Żółwie wodne – podstawy hodowli

Żółwie wodne – podstawy hodowli

Żółwie wodne to bardzo popularne zwierzątka domowe – ale niestety, wiele z nich ginie na skutek braku jakichkolwiek lub posiadania błędnych informacji na temat opieki. Ten artykuł streszcza podstawowe fakty, które musisz znać, aby trzymać te gatunki w dobrym zdrowiu.

Żywienie żółwi wodnych

Większość żółwi wodnych to zwierzęta raczej wszystkożerne niż wyłącznie mięsożerne, zjadają zarówno pokarm pochodzenia zwierzęcego jak i materiał roślinny na wolności. Ten wzór powinien być naśladowany w niewoli. Niektóre są zdecydowanie bardziej mięsożerne niż inne, ale nawet mój żarłoczny żółw jaszczurowaty (Chelydra serpentina) czasem przedkłada rośliny nad swój zwyczajowy, mięsny jadłospis. Jednakże we wszystkich wypadkach nie jest właściwe karmienie tylko komercyjnymi karmami dla żółwi, które często mają bardzo niewielką wartość odżywczą i wykazują poważne niedobory błonnika, witamin i minerałów. Także małe rybki stosowane jako przynęta nie powinny stanowić podstawy diety, ponieważ są nadmiernie bogate w olej i mogą powodować zapalenie tkanki tłuszczowej (steatitis) lub otłuszczenie wątroby. Diety zawierające nadmierną ilość ryb mogą także wywoływać niedobory witaminy B, ponieważ w rybach występuje enzym zwany tiaminazą, który przeszkadza w pobieraniu witamin z grupy B.

Głównym czynnikiem, którego trzeba unikać w diecie jakichkolwiek żółwi wodnych trzymanych w niewoli, jest nadmierne zaufanie jednemu pokarmowi; jest to błąd, który bardzo łatwo popełnić, ale zbilansowana i różnorodna dieta jest bezsprzecznie sprawą najważniejszą. Zapewnij jak najszerszy zakres niżej wymienionych pokarmów. Warto także zauważyć, że płeć pewnych żółwi oddziałuje na preferowaną dietę; na przykład samice Graptemys geographica mają znacznie szerszy otwór gębowy niż samce i dlatego są zdolne połknąć większą zdobycz. Podczas gdy samice tego gatunku karmimy przeważnie dużymi ślimakami i innymi mięczakami, samce żywią się głównie wodnymi owadami i mniejszymi ślimakami.

Sugerowana dieta dla żółwi wodnych

• Liście roślin
• Surowe (w całości) ryby
• Nawodniona sucha karma dla kotów, psów, granulat dla pstrągów [od tłumaczki: co do żywienia tego typu pokarmami zdania polskich hodowców są podzielone; zachęcam do dyskusji na forum]
• Dobre jakościowo pokarmy tj. 'Reptomin’
• Dżdżownice
• Ślimaki i inne mięczaki

Jeśli trzeba nawilżyć jedzenie, takie jak karma dla kotów lub psów, używaj wody z dodatkiem rozpuszczalnych witamin. Jest to skuteczny sposób na zapewnienie twojemu żółwiowi niezbędnych witamin i pierwiastków.

Jeśli chcesz uzyskać bardziej szczegółowe informacje odnośnie karmienia kliknij na link na dole strony do artykułu „Żywienie żółwi wodnych”.

Na koniec omawiania tematu karmienia, z mojego doświadczenia wynika, że w niewoli problemem jest raczej przekarmianie niż niedokarmianie, co na dłuższą metę może okazać się tak samo zgubne jak głodzenie. Trzeba dbać nie tylko o jakość diety, ale także o ilość. To odnosi się zarówno do żółwi lądowych jak i wodnych, w przypadku tych drugich jeśli będziesz przekarmiać, nie dość, że otrzymasz otłuszczone, otyłe i apatyczne żółwie, to jeszcze do tego szybko dojdą poważne problemy z higieną w zbiorniku, czego wynikiem niemal na pewno będzie dramatyczny wzrost częstotliwości zachorowań na choroby zakaźne. W większości przypadków odpowiednie będzie karmienie 3 razy z tygodniu. Karmienie codzienne jest bardzo rzadko wymagane u żółwi wodnych.

