Oceń 1 gwiazdka2 gwiazdki3 gwiazdki4 gwiazdki5 gwiazdek [9]
Loading...
2429
0
Karaczany – Opisy, Owady – Opisy

Schultesia lampyridiformis

Karaczan Schultesia lampyridiformis

Schultesia lampyridiformis (Roth, 1973) jest małej wielkości, ciekawie ubarwionym karaczanem, osiągającym od 10 do 20 mm długości. Gatunek ten został opisany po raz pierwszy na stanowisku w Brazylii, gdzie występuje podobnie ubarwiony chrząszcz z rodziny Świetlikowatych – Lampyridae stąd jego łacińska nazwa, jednak karaczan ten nie wydziela światła, jest to jedynie przykład mimikry, której celem jest ochrona przed drapieżnikami. Karaczan ten jest w kolorystyce od jasnego brązu do ciemnej szarości. Larwy zaraz po urodzeniu są ciemnoszare i z każdą wylinką przybierają bardziej jasnobrązową barwę.

Występowanie

Brazylia.

Terrarium

Ze względu na małe rozmiary jakie osiąga ten karaczan, wielkość terrarium nie musi być duża. Gatunek ten bardzo dobrze znosi przegęszczenie. Wymiary 25x20x20 (dł. x szer. x wys.) będą wystarczające dla dużej grupy zwierząt. Jako podłoże możemy użyć torfu lub włókna kokosowego. Osobniki tego gatunku nie zakopują się, dlatego warstwa podłoża nie musi być gruba. Ponieważ dobrze znoszą przesuszenie można hodować ten gatunek w warunkach bez podłoża. Dodatkowo możemy zwiększyć ich przestrzeń życiową poprzez zastosowanie wytłaczanek. Imago jak i larwy dobrze wspinają się po gładkich pionowych powierzchniach. Zastosowanie wazeliny w górnej części zbiornika rozwiązuje problem obsługi pojemnika hodowlanego, za wyjątkiem najmniejszych larw dwóch pierwszy stadiów, które czasem pokonują tą przeszkodę. Najmniejsze larwy są w stanie przejść przez siatkę o oczkach 2 mm. U siebie zastosowałem dodatkowo przyklejoną od zewnątrz na siatkę wentylacyjną kartkę papieru. Temperatura w zakresie 25-30°C, wilgotność 50-80%, oświetlenie nie jest potrzebne.

Żywienie

Pokarm pochodzenia roślinnego, taki jak produkty zbożowe, świeże owoce i warzywa. Pokarm pochodzenia zwierzęcego w postaci suchej karmy dla ryb, psów.

Rozmnażanie

Jest to gatunek jajożyworodny, samica rodzi około 10 młodych. Mimo tej, wydającej się małą liczby młodych, według mnie jest to gatunek szybko się mnożący i prosty w hodowli. Dymorfizm płciowy słabo widoczny, samiec jest mniejszy od samicy, ostatni segment odwłoku od spodniej strony jest u samców podzielony.

Uwagi

Samce potrafią słabo latać, ale jest to raczej ukierunkowany lot opadający. Podrażnione wydzielają słabo pachnącą substancję.
Opracowanie i źródła informacji
Opracował Piotr Sterna na podstawie własnych obserwacji i internetu
http://blattodea.speciesfile.org/HomePage.aspx
http://www.schaben-spinnen.de/Content/content.php?cont=herkunft
http://www.angelfire.com/oh2/Roaches/

Liczba wyświetleń: 2429

Dodaj swoje przemyślenie na temat artykułu