[7]
Loading...
Scolopendra hardwickei – skolopendra
Scolopendra hardwickei (Newport, 1844) opisana przez Newporta już w połowie XIX w. Od tego czasu ostatni naukowy opis jej morfologii ukazał się w 1930 roku w dziele „Dss Tierreich: Myriopoda. 2. Scolopendromorpha” autorstwa doktora Grafa Attemsa. Przez wiele hodowców określana mianem najpiękniej ubarwionego gatunku. Sam przyznaję, że jest to najokazalej ubarwiony gatunek jaki kiedykolwiek widziałem, przy czym niestety nieosiągalnym w handlu na chwilę obecną, w Europie posiada go jedna osoba o której mi wiadomo.
Niezwykłość tego gatunku spowodowana jest wyjątkowo jaskrawym i kontrastowym ubarwieniem, na zmianę czerwono-ciemnopomarańczowe i głęboko czarne segmenty z wyrazistą granicą między nimi, całości dopełniają ciemnopomarańczowe przechodzące w czerwień nogi, dwie ostatnie pary na końcach również ujmująco ciemne. Dorosłe osobniki osiągają do 16 cm długości. Anteny liczą 17 lub 18 członów, z czego pierwsze 6-7 jest błyszczące.
Występowanie
Gatunek bardzo popularny na południu Półwyspu Indyjskiego oraz bardzo rzadko występuje na wyspach Nicobar oraz bardzo, bardzo rzadko na Sumatrze.
Synonimy
- Scolopendra bicolor (Humbert, 1865)
- Scolopendra histrionica (C.L. Koch, 1847)
Cechy szczególne
Na zainteresowanie zasługuje wyjątkowo atrakcyjna kolorystyka tego gatunku. Segmenty 2, 4, 6, 9, 11, 13, 15, 17 i 19 oraz końcowe odcinki ostatniej pary nóg są kruczo czarne, pozostałe segmenty zaś intensywnie pomarańczowe.
Temperatura
Temperatura w dzień 22-28°C, w nocy 18-21°C.
Wilgotność
Wilgotność powietrza 70-80%.
Terrarium
Minimalne wymiary dla dorosłego osobnika to 30×20 w podstawie, oraz wysokość większa niż długość osobnika. Gruba warstwa podłoża, najlepiej torfu lub włókna kokosowego zmieszanego z piaskiem i wermikulitem. Obowiązkowym elementem wystroju jest miseczka na wodę oraz kryjówka (kawałek kory, kamień, itp). Dodatkowo możemy dodać roślinki lub inne elementy wystroju wedle uznania.
Rozmnażanie
Brak doniesień.
Opracowanie i źródła informacji
Opracował: Grzegorz Pełka (2007) na podstawie własnych doświadczeń i literatury:
Dr. Graf Attems. 1930. Myriopoda. 2. Das Tierreich – Scolopendromorpha;
J.G.E. Lewis. 1981. The biology of centipedes, Cambridge University Press;
http://www.scolopendra.eu
Liczba wyświetleń: 4897
