Varanus spenceri

Spis treści

Waran Varanus spenceri

Varanus spenceri (Lucas i Frost, 1903) – to kolejny przedstawiciel podrodzaju Varanus, najmniej poznany ze wszystkich większych waranów występujących w Australii. Obszar występowania tego gatunku ogranicza się do wschodniej części Terytorium Północnego i zachodnio-północnego Queenslandu. To potężnie zbudowane warany zazwyczaj osiągające 100 cm długości całkowitej (maks.125 cm) z czego ok. połowa to długość ogona. Doskonale przystosowany do kopania w twardym podłożu – masywne kończyny z krótkimi, grubymi palcami zakończonymi potężnymi pazurami. O ubarwieniu bazowym od kremowego po szary lub brązowo-szary. Większość osobników posiada wzór składający się z nieregularnych, poprzecznych pasów na szyi, tułowiu i ogonie, u niektórych natomiast zamiast pasów występują liczne plamki – „nakrapianie” w ciemnobrązowym i kremowym kolorze. Strona brzuszna jaśniejsza, nakrapiana.

W warunkach naturalnych często zdarza się tym waranom przyjmować dwunożną postawę – celem takiego postępowania jest poszerzenie areału do obserwacji, dodatkowo nadymając się wprowadza w błąd potencjalnych drapieżników co do swej wielkości – wydaje się wtedy jeszcze znacznie większy niż jest w rzeczywistości. Dzięki temu może udaremnić ewentualny atak z ich strony – jednym z drapieżców polujących na te warany jest sokół brunatny – Falco berigora.

Długość życia

Kilkanaście lat.

Występowanie

Australia

Aktywność

Dzienna

Wygląd samca

Jedynym, ale za to doskonale widocznym dymorfizmem są znaczące różnice w wielkości – samce prawie dwukrotnie przewyższają rozmiarami samice.

Wygląd samicy

Mniejsze, drobniejszej budowy.

Biotop

Biotopem tego gatunku są na ogół bezdrzewne, pofałdowane równiny o ciężkich glebach wrażliwych na wysychanie, popękanych w porze suchej, tworzące mniejsze lub większe szczeliny – niektóre mogą mieć nawet 1.5 m głębokości i ciągną się na przestrzeni nawet setek metrów. Zarówno młode jak i dorosłe osobniki kryją się właśnie w tych szczelinach gdzie bez trudu mogą znaleźć dla siebie pokarm w postaci nie tylko owadów. Tereny te zdominowane przez niską roślinność – kilka rodzajów traw (w tym Astrebla spp., Iseilema spp.), z niewielką ilością krzewów, a rośliny efemeryczne pojawiają się jedynie po deszczu. Bardzo rzadko występuje tu niski, rzadki las w przeważającej części złożony z eukaliptusów i / lub akacji.

Temperatura

W dzień 29-35°C, a lokalnie do 50°C. W nocy ok. 20°C.

Terrarium

Terrarium stepowe. Wymagają terrarium o wyjątkowo dużej powierzchni dna, z grubą warstwą (co najmniej 20-30 cm) podłoża, które umożliwi im kopanie, z elementami wystroju w postaci korzeni, konaru i niewysokiej ścianki strukturalnej oraz dużych kamieni. W warunkach niewoli całkiem nieźle wspinają się, co może sugerować, że w środowisku naturalnym w miejscach gdzie występują jednak drzewa mogą wykorzystywać swoje umiejętności wspinaczkowe. Wymagane kryjówki np. w postaci wydrążonego pnia, odpowiedniej wielkości tuby z dębu korkowego czy wykopana nora – zabezpieczona przed ewentualnym osunięciem się. Nieodzowne jest też spore naczynie z wodą – używane często przez te warany jako miejsce do defekacji, po każdym takim zabrudzeniu konieczna jest wymiana wody, a naczynie musi być umyte!

Cykl oświetlenia 12 godzinny. UVB 10%.

Żywienie

Na podstawie zachowanych analiz zawartości żołądka stwierdzono, że dieta tych waranów w głównej mierze składa się z innych gadów – węży z rodziny Elapidae jak i jaszczurek z rodziny Agamidae oraz owadów (w szczególności prostoskrzydłe i chrząszcze). W warunkach terraryjnych możemy podawać wszelkie owady karmowe i inne bezkręgowce oraz gryzonie. Pod względem karmienia nie sprawiają żadnych problemów, mają ogromny apetyt i należy zwracać uwagę aby nie przekarmiać ich.

Rozmnażanie

Kopulacje poprzedzone są widowiskowymi walkami samców w typowej dla nich dwunożnej postawie. W naturalnych warunkach samica składa jaja w okresie od końca września do listopada, maksymalna ich ilość to 35 sztuk. Ilość składanych jaj jest ściśle powiązana z wielkością samicy. Jaja pozyskane od dzikich samic inkubowano w temperaturze ok. 29°C przez okres 131-140 dni, w temperaturze 31-32°C czas inkubacji skraca się do ok. 90 dni.

Młode warany po wykluciu mierzą ok. 20-22 cm długości całkowitej. W ciągu pierwszych, kilku dni rozpoczynają pobierać pokarm w postaci owadów i in. bezkręgowców. Podobnie jak w przypadku innych gatunków konieczna jest suplementacja.