Triphyophyllum peltatum – triphyophyllum
Roślina została odkryta już 1907 przez A. Ritter’a na Wybrzeżu Kości Słoniowej i otrzymała nazwę – Ouratea glomerata. W 1927 J. M. Dalziel i J. Hutchinson zmienili nazwę rośliny na Dioncophyllum peltanum. Obecną nazwę roślina zawdzięcza zmianom jakich dokonał w 1952 H. K. Airy. Mięsożerność rośliny została odkryta i opisana dopiero w 1979 przez J. E. Marburger’a i T. L. Green’a .
Pierwszy człon nazwy – Triphyophyllum zawdzięcza swoim, mocno zróżnicowanym, trzem etapom rozwojowym w czasie których roślina wytwarza trzy, odmienne typy liści (tria=trzy, phyo=wzrost, phyllon=liść). Drugi człon nazwy – peltatum (pelte grec.=tarcza) nawiązuje do deskowatego kształtu nasion tej rośliny.
Triphyophyllum peltatum jest jedynym przedstawicielem gatunku. Triphyophyllum rośnie tylko w tropikalnych lasach Afryki (Wybrzeże Kości Słoniowej).
Roślina przechodzi charakterystyczny cykl życiowy w którym możemy wyróżnić trzy etapy rozwojowe. W pierwszym okresie roślina przypomina niewielkie, drzewko o lancetowatych liściach tworzących na szczycie pędu rozetę. W drugim etapie rozwoju roślina osiąga wysokość około 30-100 cm i wytwarza liście – pułapki kształtem przypominające liście D. filiformis. Wytwarzana kleista ciecz (rosa) zawiera enzymy trawienne ( proteazy, peroksydazy i esterazy). Ofiarami rośliny są małe owady takie jak muchy, chrząszcze, motyle itp. Stanowią one dodatkowe źródło pożywienia dla młodej, dążącej do trzeciej fazy rozwoju, rośliny.W trzeciej i ostatniej fazie rozwoju roślina wypuszcza długi, przypominający lianę pęd. Każdy liść zaopatrzony jest dwoma, hakowato wygiętymi wąsami wspomagające pięcie się rośliny w górę. Ostatnia – trzecia faza rozwoju kończy się wytworzeniem kwiatostanu i nasion. Dorosły okaz Triphyophyllum peltatum osiąga nawet 60m wysokości stąd konieczność hodowli w dużych szklarniach.
Z powodu silnego wylesiania obszarów na których występuje naturalnie Triphyophyllum istnieje poważna obawa wyginięcia rośliny zanim upowszechni się ona w hodowlach sztucznych. Pozyskiwanie nasion z naturalnych stanowisk, które rośliny produkują w porze wilgotnej, jest skrajnie utrudnione. Jeśli już uda się nam dotrzeć na miejsce konieczna jest niebezpieczna wspinaczka w korony drzew w celu pozyskania nasion. Alternatywą była by hodowla in vitro, jednak obecnie jest ona mało skuteczna.
Rozmiary rośliny
W czasie pierwszego i drugiego etapu rozwoju roślina osiąga wysokość około 50 cm wysokości przy czym liście-pułapki osiągają wielkość około 25cm. W trzecim etapie roślina szybko rośnie w górę i osiąga wysokość (długość) około 60m (!) (100 stóp).
Występowanie
Lasy tropikalne zachodniej Afryki – Wybrzeże Kości Słoniowej (Sierra Leone, Liberia).
Nasłonecznienie
Wymaga mocno nasłonecznionego stanowiska.
Podlewanie
Brak danych.
Wilgotność otoczenia
Triphyophyllum toleruje wyłącznie wysoką wilgotność otoczenia – powyżej 80%.
Temperatura
Temperatura zarówno latem jak i zimą powinna wynosić około 25-30°C. Nie toleruje spadków temperatury poniżej 18°C.
Podłoże
W naturze roślina rośnie w ubogim w składniki odżywcze podłożu o pH około 4,2.
W hodowli Triphyophyllum uprawiamy w jasnym torfie i piasku w stosunku 1:1.
Nawożenie
Brak danych.
Przesadzanie
Ze względu na wrażliwy system korzeniowy rośliny nie przesadza się.
Okres spoczynku
Roślina nie przechodzi okresu spoczynku.
Rozmnażanie
Rozmnażanie można prowadzić wyłącznie z nasion. Wskazane jest aby roślina kiełkowała w miejscu w którym będzie później stale rosła.
Próby rozmnażania in vitro kończyły się często niepowodzeniem (problemy z przeniesieniem i aklimatyzacją młodych roślin na docelowym miejscu hodowlanym).
Kwitnienie
Kwiaty białe lub biało różowe usadowione na szczycie wysokiego pędu będącego jednocześnie szczytem rośliny.
Nasiona o barwie czerwonej, bardzo lekkie, tarczowate z trzonkiem (swoim wyglądem przypominają parasol). Szerokość nasion może sięgać od 5-8cm. To jedyny przypadek gdzie nasiona są znacznie większe niż owoc w którym wcześniej przebywały. Powodem takiego stanu jest kontynuacja dojrzewania i wzrostu nasion po otwarciu torebki nasiennej.
Problemy
Roślina w trzecim okresie życia jest pnączem dlatego do pełnego rozwoju potrzebuje dość wysokiej szklarni.
Ze względu na bardzo wrażliwy i mocno rozbudowany system korzeniowy roślina nie nadaje się do uprawy w pojemnikach. Uprawa może być prowadzona jedynie bezpośrednio w gruncie szklarni.
Stopień trudności uprawy
Ze względu na swoje wymagania Triphyophyllum można określić jako trudna w hodowli. Jednak po zapewnieniu odpowiednich warunków i przy braku ingerencji w system korzeniowy nie sprawia niespodzianek.
Uwagi
Triphyophyllum peltatum jest rzadko spotykana rośliną w prywatnych kolekcjach. Obecnie uprawą zajmują się wyłącznie trzy ogrody botaniczne: Abidjan, Bonn i Würzburg.
Marrom
Liczba wyświetleń: 1810