Gatunki przeważająco wodne, z wód słodkowodnych strefy umiarkowanej

Ta grupa zawiera najpopularniejszego z żółwi wodnych, żółwia czerwonolicego (Trachemys scripta elegans). Zawiera także wiele gatunków rzadziej spotykanych, ale pochodzących z tego samego regionu, takich jak: żółwie ostrogrzbiete (Graptemys sp.), żółw jaszczurowaty i sępi (Chelydra serpentina i Macroclemys temmincki), żółwiaki (Apalone/Trionyx sp.) oraz żółwie wonne (Sternotherus sp. i Kinosternon sp.).

Żółwiak

Oczywiście przy takiej rozpiętości gatunków subtelne szczegóły dotyczące preferencji środowiska różnią się znacznie od siebie, ale mimo tego wszystkie gatunki wykazują tolerancję na cykliczną zmianę zimnej zimy i gorącego lata. Większość żółwi wodnych z klimatu umiarkowanego sprzedawanych w sklepach pochodzi z Ameryki Północnej, od czasu do czasu można spotkać europejskie gatunki takie jak żółw błotny (Emys orbicularis) lub żółw hiszpański (Mauremys leprosa). Żółwie te, tak jak ich amerykańscy kuzyni, występują w rzekach, stawach, strumieniach i wszystkie są w mniejszym lub w większym stopniu mięsożerne, chociaż od czasu do czasu spożywane są niewielkie porcje pokarmu roślinnego. U wielu gatunków młode są o wiele bardziej mięsożerne niż dorosłe i jest to fakt, który trzeba rozważyć przy żywieniu w niewoli. Pokarm w postaci zielonych roślin powinien być stale dostępny. Samica składa jaja poza wodą w gnieździe wykopanym na odpowiednio słonecznym brzegu rzeki późną wiosną lub wczesnym latem. Na wolności żółwie te hibernują w głębokiej warstwie błota na dnie rzeki lub stawu albo w wydrążonych norach w brzegach rzek. W niewoli bezpieczniej jest ich nie zimować.

Graptemys sp.

Żółwie wodne pochodzące z Ameryki Północnej stają się stosunkowo apatyczne, gdy temperatura spadnie poniżej 15°C, a zaczną hibernować poniżej 10°C. Gatunki europejskie reagują w ten sam sposób. Jeśli nie chcemy żółwi zimować, utrzymujemy temperaturę powyżej 20°C przez cały czas.

Gatunki żółwi wodnych ze strefy tropikalnej i umiarkowanej

Większość tych żółwi dobrze znosi warunki życia w wiwarium, chociaż w niektórych przypadkach podczas ciepłych, letnich miesięcy można wykorzystać zewnętrzny wybieg. Ponieważ są to stosunkowo nieduże gatunki, możliwe jest zrobienie wiwarium ze standardowego akwarium dla ryb – jednak do tego celu nadają się tylko duże zbiorniki. Rozważamy tu minimalny, satysfakcjonujący zbiornik dla w pełni dorosłej pary żółwi czerwonolicych wielkości np. 2 m (6 stóp) długości x 50 cm (24 cale) szerokości. W większości przypadków proporcje powierzchni wody do lądu powinny wynosić 50/50 do 75/25 (czyli 1:1 do 3:1). Dostępne są także inne rozwiązania, lepsze od szklanych zbiorników. Sprawdź na linki podane na końcu artykułu. Szczególnie warta polecenia jest koncepcja stawów o wzniesionej powierzchni.

