Stromatopelma spp. – ptaszniki

Stromatopelma spp.

Nazwa rodzaju: Stromatopelma

Starsza, nieużywana nazwa rodzajowa to Scodra. Z uwagi na to, że w Polsce hoduje się głównie gatunek Stromatopelma calceatum. Opis ten napisano głównie pod kątem tego gatunku.

Do rodzaju Stromatopelma zaliczają się nadrzewne ptaszniki zamieszkujące Afrykę zachodnią. W środowisku naturalnym zamieszkują drzewa, gdzie budują pajęczynowe kryjówki. Podczas dnia w rejonach występowania tych ptaszników, temperatura nie spada zwykle poniżej 25°C i jest to także temperatura polecana w wypadku chowu w niewoli. Nocne spadki nie powinny być niższe, niż 20-22°C.

Długość ciała samicy wynosi około 5-6 cm. Samiec jest o wiele mniejszy i smuklejszy i rzadko osiąga 4cm ciała. Budowa ciała jest typowa dla pająków nadrzewnych, tj. smukłe ciało i masywne odnóża przednie W ubarwieniu najpopularniejszego przedstawiciela rodzaju Stromatopelma – Stromatopelma calceatum – dominuje kolor beżowy lub złotobrązowy. Karapaks posiada charakterystyczny ornament w postaci ciemnych smug, od których odchodzą drobne prążki, skupiając się promieniście na środku karapaksu. Występują także dwie ciemne cętki wokół oczu. Spód pająka jest czarny, a odnóża pokryte gęsto włoskami. Pierwsze człony odnóży są ciemniejsze od pozostałych. Na odwłoku występuje czarny ornament w postaci podłużnego paska, otoczonego drobnymi plamkami. W dobrych warunkach, samice omawianego rodzaju nierzadko dożywają wieku 10 lat, a nawet go przekraczają. Długość życia samców wynosi około 2-2,5 roku. Przy odpowiednim karmieniu i dobrych warunkach, ptaszniki te osiągają dojrzałość w ciągu 1.5 roku.

Gatunki w rodzaju Stromatopelma

1. Stromatopelma batesi (Pocock, 1902)
2. Stromatopelma calceatum (Fabricius, 1793)
   1. Stromatopelma calceatum calceatum (Fabricius, 1793)
   2. Stromatopelma calceatum griseipes (Pocock, 1897)
3. Stromatopelma fumigatum (Pocock, 1900)
4. Stromatopelma pachypoda (Strand, 1908)
5. Stromatopelma satanas (Berland, 1917)

Jadowitość

Z uwagi na bardzo dużą toksyczność jadu, ptaszniki tego rodzaju polecane są wyłącznie osobom, które wiedzą, czego należy się spodziewać po szybkich i agresywnych ptasznikach nadrzewnych. Zwierzęta te wydają się często dość powolne i spokojne, jednak zaniepokojone mogą zaatakować błyskawicznie i bez ostrzeżenia i choć potrafią być bardzo agresywne, często spotyka się osobniki płochliwe. Ukąszenie zwykle wywołuje bardzo silny ból. Czasem pojawiają się także nudności, zawroty głowy lub inne objawy neurologiczne. W razie ukąszenia, nie należy wykonywać gwałtownych ruchów, wypić wapno i czekać. Jeżeli objawy się nasilają, natychmiast udać się do lekarza. Wizyta jest wskazana także ze względu na profilaktykę przeciwtężcową.

Zachowanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Zachowanie ptaszników.

Ptaszniki afrykańskie nie wyczesują parzących włosków z odwłoka, co ma duże znaczenie dla alergików.

Dymorfizm płciowy

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Dymorfizm płciowy u ptaszników.

Samiec jest o wiele mniejszy i nie posiada tak wyraźnego ornamentu. Na pierwszej parze odnóży krocznych występują charakterystyczne haki, a na nogogłaszczkach bulbusy.

Rozmnażanie

Przeczytaj najpierw artykuł ogólny Rozmnażanie ptaszników.

Samo rozmnażanie zwykle nie sprawia problemu, gdy samica jest dobrze nakarmiona. Do rozrodu warto dopuszczać nieco starsze (np. 3-4 letnie) samice, gdyż to one najchętniej kopulują. Jeżeli kopulacja przebiegła prawidłowo, kokonu należy się spodziewać po około 2 miesiącach. W zależności od wieku samicy, w kokonie znajduje się czasem do 300 jaj. W dobrych warunkach, nimfy wykluwają się po miesiącu i 10 dni później stają się nimfami II. Po następnej wylince stają się już małymi pajączkami i należy je umieścić w osobnych pojemnikach, w których umieszczamy kawałek wilgotnej gazy lub niewielką warstwę podłoża.

 

Opracowanie

Autor: morda

Liczba wyświetleń: 1737