Selenocosmia spp.

Odmiana „red” z Jawy – Młoda samica – Selenocosmia javanensis

Spis treści

Ptaszniki z rodzaju Selenocosmia zamieszkują Azję Południowo-Wschodnią w tym Filipiny i Indonezję oraz Australię. W naturze kopią głębokie nory, które wyścielają pajęczyną. Nie sa to wielkie ptaszniki – większość z nich dochodzi do 5-6 cm ciała. Optymalna temperatura to około 26-28°C w dzień i 22°C w nocy. Gatunki tropikalne powinny mieć wilgotność w granicach 70-80% natomiast cześć gatunków australijskich około 60%. Samice żyją zwykle około 10 lat, samce około 2-3 lat. Żywią się wszelkimi bezkręgowcami jak i małymi kręgowcami.

Gatunki w rodzaju Selenocosmia

Rodzaj Selenocosmia liczy 33 gatunków (stan na 2018 rok). W hodowli występują następujące gatunki:

Selenocosmia arndsti (Schmidt & von Wirth, 1991). Występuje na Nowej Gwinei. Kaprapaks o żółtym odcieniu. Nogi i odwłok rdzawoczerwone, pierwsze człony nawet brunatne. Średniej wielkości ptasznik.
Selenocosmia aruana (Strand, 1911)
Selenocosmia barensteinerae (Schmidt, Hettegger & Matthes, 2010)
Selenocosmia compta (Kulczyński, 1911)
Selenocosmia crassipes (L. Koch, 1874). Występuje w Queensland w Australii. Nie wymaga aż tak wysokiej wilgotności jak reszta, wystarczy jej około 60%. Dość spory ptasznik koloru czekoladowo-brązowego. Typowy ptasznik podziemny, w naturze kopie nory głębokie czasem i na 2 metry.
Selenocosmia deliana (Strand, 1913)
Selenocosmia effera (Simon, 1891)
Selenocosmia fuliginea (Thorell, 1895)
Selenocosmia hasselti (Simon, 1891)
Selenocosmia hirtipes (Strand, 1913)
Selenocosmia honesta (Hirst, 1909)
Selenocosmia insignis (Simon, 1890)
Selenocosmia javanensis (Walckenaer, 1837). Występuje na Jawie, Sumatrze i w Malezji. Jest to średniej wielkości ptasznik. Cały czarny bądź ciemnobrązowy. Występuje 5 podgatunków Selenocosmia javanensis:
- Selenocosmia javanensis brachyplectra (Jawa),
- Selenocosmia javanensis dolichoplectra Jawa),
- Selenocosmia javanensis fulva (Jawa)
- Selenocosmia javanensis javanensis (Malezja aż po Sulawesi)
- Selenocosmia javanensis sumatrana (Sumatra).
Selenocosmia jiafu (Zhu & Zhang, 2008)
Selenocosmia kovariki (Schmidt & Krause, 1995). Występuje w Wietnamie. Średniej wielkości ptasznik kolory szarego. Stawy na nogach nieco jaśniejsze.
Selenocosmia kulluensis (Chamberlin, 1917)
Selenocosmia lanceolata (Hogg, 1914)
Selenocosmia lanipes (Ausserer, 1875)
Selenocosmia mittmannae (Barensteiner & Wehinger, 2005)
Selenocosmia papuana (Kulczyński, 1908)
Selenocosmia peerboomi (Schmidt, 1999). Występuje na Filipinach. Karapaks jasnobrązowy, nogi i odwłok czarny, czarno-szary.
Selenocosmia pritami (Dyal, 1935)
Selenocosmia raciborskii (Kulczyński, 1908)
Selenocosmia samarae (Giltay, 1935)
Selenocosmia similis (Kulczyński, 1911)
Selenocosmia stirlingi (Hogg, 1901). Występuje w Australii. Wilgotność około 60-70%. Ciemnobrązowy ptasznik, odwłok trochę ciemniejszy od głowotułowia.
Selenocosmia strenua (Thorell, 1881)
Selenocosmia strubelli (Strand, 1913)
Selenocosmia subvulpina (Strand, 1907)
Selenocosmia sutherlandi (Gravely, 1935)
Selenocosmia tahanensis (Abraham, 1924)
Selenocosmia valida (Thorell, 1881)
Selenocosmia xinhuaensis (Zhu & Zhang, 2008)

Synonimy

Selenocosmia dichromata (Schmidt & von Wirth, 1992). Występuje na Nowej Gwineii. Karapaks rdzawoczerwony, odwłok i pierwsze człony nóg są czarne. Kolejne człony są ciut jaśniejsze, o lekko różowym odcieniu. Ptasznik średniej wielkości. = Orphnaecus dichromatus

Zachowanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.

Pająki te są dość płochliwe. Zaniepokojone od razu uciekają do nory. Gdy nie mają dokąd uciec przyjmują postawę odstraszającą i głośno syczą. Zwykle potem następuje szybki atak.

Jadowitość

Dysponują dość silnym jadem dlatego przy każdej operacji w terrarium należy zachować ostrożność. Selenocosmia spp. nie wyczesują włosków parzących co jest istotną sprawą dla alergików.

Terrarium

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Terrarium dla ptaszników.

??????????????????

Żywienie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Żywienie ptaszników.

????????????

Dymorfizm płciowy

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.

Dorosły samiec nie posiada haków, ma tylko bulbusy. Często różnią się kolorystycznie od samicy, jest też sporo mniejszy od niej.

Rozmnażanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.

Przed kopulacją należy dobrze nakarmić samca i samicę. Kopulacja jest poprzedzona długimi zalotami. Samica może przejawiać agresję w stosunku do samca i często przed lub po kopulacji go zabija. Kokon jest wytwarzany w norze po 2-3 miesiącach od kopulacji. Młodych jest około 200-300. Rosną szybko i przejawiają bardzo duży apetyt.