Oświetlenie

Wszystkie wewnętrzne zbiorniki lub stawy będą wymagały sztucznego oświetlania. Można stosować zwykłe żarówki wolframowe (nie jako jedyne źródło światła), ponieważ są użytecznym źródłem ciepła do wygrzewania się, a ich niska temperatura barwowa (pomarańczowo – żółta) zachęca do wygrzewania się. Polecamy stosować reflektory o mocy 100 W lub 160 W do celów ogrzewania. Jako główne źródło światła najlepsze są lampy rtęciowe. Są dwie korzyści tego typu oświetlenia: temperatura barwowa światła wynosi 5500 Kelwinów, co jest zbliżone do naturalnego światła dziennego, tak więc pobudza naturalną aktywność i typowe zachowania. W dodatku lampy te emitują promieniowanie UV, które ma ważny wkład w produkcję witaminy D3 (niezbędnej do zdrowego rozwoju kośćca). Promienie UVB są zatrzymywane przez szkło, więc nawet umieszczenie zbiornika w pobliżu jasno oświetlonego okna nie jest dostateczne. Lampy emitujące UVB zapewnią brakującą część widma w akwaterrarium. W praktyce, jeśli używamy dodatku multiwitaminowego takiego jak Vionate, Rep-Cal czy Nutrobal, to raczej mało prawdopodobne jest, że wystąpi niedobór witaminy D3. Niemniej jednak ogólne korzyści z oświetlenia o pełnym widmie są ogromne i warto je polecić jako istotny składnik jakiejkolwiek techniki chowu wyłącznie w pomieszczeniach, nie tylko ze względu na UVB, ale raczej z powodu temperatury barwowej przypominającej naturalne światło dzienne, co wpływa na zredukowanie stresu i wyzwala naturalne zachowania. Tam, gdzie nie używa się oświetlenia o pełnym widmie (FSL lighting) zauważyłem zwiększoną tendencję do popadania żółwi w letarg i apatię. Można także używać świetlówek UVB, ale w takim przypadku trzeba zapewnić osobną lampę służącą jako źródło ciepła. Przeczytajcie również artykuł „Oświetlenie”, do którego został podany link na dole strony.

Ogrzewanie

Ogrzewanie można zapewnić przez kombinację grzałek z termostatem i lamp do wygrzewania (60 W powinno wystarczyć w drugim przypadku). Jeśli używamy lampy rtęciowej, to mamy zapewnione zarówno UV-B jak i ciepło. Wilgotność powietrza powinna być średnio wysoka. Upewnij się, że przez cały czas jest dobra wentylacja.

Dla większość północno amerykańskich gatunków żółwi wodnych, które są najczęściej oferowane w handlu, temperatura wody powinna być utrzymywana w zakresie 23°C do 29°C. Zbyt wysokie temperatury (ponad 32°C) lub przedłużone okresy zbyt niskich temperatur (mniej niż 20°C) mogą być niebezpieczne.

Jeszcze słowo na temat normalnych grzałek akwariowych z termostatem. Są to oczywiście urządzenia elektryczne, a jak powszechnie wiadomo elektryczność i woda to niedobre połączenie. Wiele grzałek z termostatem znajduje się w szklanej obudowie, co jest dobre w spokojnym otoczeniu rybek akwariowych, ale nie w przypadku agresywnych żółwi wodnych albo u szalejących bestii z rodziny skorpuchowatych (Chelydra serpentina i Macroclemys temmincki), które z łatwością mogą spowodować wielką szkodę. Z mojego doświadczenia wynika, że ich obudowa zbyt łatwo pęka i może dojść do porażenia prądem – jest to potencjalnie śmiertelna sytuacja zarówno dla właściciela jak i dla żółwia. Kolejnym ryzykiem jest to, że grzałka może zostać użyta jako zabawka i skończyć poza wodą, gdzie z pewnością przegrzeje się i będzie bardzo niebezpieczna. Jako rezultat osobistych doświadczeń kilku niezwykle nieprzyjemnych incydentów tego rodzaju, sugeruję przyjęcie następujących zasad bezpieczeństwa stosowanych do wszystkich urządzeń ogrzewających i elektrycznych stosowanych u żółwia:-

