Spirostreptus brachycerus

Spirostreptus brachycerus

Spirostreptus brachycerus (Gerstäcker, 1873) jest to drobny wij który dorasta zaledwie do 9 cm, pochodzi tylko i wyłącznie z Tasmanii która jest jego ojczyzną. Wyglądem przypomina dobrze przypieczonego paluszka, spotykane są osobniki które mają odcień bardziej czerwony, jak również bardziej beżowy, zależy to od dokładniejszego miejsca występowania. Odkryty przez Niemieckiego zoologa Carl Eduarda Adolpha Gerstäcker’a.

Występowanie

Spirostreptus brachycerus występuje na terenach Tasmanii, choć można go spotkać w samej Australii (ale to są wyodrębnione przypadki).

Biotop

Wyspa Tasmania, położona ok. 300 km na południe od wybrzeża Australii, jest górzysta i ma wspólną historię geologiczną z górami we wschodniej części Australii od których oddziela ją Cieśnina Bassa i jęzor półotwartego Morza Tasmana. Znaczną część wyspy zajmuje Płaskowyż Centralny, ograniczony od północy i wschodu przeszło sześćset metrowym uskokiem. W najwyższych partiach górskich występują ślady zlodowacenia. Na północnym wschodzie wznosi się masyw Ben Lomond (do 1573 m n.p.m.), wyraźnie oddzielony od Płaskowyżu obniżeniem o nazwie Tamar.

Tasmania ma urozmaiconą linię brzegową, gęstą sieć rzek i liczne jeziora polodowcowe, a znaczną jej część porastają lasy z przewagą eukaliptusa (na północy i wschodzie) lub buka południowego (na południowym zachodzie). Powyżej 1200 m n.p.m. roślinność ma charakter alpejski.

Cechy szczególne

Jest to gatunek endemiczny. Endemit jest to unikalny dla danego miejsca albo regionu, występujący na ograniczonym obszarze, nigdzie indziej nie występujący naturalnie ów gatunek.

Terrarium

Z racji niewielkich rozmiarów naszego pupila wystarczy w zupełności terrarium o wymiarach 30x30x15. Obowiązkowo powinno być wyposażone w klapę uniemożliwiającą wydostanie się podopiecznego z pojemnika ponieważ, wije dobrze wspinają się po elementach wystroju. Terrarium powinno być wyposażone w poidełko. Jako podłoże włókno kokosowe oraz liście dębu lub buku o minimalnej grubości 7 cm. Zamiennikiem włókna kokosowego może być torf, najlepiej stosować proporcję 3:1 lub 3:2 (włókno lub torf na liście). Możemy dodać do naszego terrarium również elementy ozdobne jak, roślinki (nietrujące ponieważ mogą być nadgryzane przez korki), kamienie, gałązki wedle uznania tylko jest jedna zasada ! Elementy nie mogą stanowić zagrożenia dla naszych podopiecznych.

Przygotowanie liści

Ważną rolę odgrywają liście ponieważ służą jako pokarm, lecz również stymulują kopulację. Więc należy je odpowiednio przygotować, a mianowicie wybrać się do lasu i uzbierać odpowiednią ilość suchych liści(mogą być z uschniętego drzewa lub gałęzi lub prosto z ziemi). Przeczytaj Przygotowanie liści dla wijów.

Temperatura

Temperaturę utrzymujemy w zakresie 25°C( po prostu pokojowa lecz nie za zimno).

Wilgotność

Wilgotność również na poziomie 60 – 70% może spadać do 50%, lecz nie jest preferowane.

Żywienie

Wszelaki pokarm roślinny. Owoce takie jak jabłka, śliwki oraz warzywa takie jak ogórki, pomidor, sałata itp. Możemy eksperymentować z pokarmem, ja do przykładu podaję od czasu do czasu płatki owsiane lub suchy pokarm dla rybek oraz pieczarki. Podajemy zależnie od upodobań naszych pupili. Nieodzowne jest stosowanie w diecie suplementacji wapniowej! Najlepiej kupić sepię w sklepie zoologicznym oraz rozkruszyć na drobniejsze kawałki i rozsypać w paru miejscach terrarium, możemy nawet parę ich zakopać lub rozkruszyć na pokarm(niewielkie ilości). Gdy pokarm zacznie pleśnieć natychmiast musimy go wyciągnąć lecz gdy zacznie gnić nie koniecznie, ponieważ wije jako detrytofagi chętniej zjadają umierające części roślin więc i lekko gnijące warzywa lub owoce.

Rozmnażanie

Dorastają do dorosłości w ok rok. Dymorfizm słabo widoczny. Samce mniejsze posiadające gonopodia niedaleko „głowy”. Rozmnażanie nie należy do trudnych lecz czasami bywa tak że wije te nie kopulują przez dłuższy czas z niewiadomych przyczyn. Musimy uzbroić się w cierpliwość. Po ok 3-4 tygodniach samica składa małe białe jajeczka ok 2-4 mm. Natomiast z jajek po ok 1 do nawet 2 miesiącach(zależy od temperatury) wylęgają się młode.

 

Opracowanie i źródła informacji
Opracował: Azureus 2010 na podstawie własnych doświadczeń oraz internetu:
www.diplopoda.de

Liczba wyświetleń: 1858