Szarańcze – hodowla karmowa

Hodowla karmowa szarańczy

Szarańcze są gatunkiem owadów należącym do tej samej rodziny co świerszcze, są do nich bardzo zbliżone budowa ciała (jednak są większe: 5-8 cm długości) oraz wymaganiami hodowlanymi. Trzyma się je jako owady karmowe w tych samym celu co świerszcze i dla tych samych gatunków zwierząt terraryjnych, a więc głównie jaszczurek oraz drapieżnych owadów (dużych pająków, modliszek) i płazów (ropuchy, itp.) Najpopularniejszym gatunkiem jest szarańcza wędrowna (Locusta migratoria), a czasami można też spotkać szarańczę pustynną (Schistocerca gregaria). Jest jeszcze inny gatunek – szarańcza fioletowa (Tropidacris violaceus), ale jeszcze mało popularna i droga, z tego też względu nieopłacalna jako owad karmowy. Oba te gatunki, szarańcza wędrowna i pustynna, są do siebie bardzo podobne i żywią się tym samym pożywieniem.

Terrarium

Należy użyć solidnych i szczelnych terrariów (insektariów), wykonanych ze szkła, przykrytych od góry metalową siatką, posiadającą drobne oczka. Pomieszczenie powinno być dosyć duże – na 30 dorosłych sztuk ok. 300l. Elementy umieszczone wewnątrz nie powinny utrudniać obsługi pomieszczenia dla owadów, a należą do nich różnego rodzaju kryjówki takie jak: płaty kory, papier lub kartonowe wytłoczki do jaj, oraz poidełka do wody i miseczki na pokarm. Jako poidełka używa się automatycznych poideł dla ptaków i gryzoni, a przy ich braku wystarczy zwykła mała miseczka (lub coś w tym rodzaju), zabezpieczona w środku gąbką, aby szarańcze się nie topiły się w niej oraz nie wpadały do wody cząstki pożywienia. Temperatura w zbiorniku powinna utrzymywać się w granicach 28-35°C i nie powinna spadać poniżej 20°C. Oświetlenie i ogrzewani za pomocą lampy, którą na noc należy wyłączać (w zależności od wielkości zbiornika 40-80W). Pomieszczenie należy ustawić w ciepłym miejscu. Wilgotność 50%.

Żywienie

Szarańcze karmi się zróżnicowanym pokarmem, w stosunkowo dużych ilościach, gdyż są one bardzo żarłoczne (jeden dorosły owad zjada trzydziestokrotnie więcej pokarmu niż sam waży). Do głównych pokarmów należą: zboża, trawa, sałata, kapusta, mniszek lekarski i inne zioła, płatki owsiane, otręby, pieczywo, kiełkowane zboża (również w fazie krzewienia), suszone rozwielitki i gammarus oraz mleko w proszku.
W przypadku niedostatecznej ilości pokarmu może dochodzić do kanibalizmu, który jest u szarańczy częstszy niż u innych owadów karmowych, np. świerszczy, co może powodować duże straty w hodowli.

Rozmnażanie

Samica składa jaja do ściółki, która musi być przez cały czas wilgotna. Najlepiej użyć mieszanki torfu z piaskiem. Po 14-18 dniach wylęgają się młode, mające 1 cm długości ciała. Zaraz po wykluciu są czarne. Młode osobniki należy odchowywać w oddzielnych pomieszczeniach. Pełny rozwój w wysokiej temperaturze, ok. 30°C trwa przeważnie 10 tygodni. Szarańcze dożywą 3 miesięcy. W niskich temperaturach żyją dłużej i dłużej trwa również ich rozwój.

Lukasz Różański

Liczba wyświetleń: 29116