• ZAWSZE montuj automatyczne przerywacze obwodu (tzw. wyłączniki bezpieczeństwa) i używaj ich we wszystkich instalacjach elektrycznych stosowanych u zwierząt; są one dostępne we wszystkich sklepach elektrycznych za niewielkie pieniądze. Gdy istnieje niebezpieczeństwo porażenia prądem, natychmiast odcinają zasilanie, zanim dojdzie do śmiertelnego porażenia. Mogą więc decydować o życiu lub śmierci i moim zdaniem wyjątkowo nierozsądnie jest ich nie używać.
• NIE UŻYWAJ nie zabezpieczonych szklanych grzałek akwariowych w zbiornikach dla żółwi, one po prostu nie są dość wytrzymałe. Jeśli używasz jakiejkolwiek zanurzonej grzałki, zabezpiecz ją zamykając w drugim plastikowym lub metalowym pojemniku z licznymi otworami i przyklejając do boku zbiornika używając kleju akwarystycznego.
• JAKAKOLWIEK GRZAŁKA której żółwie mogą dotknąć może spowodować oparzenia, to samo dotyczy nierozważnie umieszczonej lampy do wygrzewania. Bądź ostrożny. Chroń podwodne grzałki osłoną, tak jak poradzono wyżej.

Część wodna zbiornika lub stawu musi być dostatecznie głęboka, by żółwie mogły się całkowicie zanurzyć i swobodnie popływać. Część lądowa jest także wymagana, zwykle najwygodniej ulokować ją przy jednym z końców zbiornika. Trzeba zapewnić łatwy dostęp do części lądowej, najczęściej stosuje się pochyłe rampy. Strzeż się jednak wyposażenia, pod którym żółw może zostać uwięziony. Część lądowa może składać się z zanurzonych cegieł podpierających wierzchnią warstwę z torfu i żwiru. Jest to szczególnie ważne dla samic, które potrzebują odpowiedniego miejsca do składania jaj. W takich przypadkach upewnij się, że wierzchnia warstwa ma głębokość równą co najmniej długości karapaksu żółwia. Aby wierzchnia warstwa części lądowej nie nasiąkała wodą, można ją umieścić w plastikowej podstawie. Umieszczona nad lądem lampa do wygrzewania powinna zostać tak umieszczona, by zapewnić sztuczną możliwość wygrzewania.

Nadmierna obsada zbiorników jest głównym czynnikiem przyczyniającym się do rozwoju chorób. Dużo lepiej jest mieć w zbiorniku obsadę mniejszą od możliwej dla danego litrażu niż większą. Przepełniony zbiornik szybko stanie się cuchnący i nieprzyjemny zarówno dla żółwi jak ich właścicieli. Pomóc może dobra filtracja, ale nie jest to wyjście zamienne przy przepełnieniu; pamiętaj także, że małe żółwie potrafią rosnąć bardzo szybko. Złota zasada to: im większa objętość wody i mniej żółwi w zbiorniku lub stawie, tym lepiej.

Część lądowa

Powierzchnia części lądowej w akwaterrarium powinna zawierać glebę i żwir. Jest to istotne; potem można dodać dekoracje w formie drewna lub roślin. Nie tylko wygląda to atrakcyjnie, ale także zapewnia schronienie i ważne dla żółwi poczucie bezpieczeństwa.

