Trachemys scripta – żółw ozdobny

Żółwie te dorastają średnio do około 20 centymetrów samce i 25-30 centymetrów samice. Zdarzają się jednak podgatunki większe, które osiągają nawet 60 centymetrów, co ważne jest w planowaniu przyszłego domku i zapewnienia odpowiednich warunków. W naturalnym środowisku potrafią one dożywać aż do 42 lat, lecz jednak większa część populacji nie przekracza 35 lat.

Trachemys scripta scripta – żółw żółtobrzuchy

Karapaks tych żółwi jest gładkim, spłaszczonym owalem z lekko zaznaczoną stępką i jest on bardziej wysklepiony u samic, natomiast plastron u samców jest lekko wklęsły. Następną cechą samca odróżniającą jego płeć jest dłuższy i grubszy u nasady ogon, oraz znacznie dłuższe pazury służące najczęściej im do „podrywania” oraz godów.

Systematyka

Domena: Eucaryota (Eucarya) – jądrowe
Królestwo: Animalia – zwierzęta
Podkrólestwo: Histozoa – tkankowce
Typ: Chordata – strunowce
Podtyp: Vertebrata – kręgowce
Gromada: Reptilia – gady
Podgromada: Anapsida – anapsydy
Rząd: Testudines (Chelonia) – żółwie
Podrząd: Cryptodira – Żółwie skrytoszyje
Nadrodzina: Testudinoidea – żółwie lądowe
Rodzina: Emydidae – żółwie błotne
Podrodzina: Deirochelyinae
Rodzaj: Trachemys (dawniej zaliczany do Chrysemys)
Gatunek: Trachemys scripta (Schoepff, 1792) – żółw ozdobny

Biotop

Naturalnym środowiskiem żółwi ozdobnych są przybrzeżne i płytkie okolice jezior i rzek z odcinkami o wolniejszym nurcie. Uwielbiają tereny z miękkim mulistym dnem zaopatrzonym w bujną roślinność wodną, oraz dużą ilością miejsc i terenów do wygrzewania się.

Podgatunki

Trachemys scripta elegans (żółw czerwonolicy) (ang. Red-Eared Slider)
Trachemys scripta troostii (żółw żółtolicy) (ang. Cumberland Slider)
Trachemys scripta scripta (żółw żółtobrzuchy) (ang. Yellow-Bellied Slider)
Trachemys scripta cataspila (ang. Huastecan Slider)
Trachemys scripta chichiriviche (ang. Venezuelan Slider)
Trachemys scripta emolli (ang. Nicaraguan Slider )
Trachemys scripta grayi (żółw rzeczny) (ang. Gray’s Slider)
Trachemys scripta hartwegi (ang. Nazas Slider)
Trachemys scripta hiltoni (ang. Fuerte Slider)
Trachemys scripta ornata (ang. Ornate Slider)
Trachemys scripta taylori (ang. Cuatrocienegas Slider)
Trachemys scripta venusta (ang. Meso-American Slider)
Trachemys scripta yaquia (ang. Yaqui Slider)
Trachemys scripta callirostris (ang. Columbian Slider)
Trachemys scripta nebulosa (ang. Baja California Slider)
Trachemys scripta gaigeae (ang. Big Bend Slider)

Trachemys scripta elegans – żółw czerwonolicy

Charakterystycznym znakiem rozpoznawczym tego podgatunku są szerokie poziome i czerwone lub pomarańczowe pasy za okiem, oraz kremowo-żółte pasy na głowie, nogach i ogonie. Karapaks jest najczęściej koloru zielonego poprzez oliwkowy, a przechodzący w czerń u dorosłych osobników i od zielono-żółtego do ciemnozielonego u młodych żółwi. Plastron jest ogólnie żółty z zaznaczonymi czarnymi motywami na każdej łusce.

Trachemys scripta elegans – żółw czerwonolicy
Dorastają do maksymalnych rozmiarów podanych wyżej, czyli 20 centymetrów u samców i 30 centymetrów u samic.
Występowanie: Środkowa, oraz południowo-wschodnia część USA, w niewielkim stopniu pogranicze USA i Kanady, oraz Meksyk.

