetleń: 916