Rośliny i dekoracje

Rośliny w wiwarium żółwia (zarówno lądowych, jak i wodnych) wyglądają z pewnością olśniewająco. Wątpliwości budzi natomiast czas, w którym te rośliny zdołają się utrzymać przy życiu. Żółwie wodne często zjadają takie „dekoracje” albo po prostu niszczą je. W dużym zbiorniku lub stawie naturalna zdolność roślin do regeneracji może – ale tylko może – być wystarczająca by przetrwały. Wodne rośliny na pewno pomogą polepszyć i utrzymać jakość wody i chociaż możliwość ich użycia istnieje tylko w dużych zbiornikach i stawach, to jednak definitywnie powinno się je załączyć. W małych zbiornikach nie mają dobrych warunków. Przydatne mogą być wtedy sztuczne roślinki plastikowe. Zapewniają dobre schronienie, wyglądają atrakcyjnie i są łatwe do wysterylizowania. Wybieraj te odporniejsze – delikatne nie przetrwają długo. Dobrym kompromisem jest użycie kombinacji roślin żywych i sztucznych, żywe zapewniają lepszą jakość wody i są przekąską dla żółwia, ale powinno się je regularnie wymieniać. Plastikowe zapewniają długotrwałą, bezpieczną kryjówkę, której nie powinno się ruszać, chyba że trzeba tam posprzątać. Jeśli żółwie wytrwale odgryzają kawałki plastikowych roślin istnieje potencjalne ryzyko; takie tworzywo może powodować zapychanie jelita. W takim przypadku roślin trzeba się pozbyć. Jednakże większość żółwi wodnych koegzystuje z plastikowymi roślinkami całkiem szczęśliwie.

Część wodna

Część wodna w większości zbiorników nie musi być bardzo głęboka – w większości przypadków wystarczy 150-200 mm, chociaż większe żółwie mogą wymagać znacznie więcej. Niektóre żółwie wodne, szczególnie żółwiaki, lubią kopać w dnie zbiornika; umieszczamy im warstwę piasku głębokości około 30-40 mm, co wychodzi naprzeciw ich naturalnym potrzebom. Przy okazji – nie jest prawdą, że żółwie wodne powinny być trzymane tylko w wodzie o głębokości nie przekraczającej ich długości; na wolności są znajdowane w wodach o głębokości kilku stóp, a moje własne żółwie świetnie radzą sobie w stawie o głębokości ponad 2 stóp (ponad 60 cm). Największym problemem w utrzymywaniu żółwi w niewoli jest higiena wody. Żółwie wodne są niechlujne przy jedzeniu i nawet dla małego gatunku w skromnym akwaterrarium będzie potrzebna silna filtracja.

Obecnie za najlepsze uważa się zewnętrzne filtry kubełkowe, w których jako materiał filtracyjny wykorzystywana jest gąbka; w naszych własnych zbiornikach wodnych używamy Fluvala model 403 lub jego odpowiedniki producentów takich jak Eheim lub Magnum. Zapewniają one dobrą cyrkulację wody i wysoki stopień czystości wody. Nie ma nic gorszego niż brudna woda u żółwia – stanowi zagrożenie dla zdrowia nie tylko żółwi, ale także – potencjalnie – dla właścicieli. Ma także bardzo brzydki zapach i jest nieprzyjemna. Używaj skutecznego filtra, a nie tylko utrzymasz wodę w kryształowej czystości, ale także zredukujesz swoją pracę fizyczną i monotonne, częste zmiany wody.

Warto zauważyć, że rzeczą wymaganą w hodowli żółwia wodnego jest dobra jakościowo, mechaniczna i biologiczna filtracja. Zanieczyszczeń, które trzeba usunąć jest o wiele więcej niż u ryb i mogą one szybko zapchać filtr wyposażony w „watę” (`wool’), co jest standardem w większości filtrów przeznaczonych do ryb. Lepiej wyjąć ten materiał i w zamian włożyć dodatkową gąbkę lub jakiś porowaty środek filtrujący (coarse granular media), które są lepiej przystosowane do warunków trzymania żółwia wodnego.

