Trimeresurus stejnegeri – trwożnica stejniegeri, grzechotnik stejniegeri

Nazewnictwo

Nazwa grzechotnik bananowy która jest często używana w stosunku do Trimeresurus stejnegeri odnosi się do kilku różnych gatunków Trimeresurus.

Synonimy

Trimeresurus stejnegeri ma kilka polskich nazw: grzechotnik stejniegeri, grzechotnik bananowy, trwożnica stejniegeri lub bananówka.

Długość życia

ok. 15 lat

Wygląd

Duża, dobrze wyodrębniona grotowata głowa zaopatrzona w jamki policzkowe ( termoreceptory) umiejscowione po między nozdrzami a oczami. Oczy mają pionową źrenice. Grzechotniki bananowe ubarwione są na zielono. Może to być jaśniejszy lub ciemniejszy odcień zieleni czasem wpadający w żółty. Zdarzają się osobniki w nieregularne małe niebieskie plamy. Na dole po obu stronach ciała biegnie biały lub biały i czerwony pasek, który u dorosłych osobników częściowo lub całkowicie zanika. Strona brzuszna jest żółta, zółto-zielona lub biała. Ogon ceglasto-czerwony.

Grzechotnik ten dorasta w naturze do 70 cm. W hodowli przeciętnie od 65-80 cm samce i 80-100 cm samice.

Występowanie

Trwożnice stejniegeri występują w Nepalu, Birmie, w północnych Indiach, południowych Chinach, na wyspach Tajwan i Hajnan.

Cechy szczególne

Są to węże typowo nadrzewne, sporadycznie schodzące na ziemie. Ciało mają smukłe i umięśnione, ogon długi dobrze chwytny, który ułatwia poruszanie się po gałęziach i roślinach. Kamuflaż tych węży jest bardzo dobry, są praktycznie niewidoczne wśród roślin. Grzechotniki bananowe są wężami JADOWITYMI zaliczającymi się do rodziny grzechotnikowatych bez grzechotkowych. Grzechotniki bananowe są wężami spokojnym z charakteru, rzadko zdarzają się przypadki ukąszeń. Samce są dużo bardziej agresywniejsze od samic. Nie polecam oswajania, choć zdarzają się osobniki do tego stopnia spokojne, że da się brać na ręce.Oswajanie wiąże się z dużym ryzykiem ukąszenia i naruszeniem ZDROWIA!!! Charakterystyczne dla tych węży jest uzębienie solenoglypha. Taki typ uzębienia występuje u najbardziej wyspecjalizowanych węży jadowitych z rodziny żmijowatych (Viperidae) i grzechotnikowatych (Crotalidae). Typ solenoglypha oznacza, że zęby jadowe są ruchome i umiejscowione z przodu szczęki. Trimeresurus stejnegeri mają długie, ruchome zęby jadowe umożliwiające utrzymanie ofiary zanim zostanie obezwładniona przez jad.

Ciekawostka

Trimeresurus stejnegeri, Trimeresurus albolabris, Trimeresurus popeorum, Trimeresurus gramineus wszystkie te węże są do siebie bardzo podobne i zdarza się że nawet fachowcy nie mogą ich odróżnić. Więc dobrze się zastanów z jakim masz do czynienia?

Aktywność

Zmierzch i w nocy.

Biotop

Grzechotniki bananowe są wężami typowo nadrzewnymi i żyją na gałęziach nie dużych drzew i na krzewach, w pobliżu wody na terenach górzystych.

Jadowitość

Objawy ukąszenia Opuchlizna i duży ból w miejscu ukąszonym. To typowe objawy. Do tego dochodzą: powiększenie węzłów chłonnych, osłabienie, temperatura, czasami chwilowe halucynacje i wymioty. Organizm każdego człowieka inaczej przechodzi stan po ukąszeniu. W dużym stopniu jest to zależne od masy ciała. Jad tego grzechotnika nie jest niebezpieczny dla życia człowieka. Niebezpieczne są ukąszenia w twarz plecy czy klatkę piersiową. Jad może być niebezpieczny dla alergików, dzieci czy osób w podeszłym wieku. Po ukąszeniu nie należy wpadać w panikę, gdyż serce zaczyna bić szybciej. Krążenie krwi jest szybsze i jad się szybciej rozprzestrzenia po organizmie. Należy jak najszybciej zażyć CALCIUM najlepiej rozpuszczalne,  pić dużo płynów i dużo odpoczywać. Gdy stan ukąszonego nie będzie się poprawiał należy niezwłocznie udać się do szpitala!!!

Oświetlenie

W naturze cykl 12 godzinny oświetlenia.

Temperatura

W naturze w dzień 26-30°C, w nocy 22-24°C.

Wilgotność

Duża 70-90% należy spryskać raz, dwa razy dziennie terrarium wodą, gdyż węże spijają wodę z szyb i z roślin w terrarium. Podłoże powinno być stale wilgotne.

Żywienie

W środowisku naturalnym stejnegeri żywi się głównie żabami i jaszczurkami, rzadziej gryzoniami. Sporadycznie małymi ptakami.

Dymorfizm płciowy

Samice są dłuższe i dużo masywniejsze. Samce zazwyczaj mają ciemniejszy odcień zieleni i dużo dłuższy ogon. Młode samce najlepiej rozpoznaje się po białym pasku pod okiem.

Rozmnażanie

Dojrzałość płciową osiągają samce po roku , a samice po około 1.5 roku. Samca najlepiej dopuścić do samicy na wiosnę. Węże te, są jajożyworodne. Ciąża trwa od 3 do 5 miesięcy. W tym czasie samica często schodzi na ziemię i może pod koniec ciąży nie przyjmować pokarmu. Młode stejniegeri mierzą po urodzeniu od 17 do 25cm i mogą od razu po przebiciu osłony jajowej użyć swojego jadu. Młode linieją dopiero tydzień do dwóch po urodzeniu i dopiero wtedy zaczynają przyjmować pokarm.

Zimowanie

Nie zimuje.

Uwagi

Do obsługi tych węży w naturze jest niezbędny hak ofiologiczny który służy do przenoszenia i wyciągania węża. Należy zachować ostrożność przy obsłudze tych węży gdyż nigdy do końca nie wiadomo kiedy wąż zaatakuje.

Trwożnica stejnegeri aktualnie znajduje się na II liście gatunków niebezpiecznych (rozporządzenie ministra środowiska) i aby legalnie hodować ten gatunek przyszły właściciel musi spełnić szereg wymogów wymienionych w rozporządzeniu oraz musi zdobyć odpowiednie pozwolenie.

Opracowanie

Opracował elfur_emka

Liczba wyświetleń: 268