Scolopendra viridis – skolopendra
Scolopendra viridis (Say, 1821) znaczy dosłownie 'Skolopendra zielona’ (z łac.), choć u tego gatunku dość zmienne jest ubarwienie. Jest to gatunek stricte północno-amerykański, zamieszkuje południowe USA oraz Meksyk, osiąga niewielkie rozmiary, bo jedynie 13 cm długości ciała. W handlu spotykana pod nazwą 'Florida blue’ – jak się można domyślić dominują niebieskie barwy, kolorystycznie zbliżony do Ethmostigmus triginopodus ’blue-ring leg’ z wyjątkiem właśnie tego paskowania na nogach; czyli cały karapaks wraz z głową niebieski, jasnopomarańczowe szczęki, odnóża na całej długości koloru błękitnego. Ilość łysych członów anten waha się od 4 do 7, z czego łączna ich ilość oscyluje pomiędzy 21 a aż 31.
Synonimy
- Scolopendra azteca (Saussure, 1860)
- Scolopendra cuivis (Pocock, 1891)
- Scolopendra microcanthus (Bollman, 1889)
- Scolopendra nicaraguensis (Bollman, 1893)
- Scolopendra otomita (Saussure, 1860)
- Scolopendra utahana (Chamberlin, 1925)
- Scolopendra viridis (tolteca Saussure, 1860)
Podgatunki
- Scolopendra viridis genuina (Verhoeff, 1934)
Meksyk; Sinaloa, Topolobampo - Scolopendra viridis lagunensis (Verhoeff, 1934)
Meksyk; Stan Baja California Sur, La Laguna, blisko La Paz - Scolopendra viridis maya (Saussure, 1860)
Meksyk; Hidalgo, Huitznopal, pomiędzy Mextitlan a Tampico - Scolopendra viridis storkani (Verhoeff, 1934)
Meksyk; Stan Baja California Sur, La Paz - Scolopendra viridis viridis (Say, 1821)
Ameryka Środkowa; Meksyk, Południowe USA; Floryda, Georgia
Biotop
Scolopendra viridis występuje na suchych i gorących ternach południowego USA oraz Meksyku, spotykana jest jednak w wilgotnych miejscach – szczelinach w butwiejących drzewach, rozpadlinach, itp.
Ciekawostki
Często mylony z Hemiscolopendra marginata (Say, 1821) – innym północno-amerykańskim gatunkiem. Jednym ze sposobów na odróżnienie obydwóch gatunków jest różnica w ich zachowaniu. Na wschodzie USA obydwa gatunki można znaleźć pod korą lub w rozpadlinach w gnijących sosnowych kłodach. Scolopendra viridis zazwyczaj bardzo szybko rzuca się do ucieczki, natomiast Hemiscolopendra marginata raczej pozostaje nieruchoma po odkryciu lub porusza się bardzo wolno.
Również zdarzają sie pomyłki ze Scolopendra polymorpha – najłatwiej rozróżnić oby dwa gatunki po liczbie gładkich członów anten:
Mniej niż 7 → Scolopendra viridis
Więcej niż 7 → Scolopendra polymorpha
Temperatura
Temperatura w dzień 20-28°C, w nocy 17-21°C.
Wilgotność
Wilgotność powietrza 60-80%.
Terrarium
Typowe stepowe terrarium – sucha ziemia, bądź piasek zmieszany z torfem w stosunku 1:1. Możemy dodać wermikulit. Obowiązkowo miseczka z wodą oraz kawałek kory, tworzący wilgotną kryjówkę. Do woli można dodawać rośliny i inne elementy wystroju.
Rozmnażanie
Brak doniesień o rozmnożeniu w niewoli.
Opracowanie i źródła informacji
Opracował: Grzegorz Pełka (2007) na podstawie własnych doświadczeń i literatury:
Dr. Graf Attems. 1930. „Das Tierreich – Scolopendromorpha”;
J.G.E. Lewis. 1981. „The biology of centipedes”, Cambridge University Press;
Rowland M. Shelley. 2006. „Catalog of the New World species of Scolopendra” Zootaxa 1253: 1–50.
Oraz stron:
http://atshq.org
http://scolopendra.be
http://chilobase.bio.unipd.it/
Liczba wyświetleń: 2488