W naszych mniejszych zbiornikach z żółwiami wodnymi z powodzeniem stosujemy filtry wewnętrzne. Są one szczególnie bezpieczne dla świeżo wyklutych i małych żółwi, które mogą źle się czuć w zbyt silnym wirze wody wytworzonym przez filtr o zbyt dużej mocy. Jeśli gąbka się zapcha resztkami, łatwo jest je usunąć przez szybkie przepłukanie i ponowne włożenie gąbki. Powinno się to robić regularnie lub gdy zauważymy zmniejszenie przepływu wody spowodowane nagromadzeniem resztek.

Ważną sprawą jest także, żeby woda w zbiornikach i stawach była dobrze natleniona. Pomaga to utrzymać bakterie, które żyją w filtrach i żywią się resztkami, w szczytowej formie. My instalujemy kilka kamieni napowietrzających w naszych zbiornikach i stawach, by wspomagać napowietrzanie.

Kolejną metodą zapobiegania brudnej wodzie jest posiadanie osobnego zbiornika do karmienia; jednakże jest to procedura bardzo czasochłonna, często niechlujna i oczywiście wymagająca napełniania i opróżniania osobnego zbiornika lub misy przy każdym karmieniu. Szybko staje się to nie mile widzianą harówką, która poza tym, że pozwala uniknąć przekarmienia i zaopatrzenia się w dobry filtr do głównego zbiornika, jest całkowicie niepotrzebna. Nie popieram także pomysłu oddzielnego zbiornika do karmienia, ponieważ niezmiennie pociąga za sobą dodatkowe manipulacje z żółwiem, co może powodować stres.

Zewnętrzne i wewnętrzne stawy dla żółwi wodnych

Alternatywą do szklanych zbiorników akwarium są wewnętrzne i zewnętrzne stawy. Wewnętrzne stawy mogą być niezwykle atrakcyjne, jedyną ich wadą jest wymagana przestrzeń. Jeśli mamy przestrzeń mogą stanowić bardzo dekoracyjny element, a dodatkowo zapewnią idealny dom dla kilku dużych żółwi wodnych. Ramę stawu można skonstruować z drewna i potem wyłożyć grubą folią do oczek wodnych (heavy duty plastic pond liner) albo zrobić całość z włókna szklanego. Taka aranżacja, wyposażona w wodospad lub fontannę i dobrze obsadzona roślinnością, jest najbardziej imponująca. Można także używać zewnętrznych stawów, ale w takim przypadku konstrukcja będzie ogromnym przedsięwzięciem. Jeden z końców stawu powinien być łagodnie pochylony, aby zapewnić łatwy dostęp. Dodatkowo płycizna zapewni zróżnicowaną temperaturę, ponieważ pod wpływem słońca nagrzewa się szybciej niż głębszy koniec. Różnice mogą wynosić tylko 1-2°C, ale dla żółwi jest to zauważalna różnica. Kilka częściowo zanurzonych korzeni w innych miejscach zapewni nie tylko punkty wyjścia, ale także miejsca do wygrzewania. Wszystkie żółwie wodne doskonale się wspinają i są biegłe w ucieczkach, więc dobre zabezpieczenie terenu wokół stawu jest niezbędne. Sugerujemy pozostawienie przynajmniej 1 m ziemi dookoła całego stawu i otoczenie całości cementowym lub ceglanym murkiem o wysokości przynajmniej 30 cm (12 cali), a wyższą część ogrodzenia zabudować siatką drucianą. Siatka druciana nie powinna być używana na niższym poziomie, ponieważ żółwie mogą się o nią zranić – ich pazury mogą łatwo utknąć, a na ich delikatnych nosach mogą powstawać otarcia. Małe żółwie wodne mogą zostać potraktowane przez duże ptaki (zwłaszcza czaple) jako zdobycz, więc nie powinny być wypuszczane do stawów z otwartą powierzchnią. Powinno się także zapewnić schronienia, a przylegający teren można obficie obsadzić roślinnością. Zewnętrzne stawy są idealne, jeśli masz dużo żółwi i wystarczającą przestrzeń w ogrodzie, by je pomieścić.