Trachemys scripta troostii – żółw żółtolicy

Jego bliski kuzyn, czyli Trachemys scripta trostii (żółw żółtolicy) ma podobnie ubarwiony plastron, oraz karapaks z większą ilością żółtych oznakowań. Posiada także węższy poziomy pas za okiem, który jest koloru pomarańczowo-żółtego i bardziej wyraźne, lecz trochę mniej pasów na głowie, nogach i ogonie.

Trachemys scripta troostii – żółw żółtolicy
Maksymalne rozmiary osiągane przez ten podgatunek to ok. 18 centymetrów samce i 25 centymetrów samice.
Występowanie: W górnych częściach Cumberland i dolin rzek Tennessee, od południowo-wschodniego Kentucky i południowo-zachodniej Virgini do północno-wschodniej Alabamy.

Trachemys scripta scripta – żółw żółtobrzuchy

Kolejnym podgatunkiem jest Trachemys scripta scripta (żółw żółtobrzuchy) charakteryzujący się jasno żółtą pionową pręgą za okiem, oraz typowo żółtym plastronem z małą ilością ciemnych akcentów. Karapaks jest również zielono-oliwkowy odznaczający się wyraźnymi pomarańczowo-czerwonymi motywami kolorystycznymi u młodych osobników, a ciemniejącymi nawet do czarnego z wiekiem. Oznakowania na głowie, nogach i ogonie są węższymi niż u poprzedników żółtymi pasami i występującymi w trochę mniejszej ilości.
Osiągane przez dorosłe osobniki rozmiary są bardzo zróżnicowane nawet w obrębie jednej płci i wynoszą w dużym przybliżeniu odpowiednio dla samców 5″ – 8″ (12,7 cm. ~ 20,5 cm.) i samic 8″ – 13″ (20,5 cm. ~ 33 cm.). Jak łatwo zauważyć różnice w wielkości zarówno między samcami, jak i samicami są bardzo „rozpięte”, a systematycznie powtarzające się w tej kwestii dyskusje nadal niewiele wnoszą do samego tematu. Osobiście uważam, że może to być sprawa dwóch „odmiennych” populacji, ale skoro coś nie jest jeszcze naukowo potwierdzone, to jednak należy być ostrożnym w wydawaniu takich przypuszczeń. Pisząc natomiast o różnych wielkościowo populacjach kieruję się między innymi faktem dużej rozpiętości „rozmiarowej” tych żółwi, umieszczaniem tych różnic na wielu specjalistycznych stronach internetowych, oraz konkretnym przykładem żółwia Chinemys reevesii. Ten właśnie gatunek uznawany jest powszechnie za jeden z mniejszych (co jest oczywiście prawdą), ale istnienie także drugiej populacji tych żółwi (pochodzącej najczęściej z Japonii), gdzie samice osiągają nawet ponad 30 cm. również jest faktem i to potwierdzonym przez wiele profesjonalnych stron, organizacji, czy sporą ilość prywatnych hodowców.
Występowanie: Od południowo-wschodniej Virgini do północnej Florydy.

Trachemys scripta cataspila

Ten podgatunek posiada również żółty plastron tak jak czerwono i żółtolice, ale odróżnia go biegnący wzdłużnie i przez środek poszerzający się ku dolnej części szeroki, ciemniejszy pas z odnogami do jego boków. Układa się to dość symetrycznie tworząc bardzo ciekawe wzorki.
Wielkość, jaką osiągają te żółwie zbliżona jest do podgatunku trosti i zamyka się maksymalnie w 24 centymetrach.
Występowanie: Meksyk

Trachemys scripta chichiriviche

Żółwie te wyglądają podobne jak prawie wszystkie z gatunku ozdobnych, a podstawową różnicą jest za okiem poziomo ułożony żółty pas uwypuklający się im bliżej oka, co tworzy wrażenie lecącej komety z warkoczem. Dodatkowo bardzo interesująco wyglądają tzw. oczka, które znajdują się na podbródku i są koloru żółtego w zielono-brązowej obramówce.
Rozmiary, do jakich dorastają samce to 30 centymetrów, natomiast samice do 33 centymetrów.
Występowanie: W małych przybrzeżnych dorzeczach między Rio Tocuyo i Moron w północnej Wenezueli.

