[5]
Loading...
Scolopendra spinosissima – skolopendra
Scolopendra spinosissima (Kraepelin, 1903) jest dużym, azjatyckim gatunkiem spotykanym jedynie na Filipinach. Ubarwienie całego ciała wiśniowoczerwone, z wyjątkiem czasem spotykanych osobników z ciemną głową oraz kilkoma pierwszymi segmentami. Ilość pozbawionych włosków członów anten jest zazwyczaj taka sama jak u Scolopendra subspinipes czyli 6, choć czasem może być ich mniej – 4 z łącznej ilości 19 członów. Zauważalna różnica między tymi dwoma gatunkami jest w budowie kolców na prefemurze ostatniej pary odnóży, Scolopendra spinosissima ma je zdecydowanie masywniejsze i wyraźniej zaznaczone.
Biotop
Scolopendra spinosissima jest endemitem występującym jedynie na Filipinach, odmiana czarnogłowa pochodzi z wyspy Negros, największej wyspy z archipelagu Visayan. Gatunek tropikalny, zamieszkuje bardzo wilgotne, deszczowe lasy, również często spotykany na terenach zurbanizowanych, gdzie łatwiej jest mu zdobyć pokarm oraz schronienie.
Aktywność
Gatunek aktywny głównie w nocy, choć zdarzają się osobniki aktywne również w czasie dnia. Gatunek nerwowy, w razie wyczucia jakiegokolwiek zagrożenia lub możliwości konsumpcji zaatakuje bez wahania, lub zacznie bardzo szybko uciekać.
Terrarium
Minimalne wymiary dla dorosłego osobnika to 30×15 cm w podstawie, oraz wysokość większa niż długość osobnika. Gruba warstwa podłoża, najlepiej torfu lub włókna kokosowego zmieszanego z piaskiem i wermikulitem. Obowiązkowym elementem wystroju jest miseczka na wodę oraz kryjówka (kawałek kory, kamień, itp). Dodatkowo możemy dodać roślinki lub inne elementy wystroju wedle uznania. Jeżeli terrarium (bądź pojemnik) jest ciągle zaparowane i szybko pojawia się pleśń, najprawdopodobniej mamy za słaba wentylację. W przypadku plastikowego pojemnika, zwiększenie ilości dziurek powinno poprawić sytuację.
Temperatura
Temperatura w dzień 24-30°C, w nocy 18-20°C.
Wilgotność
Wilgotność powietrza 60-80%.
Żywienie
Dorosłe osobniki karmimy świerszczami, karaczanami, młode natomiast małymi świerszczami, larwami mącznika młynarka, pinkami, itp. Pokarm niezjedzony usuwamy na następny dzień. Przy grymaszącym osobniku możemy uprzednio zabity pokarm zostawić na małej miseczkę (np. nakrętce po wodzie mineralnej), rano go usuwamy, jak i wszystkie niezjedzone resztki. Zapobiegnie to wdarciu się pleśni, która jest niebezpieczna dla skolopendr.
Rozmnażanie
W zachodniej Europie udane. Gatunek od niedawna obecny w handlu.
Opracowanie i źródła informacji
Opracował: Grzegorz Pełka (2007) na podstawie własnych doświadczeń i literatury:
Dr. Graf Attems. 1930. Das Tierreich – Scolopendromorpha;
J.G.E. Lewis 1981. The biology of centipedes, Cambridge University Press;
A. Schileyko & V. Stagl. The collection of scolopendromorph Centipedes (Chilopoda) in the Natural History Museum in Vienna: a critical re-evaluation of former taxonomic identifications;
Revision on Scolopendromorpha (Chilopoda) from Taiwan.
Chao J.-L., Chang H.-W. (2003) „The scolopendromrph centipedes (Chilopoda) of Taiwan” African Invertebrates 44(1): 1-11, see p. 7.
Liczba wyświetleń: 714