Tylko gatunki odporne (ze strefy umiarkowanej) mogą być trzymane na zewnątrz, gatunki tropikalne z ciepłych klimatów nie mogą być trzymane w ten sposób, chyba że mieszkasz w tropikalnym lub subtropikalnym regionie. Nawet gatunki ze strefy umiarkowanej będą prawie na pewno wymagały od czasu do czasu dodatkowo systemu ogrzewania wody. Ten sposób trzymania nie jest także zbyt odpowiedni dla żółwi młodych i świeżo wyklutych – tylko duże i silne osobniki dorosłe mogą być trzymane w ten sposób. Młode najlepiej trzymać wewnątrz w ogrzewanych zbiornikach, przynajmniej dopóki nie osiągną sensownych rozmiarów.

Stawy przeznaczone do całorocznej hodowli muszą mieć głębokość przynajmniej 1 m (3 stopy) i muszą mieć dużą powierzchnię. Stawy głębokie, ale z niedostateczną powierzchnią mogą powodować niebezpiecznie niski poziom natlenienia – zwłaszcza podczas gorącej pogody lub w zimie. Natlenienie wody można poprawić używając wodospadów, fontann, kamieni napowietrzających i zewnętrznych filtrów do stawów (jak dla karpi koi). W zewnętrznych stawach gatunki ze strefy umiarkowanej będą hibernowały podczas zimowych miesięcy. Podczas hibernacji nie wynurzają się na powierzchnię, by zaczerpnąć powietrza, ale absorbują tlen przez skórę. Aby uniknąć anoksji (niedotlenienia tkanek), ważne jest, by staw był cały czas dostatecznie natleniony. Jeśli nie jesteś całkowicie pewny, że twój staw jest całkowicie odpowiedni, z reguły dużo bezpieczniej jest przetrzymać żółwie wewnątrz we właściwie ogrzewanych zbiornikach.

Ważne jest także, by zbiornik miał na dnie odpowiednią warstwę błota i innych osadów, ponieważ zostaną one użyte przez zimujące żółwie dla ochrony przed ekstremalnym zimnem. Można zapobiegać całkowitemu zamarzaniu powierzchni przez stosowanie zanurzonych grzałek do stawów. Te akcesoria i wiele innych można dostać w centrach ogrodniczych i od akwarystycznych dostawców internetowych. Katalogi firm akwarystycznych mogą zapewnić bogactwo ciekawych pomysłów i często zawierają wiele przydatnych pozycji, które użyte z wyobraźnią mogą znacznie poprawić jakość życia żółwia w niewoli.

Zimowanie

Większość gatunków żółwi wodnych ze strefy umiarkowanej hibernuje na wolności i można to też zrobić trzymając żółwia w niewoli; jednakże jest to dość zaawansowana procedura wymagająca dużej dawki specjalistycznej wiedzy i doświadczenia ze strony hodowcy. Jest bardzo mało miejsca na błędy lub wręcz nie ma go wcale. W większości przypadków doradzamy przetrzymać te zwierzęta. Na wolności żółwie wodne zimują zazwyczaj w błocie na dnie rzek i stawów, ale nawet gdy żółwie w niewoli są trzymane w stawie, jest mało prawdopodobne, by zapewnić idealne warunki do takiego zimowania; anoksja, inaczej brak tlenu, jest tylko jednym z kilku problemów, które mogą się pojawić. W imię bezpieczeństwa, chyba że jesteś doświadczonym hodowcą, absolutnie pewnym co robisz, przestrzegamy przed próbami zimowania jakichkolwiek żółwi wodnych.

 

Opracowanie

Oryginalny tekst A. C. Highfield, tłumaczenie Joanna Rek

(c) A. C. Highfield 1992-2002

Od tłumaczki: dziękuję Tohu-va-bohu za cenne uwagi:)

Liczba wyświetleń: 73013