Trachemys scripta emolli

Podgatunek ten posiada jak większość zielono-oliwkowy karapaks, na którym znajdują się jednak bardzo widocznie zaznaczone i ułożone regularnie oczka w pomarańczowo-czerwonej obramówce. Żółty plastron naznaczony jest ciemnymi i symetrycznie rozchodzącymi się do boków odnogami, lecz w dorosłej fazie życia przekształca się raczej w jednolity, gruby i ciemny szew przez środek. Na bokach głowy, nogach i ogonie znajdują się żółte poziome i pionowe pasy dodając uroku tym żółwiom. T.s.emolli nie może zimować i dlatego zasiedlenie nim innych rejonów bywa utrudnione.
Największe spotykane rozmiary samic dochodziły do 37 centymetrów, a samce jak zwykle kilka mniej.
Występowanie: Nikaragua i Kostaryka.

Trachemys scripta grayi – żółw rzeczny

Karapaks ozdobiony równo poukładanymi pawimi oczkami w kolorach żółto-pomarańczowo-czerwonych tworzących rodzaj tęczy. Karapaks żółty z ciemnymi akcentami rozchodzącymi się od środka ku jego bocznym końcom. Żółto-kremowe pasy po obu stronach głowy biegną przez całą długość szyi i docierają do oczu, a te i wszystkie pozostałe pasy są wąskie.
Charakterystyczną cechą tego podgatunku na pewno jest wielkość dochodząca aż do 60 centymetrów karapaksu.
Występowanie: Południowo zachodni Meksyk, przez Gwatemale do Salwadoru.

Trachemys scripta hartwegi

Karapaks ciemny o niewyraźnym wzorze pawich oczek. Plastron żółty, na którym umieszczone są małe i ciemne akcenty rozchodzące się na boki. Po obu stronach głowy pomarańczowe szerokie i prawie owalne pasy rozdzielone oczodołami. Od oczu wzdłuż szyi biegną kremowo-żółte linie o znacznie mniejszym przekroju. Nazwa pochodzi od nazwiska i została nadana przez badacza gadów i płazów z uniwersytetu w Michigan pana Normana E. Hartweg.
Wielkość karapaksu tego podgatunku dochodzi do 30 centymetrów u samic i jak to najczęściej bywa samce są mniejsze.
Występowanie: Meksyk (w odpływach Rio Nazas).

Trachemys scripta hiltoni

Karapaks tego podgatunku żółwi ma na całym swoim obwodzie umieszczone i znane z innych gatunków kolorowe pawie oczka. Plastron posiada ciemną centralną plamę otoczoną średniej wielkości żółtym obszarem. Na bokach głowy, czyli części policzkowej znajdują się pomarańczowe rozdzielone pręgi, które łączą się z wąskim znajdującym się nad oczodołem pasem.
Wielkość to zbliżona jest ona do większości żółwi ozdobnych i oscyluje w granicach 28-30 cm.
Występowanie: Meksyk (ograniczony do Rio Fuerte i odpływach w Sonora i północnej Sinaloa).

Trachemys scripta ornata

Karapaks zielono-oliwkowy z harmonijnie poukładanymi pawimi oczkami, które posiadają pomarańczowo-czerwone obramowanie. Plastron żółty z symetrycznymi grubszymi i ciemnymi akcentami od strony odbytu, a zmniejszającymi się ku górze. Po bokach głowy na części policzkowej znajdują się szerokie poziome pasy, które zwężają się ku dołowi szyi.
Do największych spotkanych osobników tego podgatunku należą żółwie o wielkości karapaksu 38-40 cm.
Występowanie: Przybrzeżny Pacyfik od północnego Sinaloa do centralnego Oaxaca przez Amerykę środkową (Gwatemala, Honduras, Nikaragua, Panama) do Kolumbii.

