Telodeinopus aoutii – krocionóg kenijski

Telodeinopus aoutii – krocionóg kenijski

Krocionóg kenijski (Telodeinopus aoutii Demange, 1971) osiągają średnią wielkości – dorosłe osobniki do 16-18 cm. Liczba segmentów waha się pomiędzy 68-73. Nieoficjalną polską nazwą tego gatunku jest krocionóg kenijski. Jest to gatunek, zreszta jak wszystkie Diplopoda nadający się dla dzieci, dla początkujących. Ich łagodność, a zarazem pewna gracja poruszania sprawia iż są świetnym jak i również bardzo oryginalnym materiałem dydaktycznym. kolorystyka zależna od płci, charakterystyczna jest jednak rdzawa barwa pancerzyka pomiędzy segmentami. Nogi również są bardzo specyficznie ubarwione, mianowicie są 'striped’ (z ang. paskowane) czyli bardzo wyraźne, naprzemianległe występowanie dwóch kolorów – białego i brązowego.

Występowanie

Telodeinopus aoutii występuje naturalnie w deszczowych lasach Afryki Środkowej: Kenia, Togo, Ghana.

Cechy szczególne

Telodeinopus aoutii jak i pozostałe Diplopoda należą do przodopłciowych (Progoneata), ich gonopodia znajdują się z przodu, u samców czwarta para odnóży krocznych została ewolucyjnie przekształcona w parę gonopodii, możemy je zauważyć delikatnie podnosząc krocionoga i oglądając jego nogi, jeżeli wszystkie odnóża są kroczne (brak widocznych gonopodiów) to mamy najprawdopodobniej samicę.

Terrarium

W podstawie nie mniejsze niż 30×15 cm dla dorosłego osobnika. Pojemnik musi być zabezpieczony od góry, gdyż dwuparce świetnie się wspinają po silikonie w rogach terrarium. Podłoże powinien stanowić torf odkwaszony bądź kokosowy, może on być zmieszany z piaskiem w proporcji 1/3. Minimalna głębokość dla dużego krocionoga to ok. 7 cm. Można również dodać niewielką ilość wermikulitu. Stałym elementem wystroju powinno być poidełko. Powinna być również kryjówka, na przykład kawałek kory dębowej. Wystrój uzupełniamy wedle uznania, możemy dać coś do wspinania i/lub roślinki (np. Sphangum, Scindapsus)

Żywienie

Pokarm roślinny, warzywa, owoce, od czasu do czasu można im podać jakąś padlinkę – cząstkę świerszcza lub mącznika. Pokarm najlepiej kłaść na miseczce, co spowoduje iż nie będzie tak szybko pleśniał. Obowiązkowo dodajemy do terrarium kawałek sepii, bądź innego źródła wapnia. Dwuparce (Diplopoda) w przeciwieństwie do pareczników (Chilopoda) nie zjadają swoich wylinek i poprzez zjadanie sepie uzupełniają niedobory soli mineralnych. Choć spotkałem się z krocionogami zjadającymi swoje wylinki. Chętnie zjadają płatkowane pokarmy dla ryb akwariowych oraz suche liście bukowe i dębowe.

Rozmnażanie

Osiągają dojrzałość płciową po 2-3 latach. Wyraźny dymorfizm płciowy u dorosłych osobników, samce są zielonkawe a samice są w tonacji brązowawej. Samce są również zdecydowanie mniejsze.  Po pewnym czasie i przy komfortowych warunkach para krocionogów zainteresuje się sobą. Dochodzi w tedy do gry miłosnej, która kończy się długą kopulacją. Po pewnym czasie samica składa jajeczka do ziemi, nie opiekuje się nimi. Następnie po upływie pewnego czasu wykluwają się młode.

 

Opracowanie i źródła informacji
Opracował: justGreg 2006 na podstawie własnych doświadczeń oraz internetu:
www.diplopoda.de

Liczba wyświetleń: 18024