Loading...
Varanus ornatus – waran
Nazwa gatunkowa: Varanus ornatus (Daudin, 1803)
Nazwa niemiecka
Regenwald-Nilwaran
Gatunek inwazyjny w Polsce
Nie
Aktywność
Dzienna
Charakterystyka
Jest jednym z 5 gatunków waranów (Varanus albigularis, V. exanthematicus, V. griseus, V. niloticus, V. ornatus) zamieszkujących kontynent afrykański. Przez długi czas uważany jako podgatunek warana nilowego, jednak badania nad tymi waranami doprowadziły do przyznania im statusu odrębnego gatunku.
To duże, mocnej budowy warany, ze stosunkowo dużą głową (szczególnie widoczne u samców). Ich dugość całkowita może przekraczać 200 cm. Na podstawie 2 czaszekVaranus ornatus znalezionych w Kamerunie, obliczono, że te osobniki mogły mierzyć ok. 250 cm długości całkowitej. Takie rozmiary stawiałyby ten gatunek w ścisłej czołówce największych jaszczurek na świecie. Głowa z pionowymi paskami po obu stronach. Niektóre mało wyraźne linie przechodzą na kark tworząc wzór w kształcie szewronu. Część grzbietowa ciemna (czarniawa), z pięcioma (do rzadkości należą osobniki z mniejszą liczbą pasów) wyraźnymi, poprzecznymi pasami złożonymi z jasnych cętek – „oczek” z czarnym środkiem. Między tymi pasami często widoczne żółte nakrapianie. Strona brzuszna żółtawa z ciemnym siatkowaniem. Ogon bocznie spłaszczony, z 12 żółtawymi pasami (Böhme, Ziegler, 1997).
Biotop
Najczęściej spotykany w nizinnych lasach deszczowych Afryki Środkowej i Zachodniej, zazwyczaj są to tereny ściśle związane z występowaniem cieków i zbiorników wodnych (Shmitz i współ., 2000). Jest też obecny na terenach górzystych do ok. 1200 m n.p.m. Penetruje również wtórne lasy, ekoton między lasem a sawanną, osiedla ludzkie, tereny bagienne, w tym mangrowe. Zasadniczo to jaszczurka naziemna, ale jest także doskonałym pływakiem jak i dobrze radzi sobie ze wspinaczką po drzewach.
Terrarium
Ze względu na ścisłe powiązanie tego gatunku z Varanus niloticus warunki chowu jak i hodowla obu gatunków jest zbliżona.
Żywienie
Varanus ornatus to aktywny łowca, głównym składnikiem jego diety wydają się być bezkręgowce, w szczególności kraby (Angelici i Luiselli, 1999), ale oczywiście nie pogardzi żadną zdobyczą, którą jest w stanie pokonać i połknąć. Bezkręgowce (stawonogi, mięczaki), kręgowce – ryby, ptaki, gady (w tym mniejsze osobniki własnego gatunku), ssaki czy padlina.
Liczba wyświetleń: 232
Brak zdjęć.