Trachemys scripta taylori

Jest to jeden z najbardziej zbliżonych podgatunków do żółwia czerwonolicego z bardzo podobnymi oznakowaniami głowy, nóg i ogona, oraz charakterystycznym czerwonym pasem na obu stronach głowy. W młodości jednak karapaks tych żółwi różni się kolorystyką ubarwienia i wyraźniejszymi pawimi oczkami na jego obrzeżach. Z wiekiem ta różnica zatraca się i oba podgatunki tracą wyrazistość wzorków i przyjmują ciemniejszy kolor skorupy.
Różnica jest także w wielkości, a T.s.taylori dorasta zaledwie do 22 cm.
Występowanie: Meksyk (Coahuila).

Trachemys scripta venusta

Karapaks w młodym wieku bardzo kolorowy ze znanymi ładnie poukładanymi pawimi oczkami. Żółty plastron zaakcentowany jest ciemnymi i symetrycznie rozchodzącymi się do boków odnogami, lecz w dorosłej fazie życia przekształca się raczej w jednolity, gruby i ciemny szew przez środek (podobnie jak T.s.emolli). Następnym podobieństwem do w/w jest brak możliwości zimowania tych żółwi, a ciekawostką natomiast zdarzające się w małych przetrzymywanych razem populacjach przypadki mieszania swoich genów. Nie jest to potwierdzone w 100% i dodatkowe badania DNA bardzo by się przydały, ale niektóre charakterystyczne dla danego gatunku cechy są widoczne u drugiego.
Samice T.s.venusta dorastają do sporych rozmiarów 48 centymetrów, a samce jak to we wszystkich przypadkach kilka centymetrów mniej…
Występowanie: Południowo-wschodni Meksyk, Kostaryka, Kolumbia, Honduras, Nikaragua i Panama.

Trachemys scripta yaquia

Jego znakiem rozpoznawczym są policzka koloru żółto-pomarańczowego, oraz umiarkowanie rozciągnięte dotyczące opłucnych tarczek i ubogo zdefiniowane oczka wraz z postrzępionymi na środku czarnymi akcentami. Ten środkowy odnoszący się znak jest szeroko rozgałęziony, ale zanikający wraz z wiekiem.
Wielkość, do jakiej dorastają samice tego podgatunku to 31 centymetrów, natomiast jak to bywa także u reszty żółwi ozdobnych samce osiągają trochę mniej.
Występowanie: Spotykany w dolnej części Sonory, Yaqui, oraz w Meksyku.

Trachemys scripta callirostris

Karapaks zielono-oliwkowy z wiekiem ciemniejący i ozdobiony pawimi oczkami harmonijnie poukładanymi na całej swojej powierzchni. Plastron z żółtym tłem, na którym jest dużo symetrycznie naniesionych ciemnych akcentów tworzących rodzaj szlaczka. T.s.callirostris jest łatwy do rozpoznania przez bardzo charakterystyczne żółte w ciemnej obrmówce plamki znajdujące się na spodzie głowy i górnej, oraz dolnej szczęce.
Wielkość samic, do jakich dorasta ten podgatunek oscyluje w granicach 25 centymetrów, a samców kilka mniej.
Występowanie: Kolumbia i Wenezuela.

Trachemys scripta nebulosa

Karapaks zwykle matowy i bezbarwny może mieć wzór z czarnymi plamkami i nieregularnymi znakami. Plastron nosi szereg zamazanych i zasmużonych plam znajdujących się w obrębie jego środka. Pomarańczowy bądź żółty boczny pas znajdujący się na policzkach nie dochodzi do samych oczu jako duży i owalny, lecz tworzy plamkę z tyłu za okiem.
Samice tego podgatunku osiągają nawet i 37 centymetrów karapaksu, a samce do 30 centymetrów.
Występowanie: Południowe Baja Kalifornia, Meksyk.

Trachemys scripta gaigeae

Żywienie

Odsyłam do Żywienie żółwi wodnych.

Ciekawostki

Jak wiadomo żółwie wodne są znakomitymi pływakami lecz oddychają powietrzem atmosferycznym. Z przeprowadzonych badań i obserwacji wynika, że dorosły żółw potrafi wytrzymać (w normalnej aktywności) do 56 minut, a czym mniejszy tym czas się skraca.

Następną proponowaną ciekawostką będzie bardzo rzadko, ale jednak zdarzające się krzyżówki konkretnych podgatunków.